หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2863

เมื่ออวี่ถูกซานจู่ถามแบบนี้ ก็ก้มหน้าครุ่นคิดอยู่นานจนมีสีหน้าที่ลำบากใจ ในขณะนั้นเอง อยู่ๆ ก็มีเสียงหัวเราะของเด็กน้อยดังขึ้นมาจากด้านหลังของทั้งสอง เมื่อหันกลับไปมองก็เห็นผู้เฒ่าที่มีกิริยาคุณลักษณะที่ไม่ธรรมดาอุ้มเด็กๆ ที่มีอายุประมาณสองสามปีทั้งซ้ายมือและขวามือ

“คารวะท่านเทพไป่เม่ย!”

“เสี่ยวอวี่ ได้ข่าวว่าไปทำภารกิจข้างนอกไม่ใช่หรือ ทำไมถึงได้กลับมาไวจัง”

ท่านไป่เม่ยยิ้มแล้วถาม เพียงแต่ยังไม่ทันจะรอให้อวี่นั้นตอบ ท่านผู้เฒ่าไป่เม่ยก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“โอ๊ย เด็กๆ ที่รัก เคราของปู่จะถูกพวกเธอดึงถอนจนหมดแล้ว”

เด็กน้อยจะไปคิดมากอะไรกัน ไม่สนใจว่าเจ็บไม่เจ็บ ยิ่งร้องอย่างเจ็บปวดมากเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งมีความสุข ยิ่งท่านไป่เม่ยเป็นแบบนี้ เด็กๆ ทั้งสองคนก็ยิ่งลงมือหนักขึ้นกว่าเดิม

“คุณปู่ คุณปู่ กลัวเจ็บ กลัวเจ็บ!”

โยวหลีที่ได้ยินเสียงเรียกที่อ่อนนุ่มแบบนี้ ใจของเขาก็แทบจะละลาย นัยน์ตานั้นเต็มไปด้วยความอิจฉา ถ้าหากไม่มีคนนอกอยู่ เขานั้นอยากจะตอบรับคำเรียกขานคุณปู่นั้นจริงๆ เลย

“แค่กๆ!”

“ท่านผู้เฒ่าไป่ ไม่ทราบว่าท่านตามหาฉันมีอะไรหรือเปล่าครับ”

โยวหลีนั้นยากที่จะทำใจจึงได้รีบเปลี่ยนบทสนทนา

เมื่อถูกเขาพูดเตือนแบบนี้ ไป่เม่ยถึงเพิ่งนึกขึ้นมาได้

“คือแบบนี้ เสี่ยวเซวียนนั้นมีลูกฝาแฝดชายหญิง ฉันคิดอยู่ว่าตอนนี้อายุของเจ้าเด็กน้อยที่น่ารักสองคนนี้ก็ถึงเวลาที่จะต้องฝึกฝนบำเพ็ญเลือดเนื้อแล้ว ก็เลยอยากจะมาขอสมุนไพรจากซานจู่หน่อย”

คำพูดแต่ละคำนั้นช่างแทงใจจริงๆ

โยวหลีนั้นรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที อยากได้สมุนไพรก็พูดตรงๆ สิ จะพูดบรรยายมากมายให้แทงใจทำไมกัน บ้าบอจริงๆ!

แม้ว่าจะคิดในใจแบบนี้ แต่ปากก็ยังคงตอบรับอย่างเกรงอกเกรงใจ

“ถ้างั้นท่านผู้เฒ่าไป่ก็ไปเอาที่สวนยาสมุนไพรเองได้เลยครับ อยากได้อะไรก็บอกกับปรมาจารย์ยาได้เลย”

คำพูดของโยวหลีนั้นถึงกับทำให้อวี่ทำอะไรไม่ถูก ก่อนหน้านี้ยังบอกจะไปจัดการหลินมั่วอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงได้รีบอยากจะให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับหลินมั่วกัน นี่มันเปลี่ยนใจไวไปหรือเปล่า

“ซานจู่ ท่านคิดจริงจังหรือครับ”

สีหน้าของโยวหลีเปลี่ยนไป “ก็จริงน่ะสิ รีบไปจัดเตรียมได้แล้ว!”

“แต่ว่าพวกเรายังไม่ทันจะได้ถามหลินมั่วเลยนะครับ ถ้าหาก...”

“ถ้าหากอะไร ลูกสาวของฉันสวยมีเสน่ห์ หากหลินมั่วได้มาเป็นลูกเขยของฉัน ภูเขาเทพบาซ่าก็จะเป็นของเขาทั้งหมด นายคิดว่าเขาจะมีข้อคิดเห็นอะไรอีก”

เมื่ออวี่ลองคิดดู ก็รู้สึกว่าที่ซานจู่พูดก็มีเหตุผล บนโลกใบนี้ยังมีคนที่ไม่หวั่นกับการยั่วยวนที่ใหญ่ขนาดนี้เหรอ ยังไงเขาก็ไม่เชื่อหรอก!

เมื่อโยวหลีคิดว่าเขาจะได้เป็นคุณปู่ในเร็วๆ นี้ และแม้ว่าลูกสาวจะแต่งงาน แต่ยังไงก็จะต้องอยู่บนภูเขาเทพบาซ่า อยู่เคียงข้างเขา ความรู้สึกไม่พอใจนั้นก็หายสิ้นทันที และอดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปากออกมา

ฉันนี่ช่างชาญฉลาดจริงๆ ปัญญาล้นเหลือจริงๆ!