หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2640

เรือรบหลายสิบลำมืดฟ้ามัวดิน เข้าปิดล้อมเรือยักษ์ไว้จนแน่นหนา

ข่งเซียนจัวนำกลุ่มทหารองครักษ์ ค่อยๆปรากฏตัวจากหัวเรือช้าๆ

ช่วงนี้เขาพะวงอยู่กับการต้อนรับเจ้าชายหกแห่งประเทศว่านเซี่ยง แต่พอได้ยินเสียงโทรศัพท์จากหลานชายข่งสู้ เขารีบวางงานทั้งหมดในมือ ระดมทหารมุ่งหน้ามาทางนี้โดยเร็วที่สุด

ข่งสู้ที่แอบซ่อนอยู่หลังม่านมานาน ในที่สุดก็ได้พบกับญาติผู้มาเยือน เขารีบวิ่งตรงไปหาข่งเซียนจัวทันที

“คุณลุงใหญ่ ในที่สุดพวกคุณก็มา! ผมเฝ้าดูหลินมั่วอยู่ตลอด ตอนนี้เขาอยู่ในเรือสำราญ แต่ลูกน้องของเขาดูเหมือนจะโหดเหี้ยมน่าดู!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ข่งเซียนจัวก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า โหดเหรอ จะโหดไปกว่าพวกเราได้ยังไง”

“ทุกคนฟังคำสั่ง เป้าหมายคือเรือสำราญเมเลีย เตรียมยิง”

เสียงคำสั่งดังผ่านอุปกรณ์สื่อสารบนเรือ ไปเข้าหูของทุกคน

ในเวลาไม่ถึงอึดใจ ปืนทั้งหมดก็เล็งไปที่เรือสำราญอย่างเป็นระเบียบ เพียงแค่ข่งเซียนจัวออกคำสั่ง เรือยักษ์ที่เปราะบางตรงหน้าก็กลายเป็นรังผึ้งในพริบตา

แน่นอนว่าเป้าหมายของข่งเซียนจัวคือการกำจัดหลินมั่วในอนาคต เขาไม่คิดจะทำเรื่องโหดเหี้ยมไร้สติแบบนั้น

ภายในเรือสำราญ

กวนเยียพร้อมพวกเตรียมจะล้อมสังหารหลินมั่ว แต่ก่อนที่พวกเขาจะออกจากห้องประชุม ลูกน้องก็วิ่งหน้าตื่นมา

“ลูกพี่ แย่แล้ว เรือสำราญของพวกเราถูกล้อมโดยกลุ่มคนแปลกหน้าแล้ว!”

ยังไม่ทันที่ทุกคนจะตั้งตัว เสียงจากเครื่องขยายเสียงด้านนอกเรือก็ดังขึ้น

“ประธานกวน คิดไม่ถึงจะบังเอิญเจอกันที่นี่”

ข่งเซียนจัวทักทายกวนเยียก่อนจากนั้นค่อยพูดต่อว่า

“วันนี้น้องข่งขอจัดการเรื่องความแค้นส่วนตัวก่อน วันหลังน้องจะจัดเลี้ยงเป็นการขอโทษทุกท่านในภายหลัง

แต่ก่อนอื่น ผมมีเรื่องขอรบกวนทุกท่านช่วยเล็กน้อย มอบตัวหลินมั่วออกมา!”

บนดาดฟ้าเรือ กวนเยียเผชิญหน้ากับข่งเซียนจัวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

กวนเยียโลดแล่นในยุทธจักรมาหลายปี จะถอยกลับเพราะคำขู่แบบนี้ได้อย่างไร

“ไอ้ข่ง งั้นนายก็มาลองดู รอคนของฉันมาถึง นายก็ตายไปพร้อมกับฉันเลย”

แต่ถึงแม้กวนเยียจะไม่กลัวตาย แต่คนอื่นๆไม่ได้เป็นแบบเขาเด้อ

เมื่อได้ยินว่ากวนเยียจะต่อสู้กับอีกฝ่ายจนตาย สองผู้เฒ่ากานและเผยก็หน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ

“ประธานกวน ประธานกวน ทำแบบนี้ไม่ได้นะ เวลานี้ไม่ใช่เวลาเอาแต่ใจ”

“ใช่แล้ว ประธานกวนพวกเขาก็มาเพราะหลินมั่ว และพวกเราก็กำลังวางแผนจะกำจัดหลินมั่วเช่นกัน”

“พวกเราไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องปกป้องหลินมั่ว ปล่อยให้ข่งเซียนจัวจัดการไอ้หนุ่มนี่ พวกเรายิงทีเดียวได้นกสองตัวเลยน้าา”

“พวกเราไม่จำเป็นต้องตายพร้อมกับหลินมั่วไม่ใช่เหรอ”

หลังจากเกลี้ยกล่อมอยู่นาน สองผู้เฒ่าก็รอคำตอบจากกวนเยียด้วยความร้อนรน