หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2756

เมื่องานเลี้ยงใกล้เข้ามา หลินมั่วเหมือนได้เปิดโลก ลานจอดรถขนาดใหญ่เต็มไปด้วยรถยนต์หรูหราหลายร้อยคัน รถสปอร์ตมูลค่าหลายสิบล้าน รวมถึงซุปเปอร์คาร์มูลค่าหลายร้อยล้าน ที่แท้งานเลี้ยงนี้จัดขึ้นเหมือนงานแสดงรถยนต์นี่เอง

หลังจากเดินบนพรมแดงยาวพันเมตร ทั้งห้องโถงก็เต็มไปด้วยความงดงามที่ไม่มีใครรู้จัก กำแพงหินสีทองสะท้อนแสงระยิบระยับอันนุ่มนวลภายใต้แสงไฟจากคริสตัล มีภาพนกยูงที่มีรูปร่างและสีต่างๆ ที่ทำให้หินดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา

พรมบนแผ่นหินก็ยังทำจากผ้าไหมแท้ รูปปั้นช้างขนาดยักษ์ที่ทำจากอัญมณีและหยกก็พ่นน้ำออกจากจมูกอยู่ตลอดเวลา หยดน้ำที่เหมือนคริสตัลเล็กๆ ก็ตกลงมาอย่างเงียบเชียบ

ฉากเต็มไปด้วยความหรูหรา ในบรรยากาศก็เหมือนจะเต็มไปด้วยกลิ่นเงินกับทอง

เพราะก่อนหน้านี้มีคำเตือนจากลิเลียหลินมั่วจึงไม่กล้าเสวนากับแขกจำนวนร้อยคนที่มาถึงก่อนเวลา ไม่กล้าซุบซิบปล่อยข่าวลือ เขาจึงได้อยู่อย่างสงบตามลำพัง เพลิดเพลินกับบุฟเฟ่ต์น้ำบนโต๊ะยาวร้อยเมตร เงยหน้ามาก็เห็นแขกคนใหม่แล้ว

เนื่องจากเป็นงานเลี้ยงที่เจ้าชายหกจัดด้วยตัวเอง จึงไม่มีแขกธรรมดาๆ อยู่เลย ถ้าไม่ใช่คนดัง ก็เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยจากว่านเซี่ยงและต้าฉวี สิ่งที่เด่นชัดที่สุดในหมู่พวกเขาคือผู้หญิงจากหลายตระกูลที่ประชันความงามกัน

เรื่องการแต่งหน้าและรูปลักษณ์ไม่ต้องพูดถึง คนที่มางานเลี้ยงได้ต้องมีหน้าตาในระดับหนึ่ง จะให้ขายหน้าได้ยังไง อย่างในตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดที่ประชันกันคือเครื่องประดับล้ำค่าอันเลื่องลือ เสื้อผ้ารุ่นลิมิเต็ดและกระเป๋าราคาแพง เมื่อมองแวบแรก แม้แต่ต่างหูที่ไม่เด่นที่สุดก็มีราคาอย่างต่ำระดับล้าน

“ถ้าตอนนี้มีกลุ่มโจรเข้ามาปล้นโดยบังเอิญ หลับตาลากคนไปสักแคนแบบสุ่มๆ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้าไปตลอดชีวิตแล้ว”

หลินมั่วเพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศพลางคิดมโนถึงเรื่องเลวทราม ในขณะที่แขกคนอื่นที่เดินผ่านเขาล้วนดูถูกเหยียดหยามและซ่อนตัวอยู่ห่างไกลออกไป หากมองข้ามเสื้อผ้าเรียบง่ายของหลินโม่ ก็มองเห็นจากทั้งงานเลี้ยงได้ว่าปากของเขายังคงขยับไม่หยุดอยู่คนเดียว เหมือนกับว่าไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน

ถ้าหลินมั่วรู้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขาคงจะประหลาดใจมาก เพราะเขาไม่ได้กินข้าวมาทั้งวันจริงๆ เขาไม่ได้ดื่มน้ำแม้แต่หยดเดียวตั้งแต่เขามากับลิเลียในตอนเช้า ดังนั้นเขาจึงต้องเติมเต็มท้องของเขาให้อิ่มแปล้ก่อน

ในตอนที่กำลังเพลิดเพลินกับการกิน ก็เกิดเสียงดังเยาะเย้ยดังมาจากที่ประตู

ไป๋เฉียนเอ๋อร์เผชิญกับคำพูดที่รุนแรงจากคนจำนวนมาก เธอที่มีนิสัยก้าวร้าวจะยอมแพ้ยังไง

“หญิงสูงอายุพวกนี้แต่งหน้าหนาเตอะขนาดนี้เพื่อปกปิดความอัปลักษณ์ ฉันบ้านนอกแล้วยังไง อายุยังน้อยอยู่เลยนะ”

ที่จริงไป๋เฉียนเอ๋อร์อายุไม่ถึงยี่สิบเลยด้วยซ้ำ เทียบกับดาราดังหลายคนตรงหน้า เธออายุน้อยกว่าสองสามปีจริงๆ

“แก ยัยเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไม่มีพ่อแม่สั่งสอนสินะ !”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงพูดจาหยาบคายแบบนี้”