หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2546

เสียงการทำงานของเครื่องปั๊มน้ำดังขึ้นไม่หยุด

ในตอนนี้ทั่วทั้งอาคารโรงงานร้างได้ถูกทำความสะอาดทั่วทุกซอกทุกมุมทั้งด้านในและด้านนอก

ถึงแม้ที่นี่จะเก่า แต่ก็สะอาดมาก

ทางด้านหลินมั่วเองก็ยุ่งจนเหงื่อท่วมตัวเช่นกัน

เพราะจำนวนคนที่มากเกินไป ทำให้เวลามีจำกัด

หลินมั่วจึงต้องเข้าครัวเตรียมอาหารสำหรับคนแปดร้อยกว่าคนด้วยตัวเอง

หลังจากที่ย้ายอุปกรณ์ก่อสร้างออกไปแล้ว หลินมั่วจึงให้ตี๋หยุนพาพวกพ้องของเขามาทานอาหาร

“เถ้าแก่หลิน ไม่คิดเลยว่าฝีมือการทำอาหารของคุณจะดีขนาดนี้”

“ใช่ๆๆ อร่อยมากเลย!”

เพราะพวกเขาหิวเป็นทุนเดิม ประกอบกับเมื่อครู่ได้ใช้แรงไปมาก

หลังจากที่ได้ทานโจ๊กตุ๋นยาจีนที่หลินมั่วต้มให้อย่างเอร็ดอร่อยแล้ว

จู่ๆ เหล่าวัยรุ่นที่กำลังเหงื่อไหลไคลย้อยอยู่ก็เกิดความรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกาย

“พี่ตี๋หยุน ผมร้อนมาก”

“ผมก็ด้วย ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกระโดดเข้าไปในเตาไฟเลย”

ส่วนตี๋หยุนก็กำลังใช้กระดานไม้พัดตัวเองอยู่เช่นกัน

นี่มันเป็นช่วงที่หนาวที่สุด แต่สิ่งที่น่าแปลกใจคือ ถึงแม้เขาจะสวมเพียงเสื้อแขนสั้นบางๆ แต่กลับไม่รู้สึกถึงความหนาวเย็นเลย