หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2993

เหล่านักฆ่ารวมไปถึงทีมทหารรับจ้างเองก็ตอบกลับในโลกออนไลน์เพื่อยั่วยุหลินมั่วเช่นกัน

“ทำการสังหารหมดโดยถือเป็นฆาตกรรมวิสามัญ? ท่านหลินผู้หญิงใหญ่ หลังจากอาทิตย์นี้ไป แกจะต้องเป็นหมาหัวเน่า---ทีมนักฆ่าเหยเหมย

“ภายในสามวัน ชีวิตของคุณหลินจะต้องถูกทีมทหารรับจ้างหลานจิ่งของพวกเราเก็บ!”

“สมาคมนักฆ่าหว่าหลานเต๋อขอประกาศอย่างเป็นทางการ ผู้ใดที่เกี่ยวข้องกับหลินมั่วล้วนเป็นเหยื่อที่พวกเราจะล่า”

...........

ประกาศสงครามที่ถูกปล่อยออกมาอย่างแพร่หลาย ทำให้กลุ่มอำนาจที่เป็นศัตรูกับหลินมั่วเกิดความประหลาดใจ

เป็นศัตรูกับคนพวกนอกรีตพวกนี้ เป็นการรนหาที่ตายชัด ๆ ไม่ใช่เหรอ

“เหอะ หลินมั่วนี่ไม่กลัวตายเลยจริง ๆ !”

หลังจากที่เจ้าชายใหญ่ได้ข่าวนี้ สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มดูถูก

“ดูแล้วฉันคงไม่จำเป็นต้องออกโรงเอง! เชื่อว่าอีกไม่นาน สหายแซทบาฮาก็จะกลับมา”

ขณะที่เขากำลังหัวเราะอย่างสะใจ ผู้ติดตามที่อยู่ข้าง ๆ เขาสองคนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น

หนึ่งในนั้นคือแซทว่านหลิวที่มาเจรจาระหว่างประเทศ ก่อนหน้าที่เขาจะเดินทางมา เขาได้เตือนแซทบาฮาว่าสามารถใช้แผนหยินหรือแผนหยางก็ได้เพื่อจัดการหลินมั่ว แต่ห้ามไปยุ่งกับแผนการที่ต่ำช้าเด็ดขาด

อย่างน้อยก็แอบทำการจ้างฆ่า

แต่ทว่าแซทบาฮาใจร้อนมากเกินไป ราวกับต้องการให้คนอื่น ๆ รู้ว่าผู้ที่จ้างทหารรับจ้างไปสังหารหลินมั่วคือเขาเอง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แซทว่านหลิวก็แอบทอดถอนใจเบา ๆ

แซทบาฮาเป็นผู้ที่จะแย่งบัลลังก์ประมุขในอนาคต แผนการต่ำช้าเช่นนี้ควรจะมอบหมายให้คนอื่นไปทำก็พอ

ความคิดดี แต่ดำเนินแผนการไม่เป็น

ส่วนอีกคนที่กำลังนั่งขมวดคิ้วอยู่คือเหวินเฉียง

ถึงแม้เขาจะเคยเจอหลินมั่วแค่ครั้งเดียว แต่เขาก็รู้ว่าคนที่มีสติปัญญาและฝีมือที่เก่งกาจอย่างหลินมั่ว ไม่สามารถใช้แผนการที่ไร้สมองแบบจัดการได้

ถึงแม้เหวินเฉียงจะไม่รู้ว่าหลินมั่วคิดอะไร แต่เขากลับรู้ว่า หลินมั่วกำลังปูสถานการณ์ที่เอื้อประโยชน์แก่ตัวเขาแน่นอน

เมื่อประกาศถูกเผยแพร่ออกไป กองกำลังต่าง ๆ ก็มีความคิดที่แตกต่างกัน

อีกด้าน หลังจากที่ไท่จื่อได้รับข่าวแล้ว เขาก็รีบไปหาหลินมั่วทันที

“โอ้โห ลูกพี่กล้าขนาดนี้เชียวเหรอ”

ไท่จื่ออึ้งไป เขาถามขึ้นด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ “ลูกพี่ประกาศสงครามออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องรอเวลาด้วย”

“มันง่ายขนาดนั้นซะที่ไหนล่ะ หากยังไม่วางแผนให้พวกคุณอย่างรอบคอบ แล้วผมจะกล้าลงมือได้ยังไง

หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ คุณไปรวบรวมรายชื่อพวกทีมนักฆ่าที่มันท้าทายเราออกหน้าออกตามาให้ผมที”

“ได้เลย!”

ไท่จื่อที่กำลังจะออกไปจัดการภารกิจที่หลินมั่วมอบหมายให้ แต่เมื่อเขากำลังจะก้าวออกไป จู่ ๆ เขาก็ชะงักนิ่งไป

“เอ๊ะ ลูกพี่ ทำไมผมคิดว่าพี่กำลังบอกว่าผมเป็นภาระ”

หลังจากที่หลินมั่วล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้ว เขาก็เดินออกจากห้องน้ำมา

“มั่นใจหน่อยสิ เก็บความสงสัยไปซะ!”

ไท่จื่อรู้สึกสับสน!

ใช่สิ!

มิตรภาพของเรามันจืดจางไปแล้ว!