หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 279

หลังจากเหลาหู่ออกไปได้ไม่นาน สวี่ปั้นซย่าก็โทรมาพอดี

“หลินมั่ว เกิด...เกิดอะไรขึ้น...”

“ยาของบริษัทเราถูกส่งคืนหมดเลย เอกสารลงนามก่อนหน้านี้ ตอนนี้...ตอนนี้ต้องคืนเงินทั้งหมด...”

เสียงของสวี่ปั้นซย่าร้อนรนใจ

บริษัทกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว เมื่อทุกอย่างกำลังเป็นไปอย่างราบรื่น ทันใดนั้นก็พบกับสถานการณ์เช่นนี้ ช่างเป็นความโชคร้ายจริงๆ

หลินมั่วจึงรีบไปที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ขณะเดียวกันทางด้านในของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็เกิดความสับสนวุ่นวาย

องค์การเภสัชกรรมหลายแห่งในมณฑลก่วงต่างมายกเลิกสัญญากับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

สัญญาที่พวกเขาลงนามก่อนหน้านี้ ตอนนี้จะต้องคืนเงินให้ทั้งหมด

ทั้งหมดนี้สาเหตุเป็นเพราะสมาคมเภสัชกรรมผลักดันอยู่เบื้องหลัง

ในออฟฟิศของสวี่ปั้นซย่า ผู้คนหลายสิบคนต่างพากันล้อมรอบและแย่งกันตะโกนว่าต้องการให้สวี่ปั้นซย่าคืนเงินให้กับพวกเขา

“ประธานสวี่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องเงินชดเชยกับพวกเรา”

“ฉันต้องการคืนเงินวันนี้ คุณจะคืนเงินมัดจำทั้งหมดให้พวกเราหรือให้พวกเราดำเนินการตามกฎหมาย!”

“ฮึ ในเวลานี้คุณเป็นบริษัทเดียวที่กำลังดำเนินคดีกับองค์การเภสัชกรรมทั้งหมดในมณฑลก่วง คุณยังอยากทำอุตสาหกรรมนี้อยู่ไหม?”

ชายคนหนึ่งตะโกนเสียงดังเต็มที่

คนอื่นก็พยักหน้าคล้อยตาม ทุกคนมีความมั่นใจราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุม

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความร้อนใจ “ท่านเถ้าแก่ทั้งหลาย นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“พวกเราร่วมมือกันได้เป็นอย่างดี ทำไมถึงต้องคืนเงินกะทันหัน?”

“ผลิตภัณฑ์ยาของบริษัทเราไม่ได้มีปัญหาอะไร”

“และยาใหม่ที่เราพัฒนาก็กำลังจะออกสู่ตลาด หลังจากนี้พวกคุณจะเป็นเป้าหมายหลักในการร่วมมือของเรา”

“พวกคุณจะเรียกคืนเงินตอนนี้ นี่...นี่ไม่เหมาะสมนะ...”

ชายอีกคนหนึ่งหัวเราะเยาะ “สวี่ปั้นซย่า คุณยังไม่รู้เหรอ”

“นี่เป็นประกาศของสมาคมเภสัชกรรมที่ต้องการให้พวกเราเรียกคืนเงินทันที”

“และสำหรับผลิตภัณฑ์ยาที่ผลิตโดยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็จะไม่อยู่บนชั้นวางอีกตลอดไป!”

“สวี่ปั้นซย่า คุณบอกว่ามันไม่ดีที่จะผิดใจกับใคร แต่การผิดใจกับสมาคมเภสัชกรรม นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายเหรอ”

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ข่าวทางด้านของเธอค่อนข้างจะล้าหลัง เธอไม่รู้ว่านี่เป็นคำสั่งของสมาคมเภสัชกรรม

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าวิธีการของสมาคมเภสัชกรรมนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน

ถึงสามารถสั่งองค์การเภสัชกรรมทั่วทั้งมณฑลก่วงได้!

“พอล่ะ ไม่จำเป็นต้องพูดจาไร้สาระ รีบคืนเงิน!”

“ถ้าคุณไม่คืนเงิน ผมจะบอกคุณว่า วันนี้คุณอย่าได้คิดที่จะออกจากออฟฟิศนี้!”

ทุกคนตะโกนเสียงดังบังคับให้สวี่ปั้นซย่าคืนเงิน

ขณะเดียวกันหลินมั่วก็เดินเข้าไป

เขาดึงสวี่ปั้นซย่ามาอยู่ด้านหลัง ชายตามองทุกคนพร้อมกับพูดออกมาเสียงดัง “ต้องการคืนเงินเหรอ ได้!”

“แต่มันต้องเป็นไปตามขั้นตอน!”

“พวกเราลงนามในสัญญาแล้ว พวกคุณฝ่ายเดียวที่ต้องการคืนเงิน งั้นเป็นพวกคุณที่ผิดสัญญา”

“ตามสัญญา พวกคุณต้องชดใช้สามสิบเปอร์เซ็นต์ของเงินผิดสัญญา”

“ไม่เพียงแค่นั้น การคืนเงินมัดจำก็ต้องเป็นไปตามขั้นตอนและเป็นเรื่องปกติที่ใบเสร็จจะมาถึงภายในครึ่งเดือน”

“จะมีใครบ้างที่เป็นแบบพวกคุณ ที่ไปขอเงินอยู่หน้าประตู? ยังมีจิตสำนึกของการทำสัญญาอยู่ไหม”

คนเหล่านี้ตกตะลึงชั่วครู่ ชี้ไปที่หลินมั่วและตะโกนด่าว่า “แกเป็นใคร?”

“นี่เป็นส่วนที่แกพูดเหรอ?”

“สวี่ปั้นซย่า คุณพูดมาเลยไม่ต้องอ้อมค้อมว่าจะคืนหรือไม่คืนเงิน!”

“ถ้าไม่คืนเงิน เชื่อหรือไม่ว่าผมหาคนมาทำลายบริษัทคุณได้!”

คนเหล่านี้ยังต้องอาศัยสมาคมเภสัชกรรมเพื่อจัดการกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ดังนั้นถึงมีกำลังฮึกเหิม

ปกติพวกเขากล้าทำแบบนี้ที่ไหน!

หลินมั่วไม่สนใจเขาและหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาทันที “เรียกรปภ.เข้ามา ไล่พวกเขาออกไปให้หมด!”

“ถ้าไม่ยอมไป ก็แจ้งตำรวจจับไป!”

ผู้คนหลายสิบคนต่างตะโกนขึ้นมาว่า “คุณยังกล้าไล่พวกเราออกไปอีกเหรอ!”

“แกเป็นหมาอะไรถึงกล้าพูดกับพวกฉันอย่างงี้!”

“ปล่อยสวี่ปั้นซย่าคนสารเลวนั้นมาพูด ไม่งั้น ฉันจะฆ่าแกแน่!”

สายตาของหลินมั่วปรากฏแสงอันเยือกเย็นรุ่งโรจน์และหันหน้าไปมองคนที่พูดคนนั้นทันที!