หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3105

หลังจากที่น้ำท่วมทั่วทั้งหุบเขาก็ฟื้นกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง เพียงแต่ศพเกลื่อนจำนวนมากราวกับขุมนรก

หลินมั่วมองดูทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนเล็กน้อย

เขาไม่ใช่นักบุญแต่ชีวิตคนนับแสนหลบซ่อนด้วยมือของเขา ผลกระทบนี้ยังคงแข็งแกร่งมาก!

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสหนานกงมาก!”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกทั้งหมดนี้เพื่อประเทศก็เท่านั้น ในเมื่อพวกเราเดินบนเส้นทางต้นเยี่ยม่านแล้วบทสรุปก็ได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว!”

หนางกงโบกมือแล้วพูดอย่างไม่ได้สนใจ “คุณได้ให้โอกาสพวกเขาไปหลายครั้งแล้ว”

“เพียงแต่พวกเขาไม่เห็นถึงคุณค่าก็แค่นั้น!”

ขณะที่พูดเขาก็เหลือบไปมองที่หุบเขาไม่มีการสั่นไหวในแววตาเลยสักนิดเดียว

มันก็เหมือนกับการเหยียบฝูงมดตาย

หลินมั่วไม่ได้ตอบกลับเขาประสานมือขอบคุณอีกครั้ง หลังจากที่ทั้งคู่ได้กล่าวทักทายก็ได้แยกย้ายกัน

ตอนนี้ไม่หลงเหลือกองกำลังสนับสนุนของท่านแซทบาฮาแล้วหลินมั่วก็ไม่รีรอรีบมุ่งหน้าไปที่ภูเขาเทพ

...

และอีกฟากหนึ่งของหุบเขา เงาร่างคนกลุ่มหนึ่งเคลื่อนไหวเล็กน้อย

ท่านแซทบาฮาโชคดีมากภายใต้การคุ้มกันของลูกน้อง เขาฝืนใจมีชีวิตรอดขึ้นมาจากน้ำท่วม

ขณะที่เหยียบบนหิมะขาวโพลนกลุ่มคนก็เดินมาถึงครึ่งหุบเขา

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากจะลงเขาทว่าหลังจากที่ระหว่างทางพวกเขาพบกับกวนเยีย เขาก็ได้นำข่าวที่ทำให้พวกเขาต้องสิ้นหวัง

ด้านนอกหุบเขาได้ถูกกองกำลังทหารนับหมื่นนายปิดล้อมไว้แล้ว

ในเวลานี้แววตาทั้งสองข้างของท่านแซทบาฮานั้นไม่มีแวว บนใบหน้าเต็มไปด้วยความท้อแท้และความอ้างว้าง

ลูกน้องกลุ่มหนึ่งมองดูเขาท่าทางที่เป็นกังวลใจมากแบบนี้ หลังจากที่ประสบกับภัยพิบัติร้ายแรงอีกทั้งตอนนี้ยังรอบล้อมไปด้วยหิมะขาว สถานการณ์เรียกได้ว่าเลวร้ายอย่างยิ่ง

“ท่านครับ ท่านฮึดสู้หน่อยสิครับ ขอเพียงแค่พวกเรากลับไปถึงว่านเซี่ยงรวบรวมกำลังพลใหม่ก็จะสามารถหวนกลับมาตั้งตัวเป็นใหญ่ได้อีกครั้งหนึ่ง!

ท่านแซทบาฮายิ้มอย่างซึมเศร้า “หวนกลับมาตั้งตัวเป็นใหญ่ได้อีกครั้ง? เฮอะเฮอะ!”

“ทหารเกือบแสนนายล้วนโดนฝังอยู่ในมือฉันยังจะลุกขึ้นมาได้อีก”

กวงเยียหน้าถอดสีมองหิมะขาวโพลนที่ถล่มลงมาจากหุบเขาอย่างไม่หยุด ในใจเต็มเปี่ยมด้วยความสิ้นหวัง

หุบเขาหิมะไม่ได้ทำให้ท่านแซทบาฮาต้องผิดหวัง หิมะถล่มที่ไหลสะสมรวมกันอย่างต่อเนื่องได้พุ่งเข้าใส่พวกเขาด้วยพลังทำลายล้าง

เมื่อหลายคนกำลังจะยกเท้าขึ้นเพื่อหนีเอาชีวิตรอดทว่าสุดท้ายก็ช้าไปก้าวเดียว

ชั่วพริบตานั้นหิมะสีขาวโพลนก็คำรามขึ้นมาแล้วกลืนกินผู้คนทั้งหลายไป

ข่าวคราวของหุบเขาแห่งความตายแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว

มาพร้อมกับผลลัพธ์ของการทำลายล้างกลุ่มคนนับแสนนี้ ไม่ว่าจะเป็นมณฑลต้าฉวีเหลียนหรือจะประเทศว่านเซี่ยงก็เกิดคลื่นสึนามิซัดขึ้น

หลังจากที่กองกำลังต้นเยี่ยม่านพวกนั้นเฝ้ารอคอยการตายของหลินมั่วทราบข่าวนี้ ก็ทยอยกันตัดสินใจทิ้งสินค้าที่สต็อกไว้

แน่นอนว่ายังมีคนส่วนหนึ่งที่ยังคงสังเกตการณ์รอดูปฏิกิริยาของประเทศว่านเซี่ยงก่อน

เรื่องการตายของลูกชายเสนาบดีผลกระทบที่ตามมานั้นจะใหญ่มากอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

และทางฝั่งประเทศว่านเซี่ยงทั่วทั้งราชสำนักต่างตกอยู่ในความเศร้าสลดอย่างท่วมท้น

พายุลูกใหญ่กำลังมาถึง!