หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2995

หลังจากที่หลินมั่วนำเรื่องที่จะย้ายไปอยู่ที่ภูเขาเทพบาซ่าบอกแก่ทุกคนแล้ว

พวกเขาก็ล้วนแตกตื่นทันที

ภูเขาเทพบาซ่าเป็นถึงดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบเชียวนะ

อีกอย่างได้ยินมาว่า จำนวนปรมาจารย์ที่อยู่บนภูเขาเทพบาซ่าล้วนสามารถบดขยี้ประเทศเล็ก ๆ

ได้

ถึงแม้พื้นที่จะไม่ใหญ่มาก แต่กองกำลังแข็งแกร่งจนน่าสะพรึงกลัว เพียงแค่พวกเขาไม่ค่อยเข้ามายุ่งกับเรื่องทางโลกก็เท่านั้น

แต่เพราะเจอเหตุการณ์ที่ไม่ดีก่อนหน้านี้ ทำให้หลังจากที่สวี่ปั้นซย่าและซ่งจื่อหลานได้ยินแผนการของเขา พวกเธอก็ไม่สบายใจทันที

ซ่งจื่อหลานยังไม่แสดงอาการผ่านสีหน้ามากเท่าไหร่นัก แต่สวี่ปั้นซย่า ภรรยาของเขากลับมีท่าทีไม่พอใจเป็นอย่างมาก

เขายังจำภาพการเคารพฟ้าดินในพิธีแต่งงานได้อยู่เลย

หากให้กลับไปที่นั่นอีกเธอคงจะต่อต้านอย่างแน่นอน เคยมีการบังคับให้แต่งงานครั้งหนึ่งแล้ว ใครจะสามารถรับประกันได้ว่าจะไม่เกิดเป็นครั้งที่สอง

หลินมั่วเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอดี แต่ในขณะที่เขากำลังจะเอ่ยปากอธิบาย จู่ ๆ ไท่จื่อที่อยู่ข้าง ๆ ก็ลุกพรวดขึ้นมาก่อน

“โอ้โห พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของพวกเราจะได้ไปก่อตั้งที่ภูเขาเทพบาซ่า นี่มันสุดยอดเลย!”

“ลูกพี่ แล้วทำไมพวกเขาถึงให้เราเข้าไปในที่ที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นได้ล่ะ”

“หรือพี่ได้มีข้อแลกเปลี่ยนกับหัวหน้าเผ่า “

พูดจบ ไท่จื่อก็เดินมาอยู่ตรงหน้าหลินมั่วพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แววตาเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

คำพูดของเขา ราวกับเป็นการเติมเชื้อไฟ ทำให้บรรยากาศในห้องโถงใหญ่อึมครึมขึ้น

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเครียดกว่าเดิม

หลินมั่วนึกก่นด่าไท่จื่อในใจ

“ทำไมคุณถึงว่างมากขนาดนี้ ให้ไปจัดการเรื่องรายชื่อนักฆ่าและทหารรับจ้าง คุณทำเสร็จแล้วเหรอ”

แน่นอนว่าไท่จื่อรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจในน้ำเสียงของหลินมั่ว

“เรียบร้อยแล้วครับ!”

อาการโรคผู้ชายทื่อ ๆ ของเขาทำให้ไม่สามารถเข้าใจเรื่องละเอียดอ่อนทางความรู้สึกได้

“จัดการเรียบร้อยแล้ว ก็เขียนคัดลอกรายชื่อมาให้ผมห้าสิบฉบับ!”

ก่อนหน้านี้ที่เมืองเหอซาน หลิวมั่วได้ทำการตรวจสอบไปแล้วรอบหนึ่ง แต่พวกมันก็สามารถเข้าถึงตัวซ่งจื่อหลานได้อยู่ดี

เมืองเหอซานไม่ได้รายล้อมไปด้วยกำแพงเมืองรอบทิศอย่างเมืองกู่เน่ย ไม่ว่าใครที่คิดจะเข้ามาก็สามารถทำได้ง่าย ๆ

อีกอย่างเพื่อค่าจ้างที่สูงขนาดนี้ คนพวกนั้นสามารถทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว

เพราะฉะนั้น ควบคุมการเข้าออกไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราก็คงต้องไปที่ภูเขาเทพบาซ่า เพราะไม่เพียงแต่จะมีการป้องกันที่หนาแน่น และยังสามารถยับยั้งความเสียหายของโครงการทางหมู่บ้านต้วนเจียได้อีกด้วย

“ถึงตอนนั้น หมู่บ้านต้วนเจียก็จะสามารถเป็นกระสุนล่องหนให้พวกเราได้”

หลังจากที่ซ่งจื่อหลานพูดจบ หลินมั่วก็หันไปมองเธอด้วยแววตาซาบซึ้งใจ

เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังพูดให้สวี่ปั้นซย่าฟัง

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้วและจมอยู่กับความคิดอยู่นาน เธอไม่ได้กลัวว่าหัวใจหลินมั่วจะเปลี่ยนไป แต่การบังคับแต่งงานในตอนนั้นสร้างบาดแผลให้เธอมากจริง ๆ

ท่ามกลางสายตาของคนอื่น ๆ ที่มองมา ในที่สุดเธอก็ยอมพยักหน้าลง

“งั้นพวกเราไปกันเถอะ”