เฉินเซิ่งหยวนมองหลิ่นมั่วครู่หนึ่งแล้วพูดเสียงเบาว่า “อีกทั้งเงินทุนหนึ่งหมื่นล้านหยวนเป็นเงินที่ต้องลงทุนทันที”
“เมื่อคุณเข้าร่วมการแข่งขัน เงินทุนเหล่านี้จะถูกเก็บไว้ที่การประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์เพื่อเป็นทุนในการรักษาพยาบาลในเมืองก่วงหยาง”
“ถ้าหากคุณแพ้ในการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์ เงินทุนในการรักษาพยาบาลในเมืองก่วงหยางก็จะถูกแบ่งออกไปบางส่วน”
“เมื่อถึงเวลานั้นบวกกับการที่เราเป็นเป้าของตระกูลฮั่ว เงินหนึ่งหมื่นล้านหยวนนี้เป็นไปได้ว่าอาจจะไม่ได้คืนมา”
“ดังนั้นหากอยากจะหาคนมาลงทุน ผมเดาว่าเป็นไปได้ยาก”
ใบหน้าของหลินมั่วน่าเกลียดกว่าเดิม เขาคิดไม่ถึงว่าวิธีเหล่านี้นั้นยากเย็นขึ้นไปเรื่อยๆเลย!
เมื่อเห็นหลินมั่วไม่พูดอะไร เฉินเซิ่งหยวนจึงพูดว่า “คุณหลิน ถ้าหากคุณจะทำแบบนี้จริงๆ ผมลงทุนให้ได้หนึ่งพันห้าร้อยล้านครับ!”
“ผมใช้ทรัพย์สินทั้งหมดของร้านขายยาเซิ่งหยวนเป็นหลักประกัน คุณหลินครับต่อให้ต้องผมใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีผมก็จะสนับสนุนอย่างสุดความสามารถ!”
หลินมั่วรู้สึกประทับใจ คงไม่พูดไม่ได้ว่าเฉินเซิ่งหยวนนั้นเชื่อมั่นในตัวเขามาก
จากทรัพย์สินของเฉินเซิ่งหยวนในตอนนี้การควักเงินสดออกมาหนึ่งพันห้าร้อยล้านนั้นก็ถึงที่สุดแล้ว ไม่แน่ว่าเขายังต้องไปยืมเงินมาอีกมาก
ถ้าหากครั้งนี้หลินมั่วแพ้ ไม่แน่ว่าเฉินเซิ่งหยวนก็อาจจะล้มละลาย
หลินมั่วหยักหน้า “ประธานเฉิน น้ำใจครั้งนี้ผมจะจำเอาไว้ครับ!”
“ผมจะหาวิธีรวบรวมเงินให้ได้หนึ่งหมื่นล้านหยวน”
เขาบอกลาเฉินเซิ่งหยวนแล้วก็ไปหาหวงหย่งเฟิง
หวงหย่งเฟิงนั้นง่ายมาก เขาตัดสินใจให้เงินมาช่วยเหลือหลินมั่วสองพันล้านในทันที
เมื่อรวมกับของเฉินเซิ่งหยวนแล้วก็เป็นสามพันห้าร้อยล้าน
จากนั้นหลินมั่วก็ไปหาหนานป้าเทียน
หนานป้าเทียนนั้นทั้งร่ำรวยและมีอำนาจ เขาพูดกับหลินมั่วอย่างตรงไปตรงมาว่าให้หลินมั่วไปรวบรวมเงินก่อน สุดท้ายแล้วยังขาดอยู่เท่าไร หนานป้าเทียนจะออกทั้งหมดนั้นให้เอง
หลินมั่วผ่อนคลายลง เขาไม่พูดอะไรอีก คนสามคนนี้เชื่อมั่นในตัวเขามาก
เขาคำนวณในใจ ทางด้านอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อนั้นสามารถลงทุนได้ประมาณห้าร้อยล้านรวมกันก็จะเป็นสี่พันล้าน
พูดได้ว่าหนานป้าเทียนยังต้องออกเงินหกพันล้านหยวนถึงจะครบหนึ่งหมื่นล้านหยวน
หลินมั่วรู้สึกจนใจ แม้ว่าหนานป้าเทียนจะเชื่อมั่นในวิชาแพทย์ของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...