หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2541

หลินมั่วชื่นชอบเด็กหนุ่มตี๋หยุนอยู่ไม่น้อย

ถึงแม้จะรู้จักกันได้ไม่นาน

แต่มองดูดีๆ แล้วเด็กคนนี้มีความรับผิดชอบสูง และยังมีความสามารถในการเป็นผู้นำอีกด้วย

เมื่อหลินมั่วเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีกลุ้มใจ จึงถามขึ้น

“เป็นอะไรไป นายมีข้อสงสัยงั้นเหรอ”

ตี๋หยุนลังเลใจไปสักพัก ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และตัดสินใจพูดออกมา

“เถ้าแก่ ผมยังมีพวกพ้องที่มาด้วยกันอีก

แต่เพราะพวกเขาทนหิวเป็นเวลานานจึงมาที่นี่ไม่ไหว

ผมจึงอยาก..

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็เหลือบมองหลินมั่วด้วยความลังเลใจ

เพราะเขากลัวว่าจะทำให้หลินมั่วไม่พอใจ จึงเลือกที่จะไม่พูดความต้องการออกมา

แต่ถึงแม้เขาจะยังพูดไม่จบ

หลินมั่วก็พอจะเดาออกว่าอีกฝ่ายอยากพูดอะไร

หลังจากที่ยืนขึ้น หลินมั่วจึงพูดกับตี๋หยุนด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ตี๋หยุนใช่ไหม เอาแบบนี้นะ

ตอนนี้ให้นายพาพวกพ้องที่มาจากเมืองเหอเน่ยมาที่นี่ให้หมด

ไม่ว่าเด็กหรือแก่ ฉันจะรับเอาไว้ทั้งหมด”

“แต่ฉันมีเงื่อนไขอยู่นิดหน่อย

ประวัติของพวกเขาจะต้องใสสะอาด นายเข้าใจที่ฉันพูดไหม”

“ถ้าไม่มีเหตุสุดวิสัยอะไร พรุ่งนี้เวลานี้พวกเราจะมาที่นี่อีกครั้ง”

เมื่อได้ยินดังนั้น ตี๋หยุนก็รู้สึกซาบซึ้งใจจนขอบตาร้อนผ่าว

หลังจากที่กล่าวขอบคุณแล้ว เขาก็รีบนำข่าวดีไปบอกแก่พวกพ้อง

แต่ทว่ายังไม่ทันจะได้ก้าวออกไป

หลินมั่วก็เรียกเขาเอาไว้

“เดี๋ยวก่อน ไปซื้อของกินก่อนสิ

เดี๋ยวพรุ่งนี้หิวจนเดินมาที่นี่ไม่ไหวหรอก”

ระหว่างที่พูด หลินมั่วก็หยิบถุงเงินจากท่านหัวหน้าเฉินออกมาและส่งไปให้เขา

แต่ตี๋หยุนกลับไม่ได้รับเอาไว้

“เถ้าแก่ พวกเรายังไม่ทันจะได้เริ่มงานเลย

พวกเรารับเงินไว้ไม่ได้หรอก!”

เมื่อเห็นแววตาใสซื่อของเด็กหนุ่ม หลินมั่วจึงพยักหน้าเบาๆ ดูแล้วเขาคงจะดูคนไม่ผิดจริงๆ

จิตใจบริสุทธิ์ ดีจริงๆ !

ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่ากองกำลังวัยรุ่นในเมืองของตนหลบหนีออกมามากขนาดนี้ พวกเขาจะต้องออกตามหาแน่

ถึงตอนนั้น เด็กเหล่านี้จะตกที่นั่งลำบากนะ

แต่หลินมั่วกลับโบกมือไปมาราวกับไม่สนใจเรื่องนี้

“ไม่เป็นไร ในเมื่อผมกล้ารับพวกเขา แสดงว่าผมมั่นใจว่าจะไม่มีปัญหาอะไรตามมา”

หากจะพูดให้ถูกคือเด็กกลุ่มนี้เป็นความโชคดีที่เหนือการคาดหมายของหลินมั่วเช่นกัน

เดิมทีหลินมั่วแค่อยากประกาศรับผู้คุ้มกันที่มีประวัติใสสะอาดเท่านั้นเอง

ไม่คิดเลยว่าจะได้เด็กกลุ่มนี้มา

และที่สำคัญ พวกเขามีจำนวนเยอะมาก

นี่เป็นแผนการที่เขาวางเอาไว้ในใจมาตลอด แต่ในวันนี้มันสามารถเป็นจริงได้แล้ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงอดไม่ได้ที่จะกลั้นหัวเราะ

เขาไม่มีทางทำแผนการนี้ได้สำเร็จหากยังอยู่ที่แดนใต้และเมืองจิง

ไม่คิดเลยว่า หลังจากที่มามณฑลต้าฉวีเหลียนแล้ว เขาจะสามารถสานต่ออุดมการณ์ได้

หลินมั่วหารือกับจางกงอย่างมีความสุข

บทสนทนาของพวกเขารวมๆ แล้วเป็นเรื่องการปรับปรุงคลินิก

พวกเขาทั้งสองคุยกันไปเรื่อยๆ

แต่จู่ๆ ก็มีคนแปลกหน้าปรากฏขึ้นหน้าประตู