หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2921

ตระกูลติงหลัก

ตั้งแต่ติงลี่กลับมาจากเมืองเหอซาน สายตาของหลายคนในตระกูลก็จับจ้องมาที่เขา

สาเหตุรึ ก็เรียบง่ายมาก ก่อนหน้านี้ติงลี่ได้สร้างผลงานให้กับตระกูลเป็นอย่างมาก โดยเปิดโปงเรื่องการทรยศของสาขาตระกูลติงในมณฑลเหอเน่ย และล่าสุดเขาก็มีส่วนร่วมในการล้มล้างตระกูลข่ง ทำให้ตระกูลหลักได้รับทรัพย์สินเป็นมูลค่ามหาศาล

ตอนนี้มีหลายคนเริ่มรู้สึกอิจฉา ลูกนอกสมรสของเมียน้อยกลับมีความสามารถถึงขนาดนี้ สร้างความไม่พอใจให้กับสมาชิกหลักหลายคน

ที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อไม่นานมานี้ ผู้จัดการระดับสูงของสาขาเหอเน่ยหลายคนถูกปลดออกจากตำแหน่ง เนื่องจากสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกเพื่อขโมยทรัพย์สินของตระกูล ยังไม่มีการตัดสินใจว่าใครจะรับตำแหน่งแทน สมาชิกหลายคนในตระกูลจึงเริ่มจับจ้องไปยังตำแหน่งอันร้อนแรงนี้ และติงลี่ก็กลายเป็นคู่แข่งที่ทุกคนจับตามอง

ด้วยเหตุผลหลายประการหลายคนเริ่มหาเรื่องติงลี่ ข่าวลือเริ่มปรากฏ บ้างก็ว่าเขาถูกหลินมั่วระเบิดท่าเรือของตระกูลติง บ้างก็ว่าเขาถูกจับ บ้างก็ว่าเขาขโมยเครื่องประดับล้ำค่าจากในน่านน้ำของตระกูลติง แต่กลับไม่คิดจะเอาคืน แถมยังไปร่วมมือกับคนอื่นอีก นี่ไม่ใช่การเสียศักดิ์ศรีหรือไง

ถ้าทุกคนทำแบบนี้ แล้วหน้าตาของตระกูลติงหลักจะเอาไปไว้ที่ไหน ใครจะเคารพตระกูลติงอีก

บางคนถึงขั้นร้องเรียนเรื่องนี้ต่อคณะผู้บริหารตระกูลติง เรียกร้องให้ลงโทษติงลี่ เพื่อให้สมาชิกคนอื่นๆ ได้เรียนรู้

แต่คำตอบที่ได้รับมีเพียงสองคำ : รอพิจารณา!

ติงลี่เองก็รู้ถึงเรื่องไร้สาระเหล่านี้ แม้จะไม่ส่งผลต่อเขาเท่าไรนัก แต่ก็เหมือนฝูงแมลงวัน บินวนไปมาอยู่รอบหู สร้างความรำคาญให้กับเขา

“โธ่เอ้ย ไอ้พวกขยะ มันก็ไร้ค่ายังจะมาโทษผู้หญิงว่าไม่ดี วันๆรู้จักแต่เล่นอุบายสกปรกแบบนี้”

ติงลี่บ่นระบายความอัดอั้นตันใจ หลังจากเดินออกมาจากห้องประชุมผู้บริหาร เมื่อกี้พวกผู้บริหารยังเรียกเขาไปสอบถาม เพื่อดูว่าเขามีความสัมพันธ์อย่างไรกับหลินมั่ว

คำตอบของเขาเรียบง่ายมาก ไม่มีศัตรูที่ถาวร มีแต่ผลประโยชน์ที่ถาวร แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับหลินมั่วมาก่อน แต่ตราบใดที่หลินมั่วสามารถนำผลประโยชน์มาสู่ตระกูลติงได้ เรื่องราวในอดีตก็สามารถมองข้ามไปได้

“โอ๊ย ลำไยจริง ถ้าข้าเป็นผู้นำของตระกูลติง จะปลดพวกผู้บริหารออกก่อน พูดจาไร้สาระ ไล่ออกให้หมด”

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการบ่นระบายความอัดอั้นตันใจของเขา ด้วยความสามารถของเขา การจะเป็นผู้นำนั้นเป็นเรื่องเพ้อฝัน เขาพอจะมีสติสัมปัชชัญญะอยู่

ที่สำคัญที่สุดคือ แม้ว่าเขาจะพัฒนาคนของเขาขึ้นมาอย่างลับๆ แต่พวกมันก็เป็นแค่พวกบ้าระห่ำ สู้รบฆ่าฟันพอได้ แต่ไม่มีความสามารถด้านกลยุทธ์เลย

ติงลี่นึกถึงเหวินเฉียงและหลินมั่วขึ้นมา ด้วยสมองอันชาญฉลาดของพวกเขา พวกเขาจะต้องช่วยเขาไข่วคว้าสถานการณ์ไว้อย่างเเน่นอน

แต่ก็ติดต่อเหวินเฉียงไม่ได้เลย นับตั้งแต่ครั้งที่พวกเขาแยกทางกันไป

หลินมั่วก็เหมือนกัน เขาเคยโทรไปครั้งหนึ่ง เเต่ไท่จื่อเป็นคนรับสาย เขาตกใจกลัวจนรีบวางสาย ต่อมาได้ยินว่าหลินมั่วได้รับเชิญไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาแล้ว