หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 286

เวลาหนึ่งทุ่ม ที่โรงแรมสือไต้ ชั้นเก้า

สมาชิกตระกูลหลักทั้งสิบไม่น้อยที่มาถึงแล้ว ยินดีต้องรับทายาทตระกูลฮั่วจากเสิ่งเฉิ่ง

เฉินเซิ่งหยวนเป็นตัวแทนหนานป้าเทียนเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ ก็มาถึงที่นี่แล้ว ยังพาหลินมั่วมาด้วย

ทุกคนรอที่นี่มาพักหนึ่งแล้ว ด้านนอกถึงจะส่งเสียงอึกทึกครึกโตรมเข้ามา

ตามด้วย คนกลุ่มหนึ่งเดินวางมาดเข้ามา

หัวหน้าเป็นชายหนุ่มสวมแว่นขอบทอง ดูเป็นผู้ดี แต่สายตาลึกลง มีความรุนแรงอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้

ชายหนุ่มคนนี้ เป็นฮั่วเทียนเฉิงทายาทของตระกูลฮั่วนี่เอง

ทุกคนจากตระกูลหลักทั้งสิบเข้าไปทักทายทีละคน แต่ฮั่วเทียนเฉิงไม่สนมองพวกเขาเลยด้วยซ้ำ มุ่งตรงไปที่ห้องส่วนตัวด้านใน

คนเหล่านี้เก้อเขินเล็กน้อย แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร

ถึงอย่างไรเสีย ศักยภาพของตระกูลหลักทั้งสิบเมืองก่วงหยาง เมื่อเทียบกับตระกูลหลักทั้งสิบมณฑลก่วง ยังห่างไกลอีกเยอะ

เฉินเซิ่งหยวนพาหลินมั่วเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว ทักทายฮั่วเทียนเฉิง ถือโอกาสแนะนำหลินมั่วให้ฮั่วเทียนเฉิงรู้จัก

“คุณชายฮั่ว วิชาแพทย์ของคุณหลินเป็นหนึ่งไม่เป็นสองรองใคร"

“มีเขาเป็นตัวแทนมณฑลก่วงของเราเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑล มณฑลก่วงของเราจะได้รับชัยชนะครั้งนี้อย่างแน่นอน!”

ฮั่วเทียนเฉิงวางแก้วไวน์ลง เหลือบมองหลินมั่วแวบหนึ่ง มุมปากมีความเหยียดหยาม “เฉินเซิ่งหยวน หลายปีที่ผ่านมานี้ ทำไมยิ่งอยู่ยิ่งเติบโตงอกงามแล้วเหรอ?”

“ถึงได้หาไอ้หมอนี้ที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างนี้ กล้าบอกว่าเป็นหมอศักดิ์สิทธิ์?”

“เป็นสมองนายเองที่ป่วย หรืออยากจะหยอกล้อตระกูลฮั่วพวกฉันล่ะ?”

สีหน้าของเฉินเซิ่งหยวนเปลี่ยนเล็กน้อย “คุณชายฮั่ว คุณเข้าใจผิดแล้ว”

“วิชาแพทย์ของคุณหลิน มีความพิเศษเฉพาะที่เห็นน้อยมากทั้งชีวิตผม”

“หมอศักดิ์หสิทธิ์หลายท่านคนเมืองก่วงหยาง ก็ชื่มชมคุณหลิน...”

ฮั่วเทียนเฉิงโบกมือทันที “นั่นเป็นเพราะเมืองก่วงหยาง ของพวกคุณไม่มีคนที่มีความสามารถ!”

“แมวไม่อยู่ หนูร่าเริง ใครก็ได้ก็กล้าออกมือแล้วเหรอ?”

“เฉินเซิ่งหยวน ฉันเห็นแก่หน้าของคุณหนาน ถึงให้นายเข้ามาพูดสองสามประโยค”

“นายนำคุณภาพคนอย่างนี้มาสบประมาทเหยียดหยามฉัน คิดว่าตระกูลฮั่วของฉันรังแกได้ง่าย ๆ เหรอ?”