หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 278

สีหน้าของหลินมั่วเปลี่ยนไปและพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “เกิดอะไรขึ้น”

เหลาหู่ “คือตระกูลฮั่ว...”

ไม่รอให้เขาพูดจบ หลินมั่วก็พูดทันทีว่า “ผมจะไปรอคุณที่โรงพยาบาล!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์เสร็จ หลินมั่วก็ตรงไปที่โรงพยาบาลทันที

แม้ว่าโจวเจ๋อและฮั่วซิ่งเซวียนจะไม่ตายด้วยมือของเขา แต่สุดท้ายเป็นเขาที่ถูกออกแบบมาเพื่อฆ่าสองคนนั้น

ตระกูลฮั่วมีอำนาจ ไม่แน่อาจจะกำลังสืบสวนเรื่องนี้อยู่

โทรศัพท์มือถือสามารถถูกคนอื่นทำการควบคุมและดักฟังได้ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าพูดเรื่องเกี่ยวกับตระกูลฮั่วกับเหลาหู่ผ่านทางโทรศัพท์

สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือการเผชิญหน้าและพูดอย่างระมัดระวัง

ณ โรงพยาบาล

หลังจากที่หลินมั่วย้ายไปที่แผนกการแพทย์แผนจีน เขาก็ว่างมากกว่าแผนกฉุกเฉินเล็กน้อย มีเพียงเขาคนเดียวที่อยู่ในแผนกนี้

ไม่นานหลังจากที่หลินมั่วมาถึง เหลาหู่ก็มาถึงโรงพยาบาลอย่างเงียบๆ

เขาเล่าสถานการณ์ข้างนอกให้หลินมั่วฟังก่อน

ศพของฮั่วซิ่งเซวียนถูกค้นพบแล้วและพวกเขาได้ตรวจสอบอย่างแน่ชัดว่าเป็นพ่อแม่ของโจวเจ๋อที่ฆ่าคนเหล่านี้

แน่นอนว่าตระกูลโจวต้องตกใจกับเรื่องนี้ จึงรีบส่งคนไปหาพ่อแม่ของโจวเจ๋อ และต้องการนำตัวพวกเขาส่งให้กับตระกูลฮั่วเพื่อแก้ไขเรื่องนี้

แต่ทว่าพ่อแม่ของโจวเจ๋อได้ออกจากมณฑลก่วงเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้พวกเขาหาไม่เจอ

เมื่อตระกูลฮั่วได้รับข่าวก็เดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

หัวหน้าตระกูลฮั่วจึงพูดด้วยตัวเองว่า ต้องการให้ตระกูลโจวชดใช้หนี้แห่งเลือดด้วยเลือด

ในตอนบ่ายท่านผู้เฒ่าโจวและหัวหน้าตระกูลโจวจึงรีบไปที่เสิ่งเฉิงด้วยตัวเอง คาดว่าน่าจะไปหาตระกูลฮั่วเพื่อแก้ไขเรื่องนี้

ไม่ว่าเรื่องนี้จะแก้ไขอย่างไร ยังไงหลังจากผ่านเรื่องครั้งนี้คาดว่าตระกูลโจวคงต้องถูกลบออกจากตระกูลหลักทั้งสิบ

ตระกูลฮั่วเองไม่ใช่คนดีอะไร ถ้าครั้งนี้ตระกูลโจวไม่จ่ายค่าตอบแทนจำนวนมหาศาล มันก็ไม่สามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้

หลินมั่วพยักหน้าช้าๆ เรื่องเหล่านี้ล้วนอยู่ในความคาดการณ์ของเขา

“เมื่อกี้นี้คุณพูดว่าเกิดเรื่อง หมายถึงเรื่องอะไร” หลินมั่วถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ

เหลาหู่หายใจเข้าลึกๆ และพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “คือตระกูลฮั่ว”

“ผมเพิ่งได้รับข่าวมาว่าสมาคมเภสัชกรรมออกประกาศว่าต้องการให้ร้านขายยาในมณฑลก่วงทั้งหมด เพิกถอนยาที่ผลิตโดยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อทันที!”

“สมาคมเภสัชกรรม ต้องการสังหารอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อให้ราบเรียบจนถึงที่สุด!”

หลินมั่วขมวดคิ้วทันที เขาไม่นึกเลยว่าตระกูลฮั่วจะลงมือก่อนพวกเขา?

ดูเหมือนว่าตระกูลฮั่วทำเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดายมาก!

เหลาหู่ที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นหลินมั่วไม่พูดอะไรจึงอดไม่ได้ที่จะถามเสียงค่อยว่า “คุณหลิน ไม่งั้น...ไม่งั้นพวกเราไปคุยกับเทียนเหยียกันไหม?”

“อิทธิพลของตระกูลหลักทั้งสิบในมณฑลก่วง ไม่สามารถเข้าไปในเมืองก่วงหยางได้ นี่เป็นกฎของเทียนเหยียที่กำหนดไว้เมื่อหลายปีก่อน!”

“ขอเพียงแค่เทียนเหยียพูดคำเดียว ตระกูลฮั่วก็จะไม่กล้าก่อเรื่องใหญ่โตแน่นอน”

หลินมั่วส่ายหน้าช้าๆ และพูดเสียงเบาๆว่า “ผมทำเรื่องนี้เอง งั้นผมควรจะรับผิดชอบด้วยตัวเอง”

“เหลาหู่ ผมยังคงพูดแบบเดิมเว้นแต่ว่าจะไม่มีทางเลือก พยายามอย่าขอความช่วยเหลือจากคนนอก”

“แม้ว่าสถานการณ์นี้จะร้ายแรงมาก แต่มันก็เป็นโอกาสสำหรับเราเช่นกัน!”

“ถ้าเราแบกผ่านเรื่องครั้งนี้ไปได้ ทุกคนจะต้องมองด้วยสายตาที่ทึ่ง”

เหลาหู่ไม่มีทางเลี่ยง “คุณหลิน ผมเข้าใจความหมายของคุณ”

“แต่ว่า ตระกูลฮั่ว...สุดท้ายตระกูลฮั่วก็เป็นหนึ่งในตระกูลหลักทั้งสิบในมณฑลก่วง”

“กำลังของตระกูลฮั่ว แม้กระทั่งตระกูลซ่งบวกกับซ่งจื่อหลานก็ยังห่างไกลพวกเขามาก!”

“พวกเราเพียงคนเดียวจะต่อสู้กับตระกูลฮั่ว นี่...นี่เกรงว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่าย...”

หลินมั่วส่ายหัว “งานจะสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่ที่คนทำ!”

“ไม่ว่ายังไงก็ต้องลองดู!”

“เหลาหู่ เกรงว่าช่วงนี้คุณคงจะยุ่งมาก”

“คุณหาข้อมูลของตระกูลฮั่วมาให้ผมก่อน โดยเฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวกับสมาชิกของตระกูลฮั่ว ผมต้องการทราบข้อมูลทั้งหมดของพวกเขาอย่างชัดเจน!”

เหลาหู่สับสน ก่อนหน้านี้ที่หลินมั่วจะจัดการกับฮั่วซิ่งเซวียนก็ทำแบบนี้

ครั้งนี้เขาวางแผนจะใช้วิธีเดียวกันจัดการกับตระกูลฮั่วเหรอ?