หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2913

สรุปบท ตอนที่ 2913 หมู่บ้านใหญ่ที่รกร้าง: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 2913 หมู่บ้านใหญ่ที่รกร้าง จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2913 หมู่บ้านใหญ่ที่รกร้าง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

รอจนทุกคนออกเดินทางไปหมด เหลือผู้เฒ่ากานเพียงคนเดียว

‘เหนื่อยจริง คนหนุ่มสาวสมัยนี้ช่างน่าทึ่ง “

เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง เก็บกระดาษและปากกา ย่อตัวลง ใช้มือและเท้าปีนขึ้นต้นไม้ แม้จะดูตลก แต่ความเร็วของเขานั้นไม่ธรรมดา เพียงไม่กี่กระโดด เขาก็ตามพวกเขาทัน

หลังจากนั้นไม่กี่นาที หลินมั่วและคณะก็มาถึงยอดเขา มองไปอีกฝั่ง เห็นหมู่บ้านขนาดใหญ่ที่เชิงเขา การจัดวางที่สับสนวุ่นวาย ทำให้รู้สึกน่าตื่นตา

“พี่ใหญ่ นี่คือหมู่บ้านไป๋อวิ๋น จากการสืบสวนของอาเฟย หมู่บ้านนี้มีประมาณสามพันครัวเรือน ประชากรประมาณหนึ่งหมื่นคน

หลินมั่วหรี่ตาลงมองไปรอบๆ ตำแหน่งที่ตั้งของหมู่บ้านไป๋อวิ๋นนั้นไม่เลว แม้จะถูกล้อมรอบด้วยภูเขา แต่พื้นที่เพาะปลูกก็ไม่น้อย เฉพาะพื้นที่เกษตรกรรมนอกหมู่บ้านก็มีขนาดใหญ่กว่าตัวหมู่บ้านถึงสามหรือสี่เท่า ยังมีพื้นที่รกร้างที่ต้องรอการพัฒนาอีกด้วย ถ้าพัฒนาอย่างเหมาะสม ที่นี่ก็เปรียบเสมือนสวรรค์บนดินได้เลย

แต่เมื่อหลินมั่วมองไปรอบๆ กลับไม่เห็นชาวนาทำการเพาะปลูกในไร่นาเท่าไรนัก เขาเริ่มเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

“พวกเราไปหาข้อมูลกันก่อนเถอะ!”

เมื่อสิ้นเสียงสั่งคณะก็ออกเดินทางอีกครั้ง

ด้วยขนาดของหมู่บ้านไป๋อวิ๋นในปัจจุบัน ถือว่าเป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่แล้ว แต่เมื่อหลินมั่วเข้าไป เขากลับพบว่าที่นี่เงียบเหงาผิดปกติ แทบไม่มีใครปรากฏตัวหน้าบ้าน

ชาวนาที่ควรจะทำการเกษตรอย่างขะมักเขม้น ส่วนใหญ่กลับหลบซ่อนตัวอยู่แต่ในบ้าน ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่

“ไท่จื่อ นายไปหาใครสักคนไปถามดูว่าเกิดอะไรขึ้น”

“ได้ครับ!”

หลังจากไท่จื่อตอบรับ ก็เดินไปดักทางชายกลางคนคนหนึ่งที่กำลังแบกจอบอยู่

“ขอถามทางหน่อยครับ!”

ไท่จื่อพูดจบก็ยื่นบุหรี่ให้ชายคนนั้น ดวงตาทั้งคู่ของอีกฝ่ายสว่างวาบ ความระแวงในสายตาก็หายไป

“น้องชายดูเหมือนไม่ใช่คนท้องถิ่นนะ!”

หลังจากไท่จื่อตอบรับ ก็กลับมาหาหลินมั่วอีกครั้ง

“พี่ใหญ่ สถานการณ์ไม่ดีเลยครับ เกือบทุกบ้านในหมู่บ้านติดเชื้อต้นเยี่ยม่าน ฐานะทางการเงินก็แทบจะหมดเกลี้ยง”

“มีบางบ้าน ก็ไม่สนใจทารกที่ต้องดูแล ปล่อยให้ร้องไห้จนหมดสติ”

“หนำซ้ำยังได้ยินจากลุงว่า คนในหมู่บ้านออกไปเยอะมาก หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย”

พูดถึงตรงนี้ ไท่จื่อก็หยุดพูด ทุกคนในที่นั้นต่างเข้าใจชะตากรรมของพวกเขา

หลังจากหลินมั่วมาถึงที่นี่ คิ้วก็ไม่เคยคลาย เขาคิดไว้แล้วว่าสถานการณ์จะไม่ดี แต่ก็ยังประเมินผลร้ายของต้นเยี่ยม่านต่ำไป

สถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายมาก ถ้ายังปล่อยไว้แบบนี้ ไม่ถึงหนึ่งเดือนหมู่บ้านนี้ก็จะกลายเป็นหมู่บ้านร้าง

หลังจากหลินมั่วปรับการหายใจควบคุมความโกรธและความโหดร้ายในใจ จึงได้เริ่มจัดการเตรียมงาน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา