หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2547

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันออกและลอยเด่นอยู่กลางท้องฟ้า

นี่เป็นฤกษ์มงคล จางกงรีบจุดประทัดที่อยู่ตรงหน้าทันที

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้น

ภายในเวลาอันรวดเร็วก็สามารถดึงดูดความสนใจของคนบนท้องถนนได้

ผ่านไปไม่นาน หน้าประตูคลินิกแพทย์แผนจีนก็เต็มไปด้วยผู้คน

เมื่อเงยหน้าขึ้นมองด้านบน ประตูบางใหญ่สีครึ้มมีม่านประตูที่ทำจากแผ่นไม้สองแผ่นปรากฏขึ้น

ด้านซ้าย “ร่ำรวยโชคดี สามัญชนเท่าเทียม!”

ด้านขวา “รักษาสารพัดโรค ขจัดอาการป่วย”

ด้านบนคำขวัญคู่มีผ้าแพรสีแดงสดพาดเอาไว้

“นี่คือคลินิกแพทย์แผนจีนเปิดใหม่งั้นเหรอ”

“ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้คลินิกแพทย์แผนจีนคังเต๋อทำให้ตระกูลอินไม่พอใจ”

ก็เลยต้องเปลี่ยนร้านใหม่สินะ”

“ซื่อบื้อเกินไปแล้ว ทำให้ตระกูลอินไม่พอใจก็อย่าหวังว่าจะได้อยู่ที่เมืองพานหยางอีกเลย

แต่ก็น่าเสียดายนะ เห็นว่าแพทย์แผนจีนคนนั้นฝีมือดีเชียวล่ะ”

ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดังขึ้น

จางกงก็เดินนำหลินมั่วมาหน้าประตูด้วยความตื่นเต้น

“เถ้าแก่ จากนี้ไปคุณคือหน้าตาของคลินิกแพทย์แผนจีนของเรา

เปิดงานสิ”

จากนั้นจางกงก็ยื่นเชือกแดงส่งไปให้หลินมั่ว

หลินมัวมองเชือกแดงในมืออย่างใจลอย

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าจะนำคลินิกแพทย์แผนจีนไปเปิดให้ทั่วทุกเมือง

แต่ไม่คิดเลยว่าคลินิกแรกจะตั้งอยู่ในสถานที่ที่เขาไม่คุ้นเคยอย่างเมืองพานหยางแบบนี้

ถึงแม้จะไม่มีแขก และพื้นที่ก็ไม่ได้กว้างมาก

แต่นี่ก็ถือว่าเขาได้ทำให้ความฝันขั้นแรกสำเร็จแล้ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น หลินมั่วก็รู้สึกดีขึ้นมา

เขาใช้แรงดึงเชือกแดงในมือ

ผ้าไหมสีแดงก็ค่อยๆ เลื่อนเปิดออก จากนั้นป้ายชื่อแกะสลัก “จือหลินถัง” ก็ปรากฏออกสู่สายตาของทุกคน

“เยี่ยมเลย!”

ท่ามกลางเสียงปรบมือและเสียงตะโกนโห่ร้อง

ไม่ว่าพวกเขาจะรู้จักหรือไม่รู้จัก ทุกๆ ที่เดินผ่านไปมาก็ปรบมือขึ้นเป็นกำลังใจให้

“เถ้าแก่ ขอให้เจริญรุ่งเรือง!”

“เถ้าแก่ มีบุญคุณช่วยรักษาคน!”

ไม่ว่าทุกคนจะชื่นชอบ “จือหลินถัง” หรือไม่ แต่พวกเขาก็ยังคงกล่าวอวยพร

เมื่อทุกคนกำลังเข้ามาร่วมสังสรรค์ก็ถึงนิมิตหมายอันดีเช่นกัน

ไปเอาความกล้ามาจากไหนกันถึงโอ้อวดว่าตัวเองสามารถรักษาโรคได้มากมายขนาดนี้”

ท่ามกลางเสียงก่นด่าอย่างไม่พอใจของชายชราคนหนึ่ง

บรรยากาศที่เคยคึกคักกลับเงียบลงในทันที

เมื่อหันหลังไปดูก็เห็นว่ามีชายชราสามคนที่สวมชุดคลุมลากยาวกำลังเดินแหวกผู้คนเข้ามา

“ท่านเฟิง ท่านเจี่ยง ท่านเฮ่อ

โอ้ แพทย์อาวุโสทั้งสามที่มีฝีมือเก่งกาจที่สุดในเมืองพานหยางก็มาที่นี่ด้วยตัวเองงั้นเหรอ”

“ท่านทั้งสามต้องการเป็นใหญ่ด้านการแพทย์ของเมืองพานหยาง

ได้ยินมาว่าพวกเขาอยากรวมคลินิกแพทย์แผนจีนในเมืองพานหยางเข้าไว้ด้วยกันโดยให้อยู่ภายใต้ชื่อของตัวเอง

ตอนนี้มีจือหลินถังเปิดเพิ่มมาอีกหนึ่งที่ แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องมาดูเชิงก่อน”

“มันส์ล่ะงานนี้!”

ภายใต้เสียงกระซิบกระซาบที่ดังขึ้น

คนอื่นๆ ต่างหลีกทางให้ชายชราทั้งสาม

หลังจากที่หลินมั่วได้เห็นพวกเขาทั้งสามก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ดูจากท่าทางไม่พอใจแล้ว

หลินมั่วไม่โง่พอที่จะคิดว่าพวกเขาก็มาอวยพรให้ตัวเองเช่นกัน

ในตอนนี้สีหน้าของจางกงซีดลงทันที

หลังจากที่เดินมาอยู่ข้างๆ หลินมั่วแล้ว เขาก็แนะนำทั้งสามให้หลินมั่วฟังทีละคน