หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2999

เมืองกู่เน่ย

แผนการการสถาปนาพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ทางฝั่งของจ้าวหนานเยว่ได้พัฒนาไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จนแซงหน้าของหลินมั่วไป

ภายในห้องหนังสือ จ้าวหยูกำลังรายงานความคืบหน้าของโปรเจกต์งานต่าง ๆ อยู่

“...เรื่องของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้เป็นรูปธรรมทั้งหมดแล้ว จากนี้ต้องการแค่กำลังคนและการติดตั้งอุปกรณ์ก็จะสามารถเปิดทำการได้อย่างเป็นทางการ”

“อีกอย่าง พวกหนูท่อที่แอบเข้ามาก็ถูกกำจัดเรียบร้อยแล้ว”

ท่านผู้เฒ่าจ้าวเงียบไปสักพัก นิ้วของเขากำลังเคาะไปที่โต๊ะที่อยู่ตรงหน้า

“นำหัวของคนพวกนี้ออกมาแขวนไว้ที่เสาไฟของท่าเรือ”

คำพูดของเขา ทำให้บรรยากาศภายในห้องตึงเครียดขึ้นทันที กลิ่นอายอาฆาตคละคลุ้งไปทั่ว

“พ่อ พวกเราทำแบบนี้จะเป็นการยั่วยุพวกเขาไหม!”

จ้าวหยูเกิดความกังวลในใจ เพราะเดนมนุษย์พวกนี้ทำได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว

“กลัวอะไร ที่คนอย่างจ้าวหนานเยว่ประสบความสำเร็จได้ในทุกวันนี้ ก็เพราะไต่ปีนโครงกระดูกของศัตรูขึ้นมา”

จ้าวหนานเยว่ไม่เคยหวาดกลัวอยู่แล้ว!

“กระจายคำสั่งของฉันออกไป กลุ่มนักฆ่าหรือทหารรับจ้างต่างชาติในเมืองหนานเยว่ต้องลงทะเบียนทุกคน”

“หลังจากหนึ่งอาทิตย์ ถ้าคนพวกนี้ไม่มาลงทะเบียนให้สังหารพวกมันซะ!”

จ้าวหยูมองแววตาอาฆาตของท่านผู้เฒ่าจ้าวก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงของตนได้ตัดสินใจดีแล้ว

หลังจากปิดเอกสารลง เขาก็รีบออกจากห้องหนังสือทันที

“องครักษ์ตระกูลจ้าวฟังคำสั่ง เราจะทำการกวาดล้างเมืองหนานเยว่!”

เมื่อคำสั่งถูกเอ่ยออกไป เหล่าองครักษ์กว่าแสนชีวิตก็กระจายตัวออกไปทำตามหน้าที่ทันที

ในตอนกลางวัน ชาวประมงของเมืองกู่เน่ยก็พบว่าหัวของทหารรับจ้างและเหล่านักฆ่ากว่าร้อยชีวิตได้ถูกแขวนไว้ที่เสาไฟ ราวกับมาลัยดอกไม้ ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็ยังสามารถเห็นเลือดที่หยดออกมาจากหัวเหล่านั้นได้

“ตระกูลเยว่รนหาที่ตายจริง ๆ คืนนี้ฉันจะทำให้มันรู้ว่าการท้าทายกลุ่มทหารรับจ้างแห่งเงามืดต้องแลกด้วยอะไร”

แต่ทว่าเมื่อหัวหน้าทหารกำลังลำพองใจอย่างบ้าคลั่ง จู่ ๆ ประตูของโรงแรมก็ถูกเปิดออก

ไม่ถึงยี่สิบวินาที จ้าวหยูก็เดินออกมา

“รายงานผู้เฒ่าจ้าว กลุ่มทหารรับจ้างแห่งเงามืดถูกจัดการแล้ว

หลินมั่วรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก

พูดอย่างไม่เกินจริงว่าคนธรรมดาที่มาที่นี่ เพียงดมกลิ่นยาสมุนไพรเหล่านี้ก็สามารถกำจัดโรคได้

“คุณเย้าเป็นบรมครูยอดฝีมือใช่ไหม”

หลินมั่วถามอย่างแปลกใจ

แต่ทว่าผู้ติดตามที่มาด้วยกลับไม่ได้ตอบเขา อีกฝ่ายเพียงอมยิ้มและมองหน้าหลินมั่วเท่านั้น

“คุณเย้าชอบความสงบ ไม่ชอบถูกใครรบกวน!

อีกอย่างเขามีนิสัยที่ค่อนข้างเก็บตัว จึงทำให้ภายในภูเขาแห่งนี้มีเพียงเทพผู้เฒ่าและพ่อลูกหัวหน้าเผ่าเท่านั้นที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้

หลังจากที่ผู้ติดตามรายงานเขาแล้ว หลินมั่วก็สามารถสัมผัสได้ทันทีว่าภายในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความเคารพรัก

หลังจากที่เดินเข้าไปในสวนสมุนไพรแล้ว ก็เห็นผู้อาวุโสผมขาวโพลนกำลังก้มหน้าก้มตาดูแลสมุนไพรชนิดต่าง ๆ

การกระทำที่นุ่มนวลของเขาราวกับกำลังดูแลเด็กทารกอยู่ มันทั้งจริงจังและตั้งใจ

ผู้ติดตามไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเพียงส่งสายตาเพื่อส่งสัญญาณให้หลินมั่วและภรรยาอดใจรอประเดี๋ยว