หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2826

สมาชิกคนอื่นๆก็กังวลเกี่ยวกับปัญหาที่หลินมั่วไม่ได้รับผลกำไรใดๆ หากหลินมั่วเสียสละโดยไม่หวังผลตอบแทน พวกเขาก็จะไม่สบายใจ

หลินมั่วเผชิญหน้ากับสายตาที่สงสัยของทุกคน แล้วยิ้มอย่างเย็นชา

“ผมไม่ได้เก่งกาจขนาดนั้น ทำงานให้พวกคุณฟรี ก็แค่เพราะว่าเรื่องของตระกูลข่งครั้งนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของผม ผลกำไรทั้งหมดก็ถือเป็นค่าเหนื่อยของพวกคุณก็แล้วกัน”

“หนำซ้ำนี่ก็เป็นเพียงเงินแค่เล็กน้อยเท่านั้นเอง”

ทุกคนรู้ดีว่าหลินมั่วไม่ได้โอ้อวด ยาหลายชนิดที่อยู่ในมือของเขา ล้วนเป็นสินค้าทำกำไรมหาศาล กวาดล้างตลาด คำอธิบายนี้ก็ทำให้ทุกคนเชื่อถือ การก่อตั้งพันธมิตรการค้าก็เพื่อการพัฒนาไปด้วยกัน ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ส่วนตัวของหลินมั่ว หากต้องการความช่วยเหลือก็สามารถทำได้ แค่จ่ายค่าตอบแทนมา

ผลลัพธ์ทั้งหมดหลังจากจากล่มสลายของตระกูลข่งถูกแจกจ่ายไปทั้งหมดแล้ว หลินมั่วได้ดูเวลาและคิดว่าได้ถึงเวลาแล้ว

“งานเลี้ยงเย็นก็ใกล้จะเริ่มแล้ว ผมไปเตรียมตัวก่อน ทุกคนคุยกันไปก่อนนะ”

“ลูกพี่ รอเดี๋ยว!”

หลินมั่วเพิ่งเดินไปถึงประตู ซ่งจือหลานก็วิ่งตามมา

“อย่างน้อยคุณก็เป็นประธานพันธมิตรการค้าแล้ว งานเลี้ยงเย็นนี้คุณจะใส่ชุดขาด ๆ รุ่งริ่งแบบนี้เหรอ”

“ก็ดีแล้วนี่ ชุดลำลองสบายๆ ใส่แล้วก็สบายด้วย”

หลินมั่วยืดแขนออก กางอกอย่างภูมิใจ แต่ซ่งจือหลานตอบกลับเขาด้วยการกลอกตามองบน

“โตป่านนี้แล้ว ยังทำตัวเหมือนเด็กอีก เดี๋ยวฉันจะให้คนเอาชุดสูทที่ฉันสั่งไว้มาส่งให้คุณ

คุณเป็นประธานนะ เป็นตัวแทนหน้าตาของพันธมิตรการค้า!”

“โง่จริงๆ ภาษาอังกฤษก็ฟังไม่ออก!”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะ หลินมั่วยิ้มขมขื่นและส่ายหัว ในฐานะเจ้าภาพเขาไม่คิดว่าจะถูกกลุ่มลูกหลานคนรวยคิดว่าเขาเป็นพนักงานเสิร์ฟ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองเสียแล้ว

“ขอโทษ ฉันไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟอะไร ต้องการกาแฟล่ะก็ คนพวกนั้นคงช่วยนายได้”

น้ำเสียงของหลินมั่วราบเรียบไม่มีความโกรธ เพียงแต่พูดตามข้อเท็จจริง หลังจากพูดจบก็หันหลังกลับไปหลังเวทีเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

“เชี่ย พนักงานคนนี้หยิ่งยะโสจริงๆ รอเดี๋ยวฉันจะให้พ่อฉันไล่นายออก”

“คุณเฟยเฟย คุณไม่ต้องไปสนใจเขา ผมรินกาแฟให้คุณเองครับ”

เหล่าหนุ่มน้อยพูดจบต่างก็เริ่มเอาอกเอาใจเธออย่างบ้าคลั่ง คนหนึ่งเทกาแฟ อีกคนไปเอาของหวาน พวกเขาคิดว่านี่คือโอกาสที่จะทำให้พวกเขาไม่ต้องทำงานหนักไปอีกสิบชาติ