หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2888

ภายในกลุ่มวิลล่าของเจ้าชายใหญ่ ทหารติดอาวุธเดินตรวจตราไปมา เมื่อกลุ่มหนึ่งผ่านไป เงาดำก็พุ่งข้ามกำแพงด้วยร่างกายที่ว่องไวราวเสือดาว ผ่านไปมาโดยที่ทหารตรวจตราไม่เห็น

หลังจากมาถึงสวน เขากระโดดลงจากกำแพงชั้นใน บังเอิญจุดที่เขาลงเท้าดันมีกิ่งไม้แห้งอยู่พอดี

กร๊อบ!

เสียงดังเบาๆดังก้องไปทั่วในบรรยากาศเงียบสงัด

“ใคร”

เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้น ทหารสิบคนพร้อมปืนกลก็รีบวิ่งมาทางนี้ แต่เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ กลับพบเพียงร่างที่คุ้นเคย

“สวัสดีครับคุณเหวิน!”

“ทำไมเหรอ พวกนายรีบร้อนอะไรกัน เจอเรื่องอะไรกันเหรอ”

เหวินเฉียงหันกลับมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

หัวหน้าทหารรักษาการณ์รายงานตามความเป็นจริง

“ข้าน้อยได้ยินเสียงดังมาจากทางนี้ เกรงว่าจะมีผู้บุกรุกเข้ามา จึงมาตรวจสอบสถานการณ์ครับ”

“แต่ว่า คุณเหวิน คุณอยู่ในห้อง อ่านหนังสือไม่ใช่เหรอ”

สีหน้าของเหวินเฉียงดำคล้ำ “อ่านเบื่อแล้ว เลยออกมารับลมไม่ได้หรือไง”

“ทำไม เรื่องแค่นี้ ก็ต้องการให้ฉันรายงานเหรอ!”

พูดจบ เหวินเฉียงก็ยกเท้าเหยียบกิ่งไม้แห้ง ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นความโกรธเล็กน้อย

หัวหน้าทหารย่อมไม่กล้าล่วงเกิน มันสมองของเจ้าชายใหญ่ผู้อยู่ตรงหน้านี้ เขาหน้าเสีย “ข้าน้อยมิกล้า ข้าน้อยพูดมากไปเอง คุณเหวินเชิญตามสบาย พวกเราไม่รบกวนแล้วครับ”

หลังจากรู้ว่าเป็นความเข้าใจผิด เขาก็พูดอะไรบางอย่างผ่านไมโครโฟนที่หน้าอก ปลดการแจ้งเตือนภัย!

“บังเอิญอะไรเช่นนี้ กระหม่อมก็มีข่าวหนึ่งจะบอกเจ้าชายเช่นกัน!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณเหวิน คุณพูดก่อนเถอะ”

หลังจากทั้งคู่นั่งลง คนรับใช้ก็รินไวน์แดงให้

เหวินเฉียงชำเลืองมองทุกคน พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นจึงเล่าข้อมูลที่ได้รับมาจากอินเสี่ยวหรานให้ฟังอย่างคร่าวๆ

ผู้ร่วมงานทุกคนล้วนเป็นคนสนิทของเจ้าชายใหญ่ มีความสัมพันธ์แบบเกื้อกูลผลประโยชน์ต่อกัน เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องปิดบัง เพราะการช่วยเหลือให้ชายาใหม่ขึ้นสู่อำนาจ ทุกคนล้วนมีส่วนร่วม

เจ้าชายใหญ่ฟังจบสายตาของเขาก็เหลือบไปที่แก้วไวน์ตรงหน้า กระซิบเบาๆว่า

“ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาก็กล้าจะยึดครอง ผู้หญิงคนนี้ไม่กลัวอะไรเลย!”

แต่ว่าเรื่องหินศักดิ์สิทธิ์นั้น ฉันก็สนใจเหมือนกัน พอดีเลยจะได้จัดการทั้งสองเรื่องไปพร้อมกัน”