หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2629

ในใจของผู้เฒ่ากานไม่พอใจหลินมั่วเป็นอย่างมาก

ผู้เฒ่าเผยเพิ่งจะได้ใจไม่นานก็ได้รับรายงานจากลูกน้อง

“คุณท่าน คนนี้ครับ ที่ฆ่าคุณชายของพวกเรา”

“แน่ใจหรือ เผยเสี่ยวตายเพราะน้ำมือของคนคนนี้งั้นหรือ”

ผู้เฒ่าเผยพูดพร้อมกับระเบิดไอสังหารออกมา คนคนนี้คือคนที่ฆ่าหลานชายสุดที่รักของเขาอย่างโหดเหี้ยม

“จับมันไว้ เป็นหรือตายก็ได้ทั้งนั้น!”

ผู้เฒ่ากานได้ยินแบบนั้นสีพูดเตือนด้วยเสียงทุ้มลึกและสีหน้าชั่วร้าย

“ผู้เฒ่าเสี่ยว จะตีหมาต้องดูนายมันก่อน ถ้าอยากจับหลินมั่วก็ต้องถามความเห็นของฉันก่อน”

ถึงแม้ว่าหลินมั่วจะทำให้เขาไม่พอใจมากเท่าใด แต่ก็ยังเป็นลูกน้องของเขา ถ้าอีกฝ่ายมาจับลูกน้องของตนต่อหน้าแบบนี้ ตระกูลกานคงไม่มีหน้าในสังคมอีกต่อไป

“หลบไปไอ้แก่ ฉันจะถามความเห็นนายทำไม”

ผู้เฒ่าเผยปล่อยไอสังหารและหันไปหาศัตรูเก่า พร้อมกับพูดอย่างโหดเหี้ยม

“ถ้านายกล้าเข้ามาแส่อีกฉันจะคิดบัญชีนายไปด้วยเลย”

หลังจากพูดออกไปแบบนี้ เหล่าลูกน้องของตระกูลเผยก็เล็งปืนไปที่ผู้เฒ่ากานทันที

แน่นอนว่าตระกูลกานคงไม่แสดงด้านอ่อนแอออกมา

“หึ ไอ้แก่ ไม่รู้จักตระกูลกานดีหรือไง”

ทันทีที่พูดจบ ปืนก็ถูกยกขึ้น และสถานการณ์ที่ตึงเครียดระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง

และในช่วงเวลาตึงเครียดนี่เอง ทันใดนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าอันรวดเร็วดังมาจากดาดฟ้า

“กวนเยีย ประธานกวนมาถึงแล้ว”

จากเสียงเตือนของผู้ส่งข่าว

ทุกคนก็เก็บอารมณ์ของตัวเองกลับไปทันที

“คิดไม่ถึงว่าคนใหญ่คนโตอย่างกวนเยียจะมาที่เมืองเหอซานด้วย”

“แน่นอนอยู่แล้วสิ ต้นตอของความขัดแย้งระหว่างตระกูลกานและตระกูลเผยมาจากกวนเยียนี่”

“ถ้าเขาไม่มา ทั้งสองฝ่ายคงจะลงรอยกันยาก”

ชายหนุ่มในชุดสูทสีขาวปรากฏตัวขึ้นช้าๆ ภายใต้สายตาเลื่อมใสของเหล่าผู้คน

เมื่อเห็นผู้ที่เพิ่งมาถึง ผู้เฒ่าการและผู้เฒ่าเผยก็ก้มหัวและโค้งทำความเคารพทันที

“ประธานกวน สวัสดีครับ ในที่สุดก็ได้พบท่านแล้ว”

“ยินดีต้อนรับประธานกวนที่มาเยี่ยมเยือนเมืองเหอซานครับ พวกเรารอคอยที่จะได้พบท่านมานานแล้ว”

ทั้งหัวหน้าและแขกคนอื่นๆ ทยอยก้มหัว อย่าพูดถึงเรื่องคุยเลย พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าอีกฝ่ายด้วยซ้ำ

เมื่อกวนเยียเดินผ่านไป พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกมารุนแรง

ทุกคนที่อยู่ที่นั่น มีเพียงผู้นำตระกูลของสองตระกูลเท่านั้นที่มีสิทธิ์ต้อนรับ

เมื่อกวนเยียเห็นการต้อนรับที่กระตือรือร้นจากผู้เฒ่าทั้งสองท่าน กวนเยียก็พยักหน้าเบาๆ จากนั้นก็จัดแจงเสื้อคลุมกำมะหยี่มิงค์บนไหล่ของเขาและเดินตรงเข้าไปในห้องโถง

และทันทีที่เขาเห็นไป๋เหมาจื่อที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า สายตาของเขาก็สั่นไหว

“เกิดอะไรขึ้น พวกคุณเมืองเหอซานดูถูกแซ่กวนงั้นหรือ”

หลังจากเสียงเงียบลง เหล่าลูกน้องที่ถือปืนไรเฟิลบรรจุกระสุนอัตโนมัติก็พุ่งตัวเข้ามา จากนั้นปืนไรเฟิลสีดำหลายสิบกระบอกก็พุ่งตรงไปที่หลินมั่ว