หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3107

ภายในวังหลวงเจียหยวนที่หนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงพยายามที่จะลืมตาที่หนักอึ้งทั้งสองข้าง ตะโกนเรียกด้วยเสียงแหบแห้ง

“ใครก็ได้”

ทันใดนั้นหญิงรับใช้คนหนึ่งที่อยู่ด้านนอกก็รีบเข้ามาทันที หยิบยาเม็ดอายุวัฒนะของหลินมั่วขึ้นมาจากโต๊ะแล้วใส่เข้าไปในปากของเจียหยวนที่หนึ่ง

รู้สึกได้ถึงร่างกายเต็มเปี่ยมด้วยความอบอุ่นเจียหยวนที่หนึ่งจึงรู้สึกมีกำลังทั่วทั้งร่างกายเล็กน้อย เขามองไปที่หญิงรับใช้ที่อยู่ตรงหน้า

“พระชายาล่ะ? ทำไมวันนี้ถึงไม่เห็นพระชายาอยู่ที่นี่”

“กราบทูลฝ่าบาท วันนี้พระชายายังไม่เสด็จมาเพคะ”

เจียหยวนที่หนึ่งพยักหน้าแล้วโบกมือให้หญิงรับใช้ออกไป ทว่าประตูกลับถูกผลักให้เปิดขึ้นอีกครั้ง

อิ๋นเสี่ยวหรานสวมชุดกระโปรงยาวสง่างามถือชามโจ๊กทะเลที่โชยกลิ่นหอมเดินเข้ามา

“ฝ่าบาท หม่อมฉันรู้ว่าพระองค์ประชวรหนักทำให้เจริญอาหารได้ไม่ดีก็เลยตั้งใจตุ๋นโจ๊กทะเลมาให้ พระองค์ลองชิมหน่อยนะเพคะ”

เจียหยวนที่หนึ่งมองรอยยิ้มจริงใจบนใบหน้าของอิ๋นเสี่ยวหรานและขี้เถ้าที่เปรอะเปื้อนบนกระโปรดงดงามของเธอ ก็เก็บความเจ็บปวดใจต่อเธอไว้

“เจ้าเด็กโง่ เรื่องพวกนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่เด็กรับใช้ก็พอแล้ว เจ้าดูเนื้อตัวของเจ้าสิว่ากลายเป็นสภาพไหนแล้ว”

อิ๋นเสี่ยวหรานพูดแล้วยิ้มอย่างไร้เดียงสา “ขอเพียงแค่ฝ่าบาทพอพระทัย อย่าว่าแต่ฝุ่นเพียงเล็กน้อยเลย สิ่งที่เต็มไปด้วยอันตรายอิ๋นเสี่ยวก็จะทำให้พระองค์”

เจียหยวนที่หนึ่งเกาจมูกของอิ๋นเสี่ยวหรานอย่างลุ่มหลง อ้าปากกินโจ๊กทะเลที่เธอเอามา

การผสมผสานระหว่างกุ้งสับเนื้อเนียนและปลิงทะเลเนื้อนุ่ม แล้วยังมีกลิ่นหอมของสมุนไพรอ่อนๆทำให้เจียหยวนที่หนึ่งอยากอาหารเล็กน้อย

“เด็กน้อยช่วงนี้ที่เมืองหลวงมีเรื่องอะไรที่น่าสนใจบ้างหรือไม่?”

เมื่อนานมาแล้วอิ๋นเสี่ยวหรานมักจะมาเล่าเรื่องสนุกๆในเมืองให้เจียหยวนที่หนึ่งฟังทุกวัน เจียหยวนที่หนึ่งในฐานะกษัตริย์ก็ฟังเรื่องของประชาชนตัวเองอย่างยินดี

“เมื่อหมอเห็นชายชรามาถึงดูเหมือนว่าจะเป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ จึงได้เอ่ยปากถึงราคายาที่ราคาสูงมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ชายชราได้ประสบกับความรู้สึกแบบนั้นเขาก็ไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนแต่ก่อนอีก ด้วยเหตุนี้เขา...”

“เพล้ง!”

เสียงชามหยกกระทบกับพื้นและก็แตกออกเป็นชิ้นๆในทันที ใบหน้าของเจียหยวนที่หนึ่งที่เดิมทีมีความสนใจเป็นอย่างยิ่งก็หม่นหมองลงในทันที ราวกับวินาทีต่อไปลมพายุรุนแรงจะปะทุขึ้น

คำพูดของอิ๋นเสี่ยวหรานที่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตัวเองก็ได้ทุบเข้ากลางใจของเจียหยวนที่หนึ่งอย่างรุนแรง เดิมทีเขาสงสัยว่าประสิทธิภาพของยานั้นลดลงเรื่อยๆในเวลานี้ความสงสัยก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

เช่นนั้นเป็นไปได้ไหมว่าหมอเทวดาของประเทศจีนตั้งใจที่จะทำแบบนี้กับตัวเอง ปล่อยให้ตัวเองลังเลไปทีละนิดแล้วไปขอยาจากเขาอีก

ช่างน่ากลัวแค่ไหนที่กษัตริย์ของประเทศถูกคนบีบชะตากรรมไว้ เวลานี้เจียหยวนที่หนึ่งเป็นเหมือนราชสีห์ดุร้ายที่ดูมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะตาย หมอคนนี้จะต้องตาย

ความกดดันของกษัตริย์ที่ปกครองก็ทำให้อิ๋นเสี่ยวหรันหน้าซีดเผือก ทว่าในแววตาของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นรวมถึงความใจร้อน

แผนการของตัวเองได้สำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้วเจียหยวนที่หนึ่งตัดสินใจที่จะฆ่าหลินมั่ว อยู่ต่อหน้ากษัตริย์ปกครองประเทศหลินมั่วจะต่อต้านยังไงได้!