หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2663

เสียงเบรกดังแสบแก้วหูในยามค่ำคืนอันเงียบสงบ

ไท่จื่อถือปืนพกทรงกระโจนลงจากรถออฟโรด

ที่แท้เป้าหมายของเขาก็คือพานหยาง แต่หลังจากที่เขาแยกจากหลินมั่วไม่นานจ้าวหยูก็ได้รับข้อความจากท่านจ้าวว่าตระกูลข่งส่งนักฆ่ามาลอบสังหารหลินมั่ว

หลังจากที่ไท่จื่อได้ยินข่าวนี้เขาก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้ เขาสั่งให้จ้าวหยูจัดรถให้โดยไม่รีรอ จากนั้นเขาก็ตรงดิ่งไปยังเมืองเหอซาน

“พวกแกเป็นใคร การดำเนินงานของตระกูลข่งพอจะดูสถานการณ์ออกว่าจะทำให้ฉันตายไปข้างหนึ่ง”

กลุ่มนักฆ่าของตระกูลข่งไม่ได้รับข่าวสารใดๆ จากผู้นำของพวกเขา จู่ๆ กลับมีกลุ่มกองกำลังที่ไม่คุ้นเคยมาจากไหนไม่รู้

ไท่จื่อหัวเราะอย่างเย็นชา เขามาที่นี่อย่างเร่งรีบเพื่อที่จะฆ่าใครสักคน ยังมาคิดเรื่องไร้สาระ

"ที่ฉันกำลังตามหาอยู่ก็คือ ไอ้พวกสารเลวพวกนี้แหละ ช่วยจัดหมัดหนักๆ ให้พวกมันด้วย"

เมื่อเสียงคำสั่งจบลงกระสุนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาบ้าคลั่ง

แม้ว่ากลุ่มนักฆ่าตระกูลข่งจะมีทักษะที่ไม่ธรรมดา แต่ร่างกายก็เป็นเพียงแค่มนุษย์เท่านั้น อาวุธที่ดุร้ายเช่นนี้พวกเขาจึงไม่สามารถต้านทานได้เลย

แค่การเผชิญหน้ากันเพียงครั้งเดียว บนพื้นได้มีศพประมาณสี่สิบกว่าศพ

เห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี นักฆ่าประเภทหนึ่งได้อพยพไปทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว

"ลูกพี่ พวกมันจะหนี"

"ให้ตายเถอะ ฉันไม่ได้ตาบอดซะหน่อย เถียต้านพาคนไปเก็บพวกมัน ส่วนคนอื่นๆ ตามฉันมา ในวันนี้ฉันจะทำให้พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่”

เมื่อน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยแรงสังหารของไท่จื่อจบลง เสียงเครื่องยนต์ก็แผดเสียงดังขึ้นสู่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

ด้วยวิธีนี้กลุ่มนักฆ่าตระกูลข่งจึงต้องวิ่งหนีตายตลอดทาง ส่วนไท่จื่อก็พาลูกน้องไล่ตามอย่างบ้าคลั่ง

"ข้างหน้าก็คือท่าเรือของตระกูลติงแล้ว ทุกคนรีบเข้าไปหลบเร็ว"

ในท่าเรือหมายเลขหกสิบเจ็ดของตระกูลติง เพื่อป้องกันการโจรกรรมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังคงเดินถือไฟฉายกระจัดกระจายกันลาดตระเวนบริเวณรอบๆ ตู้คอนเทนเนอร์

"อากาศก็ช่างหนาวเกินไปแล้ว เหล่าฟังโถวอีกสักพักเราดื่มกันสองสามแก้วในโกดังกันไหม"

ในขณะที่เจ้าหน้าที่ตระเวนตรวจกำลังวางแผนแอบอู้งานกับเพื่อนของเขา เสียงปืนก็ดังขึ้นในระยะไกลและกำลังมุ่งหน้ามายังท่าเรือของพวกเขา

"เราไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครมาจากไหน พวกเราแค่ทำงานที่ได้รับมอบหมายจากตระกูลเท่านั้น คาดไม่ถึงว่าคนกลุ่มนี้จะมาอย่างกะทันหัน

ยิ่งไปกว่านั้นแรงกระสุนของพวกเขาก็ดุเดือดมาก ไม่มีทางเลือกอื่นเลยจริงๆ พวกเราทำได้เพียงมาขอความช่วยเหลือจากผู้จัดการคังได้เท่านั้น"

"แน่นอนว่าไม่มีปัญหา ตระกูลติงกับตระกูลข่งมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันอยู่แล้ว คุณเข้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ

ผมอยากจะรอดูว่าอีกฝ่ายเป็นใคร"

เมื่อผู้จัดการคังพูดจบ ทุกคนที่ท่าเรือก็แยกย้ายออกไป

เมื่อขบวนรถของไท่จื่อมาถึง กลุ่มนักฆ่าตระกูลข่งก็ซ่อนตัวอยู่ในท่าเรือเรียบร้อยแล้ว

ไท่จื่อกระโดดลงจากรถก็เห็นว่ามีการติดตั้งปืนไรเฟิล AK หลายกระบอกไว้ที่กำแพงของท่าเรือ ประตูเต็มไปด้วยคนร่างกายกำยำยืนถืออาวุธปืน เขาจึงหันไปบอกให้ทุกคนเก็บปืน ก่อนจะเดินไปข้างหน้าเพียงคนเดียว

"สหาย นี่ความแค้นส่วนตัว รบกวนหลีกทางให้เราหน่อยนะ"

เขาไม่รู้ที่มาที่ไปของอีกฝ่าย ไท่จื่อก็ไม่ต้องการหาเรื่องยุ่งยากมาเพิ่ม สามารถแก้ไขด้วยวิธีสันติก็ควรจะแก้ไขด้วยวิธีสันติ