หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2803

“คุณหลิน ขออภัย พวกเราเลอะเลือนชั่วครู่ ขอคุณชายโปรดใจกว้าง ให้โอกาสพวกเราอีกครั้งเถอะครับ”

หลังจากได้เห็นเครือข่ายความสัมพันธ์ของหลินมั่ว แขกที่รู้สึกเสียใจก็อยากลองอีกครั้ง อยากจะโอบกอดเกาะเกี่ยวคนมีอำนาจ

แต่หลินมั่วจะไปสนใจพวกเขาได้อย่างไร

“เมื่อครู่ฉันเพิ่งให้โอกาสพวกคุณไปแล้ว แต่พวกคุณไม่รู้ซึ้งเอง ตอนนี้จะกลับมาขอโอกาสอีก คุณไม่คิดว่ามันไร้สาระเกินไปหน่อยหรือ”

เขาเข้าใจดีว่านักธุรกิจมุ่งหวังผลกำไร แต่การเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก และยังพูดจาดูถูกหลังจากพลิกผัน หลินมั่วรับไม่ได้

ไท่จื่อเห็นพวกเขายืนนิ่งอยู่ที่เดิม ราวกับยังอยากลองอีกครั้ง อารมณ์ร้อนของเขาก็พลันปะทุขึ้น

“พวกนายรีบออกไปให้หมด ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ชายของฉันห้ามไว้ ฉันจะหักขาพวกตีสองหน้าเสียให้หมด”

ทุกคนต่างตกตะลึงไปชั่วครู่กับชายหนุ่มผู้โหดเหี้ยมที่กล้าหักขาของติงลี่ เมื่อเห็นว่าการขอร้องจากหลินมั่วไร้ผล ทุกคนก็ได้แต่ต้องจากไปอย่างสิ้นหวัง

ส่วนแขกที่เหลืออยู่จำนวนไม่มากนักนั้น มีความคิดอีกแบบหนึ่งคือ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พวกเขาจะได้โหนขาใหญ่มาไว้กับตัวแล้ว

หลินมั่วก็สุภาพกับพวกเขามาก เชิญแขกบางคนที่ตีสองหน้าออกไป เหลือไว้แต่คนที่อยู่ต่อเพื่อจะร่วมมือกันในภายภาคหน้า

“ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของทุกท่าน ตอนนี้เหลือพวกเราแค่ไม่กี่คน การประชุมครั้งแรกนี้จึงไม่มีความจำเป็นต้องดำเนินต่อไปอีกแล้ว

ทุกคนพักผ่อนก่อนได้ รออีกไม่กี่วัน จะมีงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการ พวกเราจะมาหารือกันเรื่องการโค่นล้มตระกูลข่งกันอีกที”

ถึงเวลานี้แล้ว หลินมั่วก็ไม่ต้องปิดบังอะไรอีกต่อไป

“งั้นคุณหลินคงยุ่ง พวกเรากลับก่อนนะครับ!”

ความขัดแย้งในที่ประชุมครั้งแรกแม้จะคลี่คลายลง แต่เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกลับแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ กลุ่มอำนาจในต้าฉวีที่ยังลังเล ต่างตัดสินใจเข้าร่วมกับฝ่ายของหลินมั่ว ส่วนพวกที่อยู่ระหว่างทางก็เร่งความเร็วอย่างบ้าคลั่ง ต้องการเดินทางไปยังเมืองเหอซานให้เร็วที่สุด

ทางด้านต้าฉวีเองก็เต็มไปด้วยกระแสคลื่นใต้น้ำ ราชาว่านเซี่ยงเองก็ไม่สงบเช่นกัน

เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอด ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมดำก็กระโดดลงมาทันที และทันทีที่เขาลงจอด หญิงสาวต้อนรับก็รีบเดินเข้ามา

“ใช่แล้ว ฉันสังเกตุดูจากท่าทีของเจ้าชายหก ดูเหมือนจะรู้แล้วว่าตระกูลข่งเป็นคนลงมือ ไม่งั้นด้วยนิสัยของเขา คงไม่รีบร้อนลงมือกับตระกูลข่งขนาดนี้หรอก”

เหวินเฉียงก็เข้าใจความหมายของเจ้าชายใหญ่ พออีกฝ่ายพูดจบ เขาก็อธิบายว่า

“ผมบอกข้อมูลของตระกูลข่งไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาจึงรู้แค่ว่าผมทำงานให้เจ้าชาย แต่เดาไม่ออกถึงแผนใหญ่ของเจ้าชายใหญ่”

เจ้าชายใหญ่เมื่อได้ยินก็พึงพอใจและได้พยักหน้า

“การทำงานของคุณเหวิน ฉันย่อมวางใจ!

ใช่แล้ว สถานการณ์ทางด้านกัมพูชาเป็นยังไงบ้าง”

ช่วงหลายปีนี้ กัมพูชาได้จับจ้องมาที่ว่านเซี่ยงเช่นกัน ด้วยเหตุผลที่ว่าราชาว่านเซี่ยงปัจจุบันมีพระชนมายุมากแล้ว และอาจสิ้นพระชนม์ได้ทุกเมื่อ แต่พระองค์กลับยึดบัลลังก์ไว้แน่น ไม่ยอมสละให้ใครและไม่ยอมแต่งตั้งรัชทายาท

เมื่อราชาสิ้นพระชนม์ เหล่าเจ้าชายหลายพระองค์ย่อมต้องต่อสู้แย่งชิงราชบัลลังก์ เมื่อนั้นราชวงศ์ว่านเซี่ยงจะตกอยู่ในความวุ่นวาย ซึ่งถือเป็นโอกาสเหมาะสมที่กัมพูชาจะบุกเข้ายึดว่านเซี่ยง”