หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2631

และทางด้านนี้ หลังจากไท่จื่อแห่งเมืองไห่ลงที่เรือขนส่งแล้ว ก็เหยียบระหว่างผิวน้ำกระโจนมาถึงบนดาดฟ้าเรือสำราญ

“พี่หลินมั่ว น้องเล็กผมมาแล้ว! คิดถึงผมไหม”

พกพาสีหน้าที่ตื่นเต้น เขาก้าวสวบใหญ่ไปข้างหน้าทันที

เสียงดังก้องไปทั่วเรือสำราญ

ท่ามกลางสายตาที่สงสัยของทุกคน ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ก็เดินตรงไปในห้องโถงพร้อมกับเดินอย่างไม่สนใจใครเข้าไปในห้องโถง

“พี่ใหญ่คิดถึงผมไหม ผม…ไอ้เวรเอ๊ย!”

เมื่อเห็นปากกระบอกปืนดำมะเมื่อมหันมาทางตัวเอง ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ก็ชะงักเท้าทันที

นี่มันเกิดอะไรขึ้น พี่หลินมั่วไม่ใช่อยากให้ผมมาเอาใจพี่เหรอ ไอ้ผู้ชายพวกนี้ไม่ทำให้คนกลัวไปหน่อยเหรอ

และเสียงอันดังของเขาก็เป็นจุดสนใจของคนทั่วที่เกิดเหตุ

“ไอ้หนุ่ม นายเป็นใคร รีบออกไปซะ อย่ามาอยู่ขวางตาฉันที่นี่ ไม่งั้นฉันจะส่งนายไปพร้อมกัน”

หลังจากที่ผู้เฒ่ากานเห็นใบหน้าของคนที่ไม่คุ้นเคย ก็ก้าวไปข้างหน้าและตะโกนด้วยความโกรธ

แม้ว่าไท่จื่อแห่งเมืองไห่จะอยู่ในสภาพสติแตก แต่เมื่อเห็นมีคนกล้ามาด่าตัวเอง ก็ไม่สามารถอดทนกับอารมณ์ฉุนเฉียวของเขาได้

“ฉันเป็นใครน่ะเหรอ ข้าก็เป็นพ่อแกไง ไอ้แก่แกกล้ามาตะโกนใส่หน้าฉันเรอะ ไม่เคยตายใช่ไหม”

เงยหน้าขึ้น เขาจ้องมองอีกฝ่ายตรงๆด้วยความโกรธเกลียด

โดนเขาด่าทอมาแบบนี้!

ผู้เฒ่ากานหน้าตึง ท่าทางแย่ยิ่งกว่ากินขี้

กานเวยเห็นคนต่างถิ่นพูดจาหยาบคายเช่นนี้กับปู่ของตัวเอง ก็ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง เดินไปข้างหน้าและตะโกนว่า

“สามหาว นายก็ไม่ดูว่านี่คือสถานที่อะไร เด็กๆมาเอาไอ้สารเลวนี่โยนลงไปในทะเล”

พูดเสร็จเธอก็แอบชำเลืองมองคุนซา เมื่อเห็นเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ เขาก็แอบโล่งใจ

แม้ว่าลูกสาวคนโตของตระกูลกานจะเป็นคนหยิ่งยโสไปสักหน่อย ท้ายที่สุดก็รู้จักการเอาตัวรอด

การเจรจาธุรกิจไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเห็นผลลัพธ์ที่ชัดเจน คุนซาหวังว่าจะเธอจะไม่โมโหจริงจัง

คนอื่นๆมองที่สายตาของไท่จื่อก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันย่อมไม่พูดภาษาเดียวกัน หลินมั่วเป็นคนดุร้ายก็ช่างเขาเถอะ เพื่อนของเขาก็ปัญญาอ่อนเหมือนกัน กล้ามายั่วยุตระกูลกานอย่างเปิดเผย

“เหอะเหอะ ฉันไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ใคร ฉันแค่จะพูดว่า ทุกคนที่อยู่ที่นี่เป็นสวะทั้งนั้น!”

ทุกคน “?”

นี่แม่งไม่เคยตายใช่ไหม

“เชี่ย กล้าพูดว่าพวกเราเป็นสวะ เอามันให้ตาย!”

“ไอ้หนุ่มนี่คิดว่าตัวเองเก่งเหนือใคร จัดการมัน!”

แม้แต่คุนซาที่สงบนิ่งมาโดยตลอด เมื่อได้ยินคำพวกนี้ก็อดหน้าดำคร่ำเครียดไม่ได้

เมื่อเผชิญหน้ากับฉากอันยิ่งใหญ่นี้ ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ยังคงเงยหน้าขึ้นและพูดอย่างเย็นชาว่า

“เหล่าพี่น้อง มีคนมาหาเรื่อง ไอ้หมอนี่มาหาเรื่องแล้ว!”

ทันทีที่พูดจบ เสียงคำรามอย่างต่อเนื่องของเรือยนต์ก็ดังมาจากทั่วทุกด้านของเรือ

ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่ดังสนั่น เหล่าลูกน้องพร้อมอาวุธครบมือทยอยขึ้นเรืออย่างรวดเร็ว และวิ่งไปรวมตัวกันที่ด้านหลังของไท่จื่อและคุกเข่าลง

ท่าทางเช่นนี้ทำเอาทุกคนตกตะลึง!