หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2805

ท้องฟ้าไร้เมฆ ท้องทะเลเงียบสงบ กองเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ ประกอบด้วยเรือขนส่งสินค้าขนาดห้าพันตันเกือบยี่สิบลำกำลังแล่นช้าๆอยู่บนผิวน้ำ

“ประธานจาง ผ่านช่องแคบนี้ไป พวกเราก็จะถึงน่านน้ำของต้าฉวีแล้ว”

จางเชียนเมื่อได้ยินรายงานจากลูกน้อง ได้พยักหน้าด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม เขาลงทุนทุกอย่างเพื่อธุรกรรมครั้งใหญ่ครั้งนี้ แน่นอนว่าขอแค่ขนส่งหยกและผ้าไหมไปยังต้าฉวี กำไรอย่างน้อยก็สามพันล้าน

“อากาศดีจริงๆเลยนะ!”

จางเชียนหันหน้าเข้าหาสายลมทะเล ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มนี้คงอยู่ไม่นาน กองเรือเพิ่งแล่นเข้าสู่เขตน่านน้ำต้าฉวี จุดดำๆเล็กๆมากมายก็ปรากฏขึ้นบนขอบฟ้า เมื่อจางเชียนส่องกล้องทางไกลบนเรือ เขาก็ตกใจสุดขีด

เรือรบติดอาวุธหนักหลายสิบลำแล่นเข้ามาหาอย่างคุกคาม จะมีเรื่องดีอะไรได้?

“ใครคือหัวหน้าออกมาพบฉัน”

หลังจากทั้งสองฝ่ายเข้าใกล้กัน เรือรบก็บังคับให้กองเรือขนส่งจอด

จางเชียนสูดหายใจเข้าลึกๆหลายๆครั้ง เพื่อปลุกใจ ก่อนจะเดินขึ้นหน้าไปพูด เมื่อเห็นปืนกลหนักสีดำสนิทบนเรือของฝ่ายตรงข้าม ขาของเขาก็อ่อนแรง ในใจเต็มไปด้วยความกังวล แต่เขาทำได้เพียงภาวนาในใจว่าขอให้ฝ่ายตรงข้ามอย่ามาปล้นเรือ

“ข้าน้อยจางเชียน เป็นพ่อค้าจากประเทศจีน!”

จางเชียนเปิดเผยสถานะของตัวเองในฐานะพ่อค้าจากประเทศจีน หวังว่าจะข่มขู่ฝ่ายตรงข้าม

แต่ลูกน้องบนเรืออีกฝ่ายไม่สนใจเลย “ข้าไม่สนหรอกว่าแกเป็นคนมาจากประเทศไหน พวกเราได้รับแจ้งมาว่าเรือของแกขนส่งวัตถุอันตรายเข้ามาต้าฉวี ดังนั้นพวกเราต้องตรวจสอบ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใจของจางเชียนก็เย็นวาบไปครึ่งหนึ่ง การตรวจสอบนั้นเป็นเพียงข้ออ้าง เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาคือการปล้นเรือ

“น้องชายคนนี้ เรือของพวกเราเช่ามาจากหย่วนหยางกรุ๊ป ก่อนการเดินทางเจ้าหน้าที่ของหย่วนหยางกรุ๊ปได้ตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว”

อะไรกัน พวกมันยังจะคิดฆ่าคนปิดปากอีกด้วยหรือ

ลูกเรือทุกคนเมื่อได้ยินคำพูดของชายผู้นี้ ในหัวใจของลูกเรือทุกคนก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง โจรสลัดพวกนี้มันรู้ยู่แล้วว่าน้ำไหลเป็นสายยาว พวกมันยังวางแผนฆ่าคน

ถุ้ย แย่ยิ่งกว่าโจรสลัด!

โชคดีที่ปาเมี่ยนฝ๋อไม่ได้สั่งให้ฆ่าคนปิดปาก “ฆ่าทำไม ทำไมต้องฆ่า คนพวกนี้คือตั๋วเงินตั๋วทองทั้งนั้น”

เขาพูดพลางเดินไปข้างหน้า แล้วดึงคอเสื้อของจางเชียนขึ้นมาแล้วยกเขาขึ้นมา “สินค้าพวกนี้ก็ถือว่าเป็นของกำนัลคารวะคุณปู่ละกัน หาเงินมาไถ่ค่าตัวคนละห้าสิบล้าน ภายในสามวัน ช้าแม้แต่นาทีเดียวฉันจะฆ่าทีละคน”

พูดจบ ปาเมี่ยนฝ๋อก็โยนจางเชียนลงบนดาดฟ้าเรือ จากนั้นหัวเราะอย่างสะใจแล้วเดินจากไป