หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2869

เขานั้นหมดสตินอนลงไปกับพื้นหญ้า

โยวหลีมองดูรอยยิ้มที่มุมปากของหลินมั่ว ในสายตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความชื่นชมที่มีต่อหลินมั่ว แม้เขาจะบอกว่าศิลปะการต่อสู้ของหลินมั่วจะบกพร่อง แต่เขาก็เพียงแค่อยากจะไปกระตุ้นหลินมั่ว แบบนี้เขาถึงจะสามารถชี้แนะหลินมั่วได้อย่างตรงไปตรงมา จากนั้นก็ให้เขาเหนื่อยจนหมดสติไป

แต่เขาก็ชื่นชมความยืดหยุ่นและความตั้งใจของหลินมั่วที่มีต่อศิลปะการต่อสู้ หากเป็นคนทั่วไปคงไม่ทำแล้ว แต่แน่นอนว่าหากไม่เป็นเช่นนี้ แผนการของเขาจะสำเร็จลุล่วงสมบูรณ์แบบนี้ได้ยังไงกัน

แหะๆ บอกได้เลยว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนล้วนๆ

“ยังคิดที่จะลงจากภูเขาเทพบาซ่าของฉันอีกเหรอ ความคิดลมๆ แล้งๆ!”

โยวหลีพูดบ่นพึมพำจากนั้นยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วจากไป เขาให้คนมาพาหลินมั่วไปพักผ่อน

ขณะนั้นท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว! นั่นก็หมายความว่าหลินมั่วฝึกซ้อมต่อเนื่องอย่างหนักมาตั้งแต่ช่วงบ่ายตลอดจนถึงช่วงเย็น และก็ส่งตนเองเข้าไปในหลุมพรางของโยวหลี

ค่ำคืนนี้ผ่านไปอย่างเงียบงัน!