หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2891

ภายใต้การคุ้มกันของลูกน้อง ไท่จื่อวิ่งผ่านที่กำบังอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังก้อนหินขนาดสูงประมาณหนึ่งคนข้างหน้า เพียงแค่เขาไปถึงหลังก้อนหิน เขาก็สามารถใช้มันเป็นที่กำบังเพื่อโจมตีกลุ่มศัตรูได้ แต่ตัวเขาก็รู้ดีว่า ปืนหลายกระบอกกำลังเล็งมาที่ต้นไม้ใหญ่ที่เขาอยู่

เมื่อมาถึงจุดนี้ พี่น้องห้าคนที่วิ่งมาพร้อมกับเขาถูกยิงล้มลงหมดแล้ว ขาของเฉินจิ้นก็ถูกยิง คนเดียวที่มีกำลังรบเหลืออยู่ก็เหลือแค่เขา หนำซ้ำกำลังเสริมจากศัตรูจากด้านหลังก็กำลังมาถึง

“ช่างหัวมันดิ ตายก็ตาย!”

หลังจากไท่จื่อหายใจเข้าลึกๆหลายครั้ง จากนั้นก็พุ่งตัวไปยังก้อนหินขนาดใหญ่ เสียงปืนดังขึ้นทันที กระสุนปืนจำนวนมากยิงถล่มเขาเหมือนสายฝน

ด้วยทักษะการเคลื่อนไหวที่ว่องไว เขาหลบกระสุนได้อย่างหวุดหวิด ระยะทางเพียงสิบกว่าเมตร ลูกน้องของไท่จื่อต่างก็ใจเต้นระทึก เมื่อไท่จื่อกำลังจะไปถึงด้านหลังก้อนหิน ก่อนที่ทุกคนจะได้ผ่อนคลาย ศัตรูก็รู้ทันความตั้งใจของไท่จื่อ ปากกระบอกปืนเปลี่ยนทิศทางและยิงกระสุนโจมตีใส่ไท่จื่อตรงๆ

เลือดสีแดงสดสาดกระจายไปทั่วอากาศ ไท่จื่อล้มลงกับพื้นทันที

“ลูกพี่!”

“ลูกพี่!”