หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2918

หลังจากซุนต้าฟู่ฟื้นขึ้นมา ก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ท้อง เมื่อนึกถึงภาพที่ถูกเตะกระเด็นไป ก็โกรธแค้นจนฟันสั่นระริก

“ฉันมีชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านไป๋อวิ๋นมาหลายปีขนาดนี้แล้ว เพิ่งจะมีครั้งแรกนี่ล่ะที่มีคนกล้าลงมือกับฉัน”

“ไอ้บื้อ แกเอาทองคำไปหาพี่ซานเป่า บอกไปว่าฉันเชิญให้เขาช่วยฉันจัดการเอาคืน”

พูดจบซุนต้าฟู่ก็หยิบกล่องไม้ยาวจากตู้เซฟข้างเตียงเปิดออกมาข้างในเรียงรายไปด้วยทองคำแท่งอร้าอร่ามถึงสิบแท่ง

หลังจากไอ้บื้อรับมา ก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่หนักหน่วงน่าจะประมาณห้ากิโล แม้จะรู้สึกโลภ แต่กลับไม่กล้าคิดชั่ว เพราะพวกที่เคยคิดชั่วล้วนถูกส่งไปเป็นอาหารหมาป่าในป่าลึกไปหมดแล้ว

เมื่อไอ้บื้อออกจากหมู่บ้านไปในเช้าวันนั้น บ่ายวันนั้นเอง ก็มีกลุ่มคนจำนวนมหาศาลบุกเข้ามาที่หมู่บ้านไป๋อวิ๋น

หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่ปะทะกับซุนต้าฟู่ หลินมั่วไม่ได้รับผลกระทบอะไรจากเหตุการณ์ โครงการยังคงดำเนินต่อไป

แต่ตอนที่กำลังจะเลิกงาน จู่ๆก็มีกลุ่มคนจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นจากระยะไกล

ชาวบ้านที่กำลังเก็บเครื่องมือ ต่างก็จำได้ทันทีว่าอีกฝ่ายคือใคร

หน่วยรักษาความปลอดภัยมาแล้ว!

“เถ้าแก่หลิน แย่แล้ว ไอ้พี่ซานเป่าคนนั้นมันมาแล้ว”

หลินมั่วกำลังวางแผนงานของภายหลัง เวลานี้พอได้ยินชื่อแปลกๆนี้ เขาถึงกับอึ้งไปชั่วครู่ ดูจากท่าทางของชาวบ้านที่รีบร้อนและหวาดกลัว แสดงว่าพวกเขากลัวคนๆนี้มาก

“จินซานเป่า? เป็นใคร”

หลังจากชาวบ้านอธิบาย หลินมั่วถึงได้เข้าใจ

พี่ซานเป่าชื่อเดิมจินซานเป่า มีลูกน้องประมาณหนึ่งพันกว่าคน ปกติจะวนเวียนอยู่ตามหมู่บ้านต่างๆ อ้างว่ามาเพื่อปกป้องความปลอดภัยของทุกคน ความจริงคือพวกขี้เกียจ บ้านไหนมีของดี ก็โดนปล้นไปหมด

และจากคำพูดของชาวบ้าน คนผู้นี้น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเครือข่ายต้นเยี่ยม่านในภูเขาอีกด้วย

“ท่านกาน ไท่จื่อ ไปดูกันหน่อยว่าไอ้ขี้คร้านนี่มันจะเก่งแค่ไหน!”

พูดจบหลินมั่วก็พาคนสนิทสองสามคนออกจากเต็นท์ที่พักชั่วคราว

หลังจากรอจนชาวบ้านเข้ามาใกล้ ก็เอื้อมมือไปตบแก้มของคนนี้

“พูดความจริงมาซะ ใครทำพี่ต้าฟู่ของฉัน

ถ้าแกไม่พูด ฉันจะทำแกแทน”

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาพูดจบและรอสักพัก ชาวบ้านคนนี้ก็ไม่มีท่าทีอะไร จินซานเป่าหัวเราะเสียงดังยิ่งขึ้น

“ฮ่าฮ่าฮ่า เก่งมากไอ้แก่ ฉันชอบคนแบบแกนี่ล่ะ”

เขาพูดจบก็หุบยิ้ม สีหน้าตึงเครียดขึ้น

“มา หักขาข้างหนึ่งของมันออกมา จากนั้นถามคนถัดไป ถามแล้วไม่ตอบก็หักขามันเลย”

ทันทีที่พูดจบ เหล่าลูกน้องรูปร่างใหญ่โตที่อยู่ข้างหลังจินซานเป่าก็รวบตัวชาวบ้านคนนั้นไว้อย่างง่ายดาย