หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2699

หลังจากเรื่องไฟไหม้ที่ภูเขาชานเมืองจบลง ส่วนคนที่ดูจะมีความสุขมากที่สุดคือเฉินจิ้นที่อยู่เมืองพานหยาง

ตั้งแต่ครั้งก่อน หลังจากที่คนของไท่จื่อได้นำอาวุธจำนวนมากไปจากคลังอาวุธ เขารู้สึกปวดใจไปช่วงเวลาหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้เห็นอาวุธนั้นกลับมาอีกครั้ง

เมื่อเห็นกระบอกปืนนับร้อยถูกวางไว้ในคลังอาวุธ สีหน้าของเฉินจิ้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น จนเขายกมือขึ้นมาถูกันไปมา

ทางด้านหนานอัน เห็นได้ชัดว่าท่านผู้เฒ่าข่งอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีมากนัก

เขารอเป็นเวลานานมากแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ข่าวอะไรกลับมา เขารู้สึกจิตใจร้อนรุ่มอยู่ไม่เป็นสุข ประกอบกับที่เขาต้องจัดการเรื่องลูกชายคนโต และเขายังต้องประสานงานเรื่องการประชุมกาสิโนอีก ทำให้ท่านผู้เฒ่าข่งรู้สึกกระวนกระวายใจ

“ด้านข่งจื่อยังไม่ได้ข่าวอะไรมาเลยเหรอ”

เมื่อได้ยินคำถามนี้ พ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ทำได้เพียงส่ายหน้าเบาๆ

“คุณท่าน ผมสั่งให้คนพยายามติดต่อกับทางนั้นแล้ว และผมยังส่งคนไปภูเขาเพื่อสืบข่าวอีกด้วย”

พ่อบ้านรู้ดีว่าอารมณ์ของท่านผู้เฒ่าไม่ดีนัก เขาจึงไม่กล้าอธิบายอะไรมาก

ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าที่ดูรีบร้อนดังขึ้นที่หน้าประตูห้องหนังสือ

“นายท่าน มีโทรศัพท์มาครับ”

ท่านผู้เฒ่าข่งวางทุกอย่างที่อยู่ในมือลง เขาขมวดคิ้วอย่างสงสัย