หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2804

เหล่าเจ้าชายต่างตระหนักดีถึงการคุกคามจากกัมพูชา แม้จะรู้สถานการณ์ทั้งหมด แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้ เพราะพระราชบิดาผู้ชราไม่ยอมสละราชบัลลังก์ พวกเขาจึงได้แต่มองดูอย่างสิ้นหวัง

บัลลังก์กลายเป็นเค้กชิ้นอร่อย รู้ดีว่าอาจมีพิษร้ายแฝงอยู่ แต่หากไม่แย่งชิงก็เท่ากับรออดตาย เพื่อบัลลังก์เพียงหนึ่งเดียวเหล่าเจ้าชายจึงต้องต่อสู้กันอย่างสุดชีวิต แม้จะจ้องเสี่ยงตายก็ตาม

ในใจของเหวินเฉียงก็รู้ถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่การต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์เป็นเรื่องที่เขาได้แต่มองดู ทว่าไม่สามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้

“ด้านกัมพูชาได้รับจดหมายขอความช่วยเหลือจากตระกูลข่งแล้ว ตอนนี้พวกเขากำลังรวบรวมกองกำลังติดอาวุธไว้ที่ชายแดนระหว่างต้าฉวีกับกัมพูชาแล้ว”

“ส่วนทางต้าฉวี กองกำลังชั้นนำเช่นตระกูลติงตระกูลจ้าวและอื่นๆ ต่างก็เริ่มระดมกองกำลังไปยังชายแดน เพื่อป้องกันกองทัพกัมพูชาบุกเข้าต้าฉวี”

ด้วยเหตุนี้กองกำลังทั้งสามฝ่ายของต้าฉวี,กัมพูชาและว่านเซี่ยงจึงถ่วงดุลกันอยู่ กลุ่มต้าฉวีแม้จะอ่อนแอที่สุด แต่ก็มีประเทศจีนหนุนหลังอยู่ ดังนั้นประเทศเพื่อนบ้านทั้งสองจึงไม่น่าจะเสี่ยงโจมตีต้าฉวี เว้นแต่จะมีโอกาสที่ดีเยี่ยม การเคลื่อนย้ายทหารในปัจจุบัน จึงเป็นการแสดงความแข็งแกร่งมากกว่า

แม้ว่ากองกำลังต่างๆในต้าฉวีจะรู้เรื่องนี้ แต่ก็ยังจำเป็นต้องมีมาตรการป้องกัน

เมื่อเจ้าชายใหญ่ฟังจบ สีหน้าของเขาก็เย็นลงทันที “สถานการณ์ยิ่งวุ่นวายยิ่งดี แบบนี้พวกเราถึงมีโอกาสวางแผนการใหญ่ในต้าฉวี”

ราชาชราแห่งว่านเซี่ยงกลายเป็นระเบิดเวลาเดินได้ และหากเจ้าชายใหญ่สามารถยึดต้าฉวีไว้ได้ก่อนที่พระราชบิดาจะสิ้นพระชนม์ ผลงานครั้งนี้จะทำให้เขาได้ขึ้นเป็นราชาองค์ต่อไปได้อย่างแน่นอน นอกจากนี้ เขายังสามารถรวมพลังของต้าฉวีเข้ากับว่านเซี่ยงให้เป็นหนึ่งเดียว และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม การกลืนกินกัมพูชาก็ไม่ใช่เรื่องยาก

แน่นอนกลยุทธ์ยิงทีเดียวได้นกสองตัวไว้ในมือเช่นนี้ เจ้าชายคนอื่นๆต่างก็คิดไว้แล้ว เช่นเดียวกับกัมพูชา แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถบุกต้าฉวีได้ แต่พวกเขาก็สามารถวางแผนลับและควบคุมต้าฉวีจากเบื้องหลังได้

อย่างไรก็ตามต้าฉวีที่ดูเหมือนจะเป็นเหยื่อของทั้งสองฝ่าย แต่จริงๆแล้วก็มีแผนการของตัวเองเช่นกัน โดยอาศัยชื่อเสียงของความจงรักภักดีต่อประเทศจีนเพื่อขอความคุ้มครอง เสือสองตัวกัดกัน ย่อมมีฝ่ายหนึ่งตาย เมื่อถึงเวลานั้น ต้าฉวีก็สามารถฉวยโอกาสกลืนกินดินแดนอันกว้างใหญ่ได้ และหากแผนการดำเนินไปอย่างราบรื่น การกลืนกินทั้งสองอาณาจักรก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

เมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาจะสามารถหลุดพ้นจากอิทธิพลของประเทศจีนได้อย่างสิ้นเชิง แม้กระทั่งพัฒนาให้เป็นประเทศมหาอำนาจที่ยิ่งใหญ่ได้

เหวินเฉียงกำลังจะตอบรับ จู่ๆก็พูดเสริมขึ้นมาอีกว่า

“เพิ่งได้รับข่าวมาว่า ทางด้านถงต้าไห่ได้ให้บัตรสมาชิกวีไอพีของหย่วนหยางอินเตอร์เนชั่นนอลกรุ๊ปแก่หลินมั่ว และสัญญาว่าจะลงมือช่วยเขาหนึ่งครั้งเป็นกรณีพิเศษ”

“ฮ่าฮ่า คนต่อเรือก็ไปต่อเรือให้มันดีๆซะ ไปยุ่งกับเรื่องการเมืองทำไม”

เจ้าชายใหญ่ไม่ชอบถงต้าไห่ เหตุผลก็เรียบง่ายเช่นกัน ถงต้าไห่ไปงานเลี้ยงของเจ้าชายหก แสดงให้เห็นจุดยืนของเขาแล้ว เพื่อนของศัตรูก็ย่อมเป็นศัตรู

“เรียกจาเทอร์ป๋อเจวี๋ยมาที่นี่ที!”

ด้วยคำสั่งของเจ้าชายใหญ่ ไม่นานหลังจากนั้นรัฐมนตรีกระทรวงชายแดนจาเทอร์วั่นหลิวก็มาถึงที่นี่