หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2632

“เหล่าพี่น้อง มีคนกลั่นแกล้งลูกพี่ของพวกเรา พวกนายคิดว่าจะเอายังไง”

และคำตอบที่ไท่จื่อได้รับก็คือเสียงตอบรับที่เรียบง่ายแต่รุนแรง

“ฆ่ามัน ฆ่ามัน!”

ปังปังปัง!

ปืนไรเฟิลจู่โจมเกือบหนึ่งร้อยกระบอกถูกบรรจุกระสุน เสียงปืนที่น่ากลัวสร้างความหวาดกลัวไปทั่ว

ท่ามกลางเสียงตะโกน ลูกน้องสองคนแบกปืนกลที่สูงเท่าคนมาวางข้างๆไท่จื่อ

แน่นอนว่าลูกน้องที่เอาใจใส่ย่อมรู้ดีว่าไท่จื่อมีนิสัยอย่างไร หลังจากส่งอาวุธให้แล้ว ก็รีบยื่นซิการ์ให้มวนหนึ่ง จากนั้นจุดไฟให้

“ฟู่!”

จากนั้นควันสีขาวข้นก็พวยพุ่งออกมาจากปากของไท่จื่อ เขาเลิกคิ้วขึ้นทันที

“เมื่อกี้นายพูดเองไม่ใช่เหรอว่าคนมากรังแกคนน้อย?”

หลังจากหมุนซิการ์ในปากไปอีกด้าน ปืนแก็ตลิ่งในมือก็ถูกเขาชูขึ้นมาโดยตรง จ่อตรงๆไปที่ลูกน้องตระกูลกานที่กำลังกรูเข้ามาจะทำร้ายเขา

“ยังไงล่ะอยากลองดีเรื่องคนมากใช่ไหม ถ้าห้องโถงนี้ไม่เล็กเกินไป ข้ายังเรียกคนมาได้อีกเป็นเท่าตัว?

อย่ามาโอหังต่อหน้าข้า ก็ไม่ดูน้ำหน้าของตัวเองเลย!”

“ยังมีพวกแก่ๆอย่างพวกแก อย่ามาแวดๆอีกนะ!”

แค่นี้ก็เท่ห์ระเบิด ปากก็ร้ายไม่แพ้กัน!

เมื่อเผชิญหน้ากับอาวุธร้ายแรงเช่นนี้ ลูกน้องตระกูลกานไม่มีใครกล้าขยับ แม้แต่การหายใจก็ยังหยุดชะงัก

ไอ้พวกสวะกระจอก แกมันเล่นไม่ซื่อ พวกเราเล่นแค่มีด แกดันเอาปืนร้ายแรงขนาดนี้มา

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ มือปืนของฝ่ายคุนซาก็ไม่กล้าประมาท รีบเปลี่ยนรูปแบบเป็นการยืน ปกป้องลูกพี่ไว้ข้างหลังอย่างแน่นหนา

คุนซาที่ยืนอยู่ด้านหลังรู้สึกตกใจอย่างอดไม่ไหว

เขาเป็นคนในวงการ จึงจำได้ทันทีว่าปืนที่ชายกลุ่มนั้นถืออยู่นั้น ล้วนเป็นปืนไรเฟิลอัตโนมัติใหม่เอี่ยม

ระเบิดมือที่เอว และปืนพกขนาดห้าสิบสี่ก็ล้วนเป็นสินค้าชั้นดี

“ไอ้หนุ่มนี่มาจากที่ไหน”

“พี่ใหญ่ ฉากเมื่อกี้เป็นยังไง เจ๋งไหม

ให้ผมสั่งยิงจากด้านหลังเลยไหม เรือสำราญสวะแบบนี้ยิงนัดเดียวก็พังแล้ว

กล้าจ่อปืนใส่พี่ ช่างไม่เคารพไท่จื่ออย่างผมเลย”

เขายังคงไม่ลืมเรื่องปืนใหญ่บนเรือขนส่ง

หลินมั่วเห็นว่าไท่จื่อยังคงร่าเริง รอยยิ้มจางๆก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“เอาล่ะ อย่าสร้างปัญหา นายเอาปืนแก็ตลิ่งนี่มาจากที่ไหน รายชื่อใบสมัครของฉันบนนั้นไม่มีรายการนี้นี่นา”

ทันใดนั้น รอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏบนใบหน้าของไท่จื่อ

“นี่เอาออกมาจากเรือขนส่ง ผมคิดว่าปืนไรเฟิลจิ๋วพวกนั้นมันดูไม่คูล ไม่คู่ควรกับฐานะไท่จื่ออย่างผม!”

ขณะพูดเท้าก็อดสั่นขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ท่าทางเหยียดหยามของเขาไม่เปลี่ยนแปลงเลย

เวลานี้หลินมั่วก็หน้าแดง

นี่มันบ้าไปแล้ว คงไม่มีคนปกติใครเขาทำแบบนี้หรอก?