หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2868

โยวหลีขมวดคิ้วได้จากได้ฟังหลินมั่วอธิบาย

“ความคิดแปลกใหม่จริงๆ ด้วย แต่กำปั้นซ้อนคลื่นของคุณนั้นมีพลังแต่กลับไม่ฉับไว หากเจอกับยอดฝีมือเข้าจริง ยังไม่ต้องพูดถึงว่าจะโจมตีอีกฝ่ายได้ไหม”

“เพียงแค่ตอนที่คุณเพิ่มกระบวนท่าการต่อสู้แบบอั้นจิ้น อีกฝ่ายก็เตรียมวิธีการรับมือได้แล้ว”

“แม้ว่าคุณจะมีสติปัญญาสูงในการเรียนรู้ นำเอาวิธีการที่ใช้กับอาวุธเปลี่ยนมาปลดปล่อยที่วิชาเท้า แต่แล้วความแข็งแกร่งของร่างกายนั้นกลับเป็นสิ่งที่ไปขัดขวางพลังสูงสุดของกระบวนท่านี้”

จุดนี้หลินมั่วเองก็รู้ แต่เขานั้นคิดทบทวนอยู่นานก็ยังคงไม่เจอทางออกที่ดี กระบวนท่านี้เป็นกระบวนท่าในการรวบรวมพลัง การต่อสู้แบบอั้นจิ้นนั้นสะสมไปทีละขั้นๆ จนถึงขั้นที่แข็งแกร่งมากที่สุดที่จะสามารถโจมตีคู่ต่อสู้ให้พ่ายแพ้ได้

แต่ร่างกายนั้นสู้ไม่ไหว ร่างกายจะไปสู้ทนเหมือนอาวุธได้ยังไง

“ท่านผู้อาวุโสโยวหลีพูดถูกครับ ข้อบกพร่องนี้ฉันเองก็ลำบากใจจริงๆ แต่ฉันเชื่อว่าทิศทางนี้ของฉันถูกแล้ว หากอยากจะให้พัฒนาขึ้นอีก คงจะต้องบำเพ็ญเพียรถึงขั้นปรมาจารย์แล้วค่อยมาลองอีกครั้ง”

หมอนี่มีสติปัญญาที่ชาญฉลาดจริงๆ ห่างจากขั้นปรมาจารย์อีกไกล แต่ความรู้ความเข้าใจในเรื่องศิลปะการต่อสู้กลับใกล้ที่จะถึงขั้นนี้แล้ว แม้ว่าในใจของโยวหลีจะรู้สึกตะลึงอย่างมาก แต่สีหน้าของเขานั้นยังคงนิ่ง