เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2630

ปืนไรเฟิลถูกโหลดกระสุนเสียงดังคลิก!

ถ้าคุนซาพยักหน้าให้สัญญาณ ปืนไรเฟิลหลายสิบกระบอกก็จะยิงไปที่หลินมั่วทันที

เมื่อคิดไปถึงสถานการณ์นองเลือดที่จะเกิดขึ้น แขกหลายคนก็หันไปมองทางอื่นพร้อมกับบ่นอยู่ในใจ

แม้ว่าคำพูดของประธานกวนจะไม่ได้เอ่ยชื่อเขา แต่ก็กำลังตำหนิคนเหอซานว่าไม่รู้กฎเกณฑ์อยู่

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินมั่วไปแตะต้องคนของคุนซา

แก้วตาดวงใจของตระกูลกาน กานเวย จ้องไปที่หลินมั่วด้วยสายตาดุร้าย ในใจของเธออยากให้คุนซาออกคำสั่งยิงเสียตอนนี้ และฆ่าคนทรยศให้ตายไปซะ

ตระกูลเผยก็คิดแบบนั้นเช่นกัน แต่ถ้าจะให้หมอนั่นตายไปง่ายๆ จะไม่เป็นธรรมกับพวกเขา ถ้าหมอนั่นตกมาอยู่ในมือเขา เขาจะทำให้มันรู้สึกอยากตายเสียยิ่งกว่าอยากมีชีวิตอยู่

ขณะที่ทุกคนกำลังรอให้หลินมั่วถูกยิงด้วยความคิดต่างๆ นานา ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากด้านนอกของเรือสำราญ!

ปัง!

เปลวไฟพุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า และหลังจากการระเบิด ดอกไม้ไฟก็สว่างจ้าไปครึ่งท้องฟ้า

ถ้าคนของคุนซาใจไม่แข็งพอ พวกเขาอาจจะยิงไปที่เสียงนั้นทันที

แต่ไม่จบเพียงเท่านั้น ดอกไม้ไฟระเบิดตามมาติดๆ อีกหลายชุด

สีสันตระการตาและสวยงาม

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้คนของคุนซาต้องหันไปมองอย่างช่วยไม่ได้ หลังจากเหลือบมองดูดอกไม้ไฟที่สว่างไสวบนท้องฟ้า เขาก็เหลือบไปมองผู้เฒ่ากานและผู้เฒ่าเผย

คนอื่นๆ ก็สงสัยเช่นกัน ผู้เฒ่าทั้งสองท่านเตรียมการต้อนรับไว้ให้ประธานกวนงั้นหรือ

เล่นใหญ่จริงๆ!

เมื่อตกเป็นจุดสนใจของผู้คน ผู้เฒ่ากานและผู้เฒ่าเผยก็มีสีหน้างุนงง พวกเขามองตากันและส่ายหน้าเบาๆ บ่งบอกว่าตนเองไม่ได้เป็นคนเตรียมการ

บนเรือขนส่งนั้น ไท่จื่อแห่งเมืองไห่กำลังดูดอกไม้ไฟที่ปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องด้านหน้า ทั้งปรบมือและหัวเราะเสียงดัง

“จุดอีกๆ ดอกไม้ไฟพวกนี้ฉันเตรียมมาให้ลูกพี่หลินมั่วโดยเฉพาะเลย”

“ลูกพี่เห็นต้องเซอร์ไพรส์มากแน่ๆ!”

เขาหันไปมองเจ้าหน้าที่ของสมาคมศิลปะการต่อสู้ที่มาด้วยกันและอยู่ในท่าทางเตรียมพร้อมต่อสู้ ราวกับเตรียมจัดการไท่จื่อแห่งเมืองไห่

ลูกน้องทำได้เพียงก่นด่าอยู่ในใจ ผู้ชายคนนี้ไม่กลัวอะไรเลยจริงๆ!

“ล้อเล่นน่า ทำไมทุกคนจริงจังกันหมดเลยล่ะ ไม่มีอารมณ์กันเลย!”

ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ส่ายหน้า จากนั้นก็กระโดดไปที่ราวกั้นของเรือขนส่งด้วยปลายเท้าเพียงเล็กน้อย

“ฉันไปหาลูกพี่ก่อนนะ พวกนายรีบตามมาล่ะ อย่าลืมดอกไม้ไฟที่ฉันเตรียมมาด้วยล่ะ”

“ต้องเล่นใหญ่รัชดาลัย อย่าลืมนะ”

เขาพูดพร้อมกับกระโดดขึ้นไปบนอากาศ

เหล่าลูกน้องที่อยู่ด้านหลังมองดูเขาจากไปและบ่นอย่างทำอะไรไม่ได้ คุณน่ะสิที่ไม่มีอารมณ์ขัน ไม่มีอารมณ์ขันกันทั้งครอบครัวเลย ถ้าผมไม่ห้ามไว้คุณคงยิงไปแล้วสองลูก

“ทุกท่านจากสมาคมศิลปะการต่อสู้ อย่าสนใจไท่จื่อของพวกเราเลยครับ ฮ่าๆ อย่าสนใจเลยครับ!”

หลังจากขอโทษเสร็จ เขาก็บอกให้พรรคพวกคนอื่นๆ เตรียมดอกไม้ไฟ พวงหรีดและของมากมายที่ใช้ต้อนรับออกมาให้เรียบร้อย จากนั้นก็ตามไท่จื่อไปทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา