หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3132

สรุปบท ตอนที่ 3132 พวกโง่: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปตอน ตอนที่ 3132 พวกโง่ – จากเรื่อง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

ตอน ตอนที่ 3132 พวกโง่ ของนิยายสัจนิยมเรื่องดัง หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดยนักเขียน พลอย เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

หลินมั่วบนต้นไม้ใหญ่ที่สูงตระหง่าน มองเห็นสถานการณ์ของต้วนซานสุ่ยได้อย่างชัดเจน เขาคิดด้วยความสงสัย กล้าพาคนมาน้อยนิดเเค่นี้ดักซุ่มเขาเหรอ

คนนี้เกรงว่าจะสมองไม่ดี

หลินมั่วยืนอยู่บนต้นไม้ใหญ่ ต้วนซานสุ่ยนอนหมอบอยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง หลินมั่วจึงไม่รู้ว่าเขาคือต้วนซานสุ่ย

“ฆ่า!”

จู่ๆเสียงตะโกนโห่ร้องก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ทหารของประเทศว่านเซี่ยงหลายหมื่นคนไล่ตามมา กำลังต่อสู้กับทหารองครักษ์ขนนกอย่างดุเดือด

ในป่าทึบที่ต้วนซานสุ่ยซ่อนอยู่ ลูกน้องคนหนึ่งมองไปที่การต่อสู้เบื้องหน้า แล้วถามต้วนซานสุ่ยว่า

“ลูกพี่ พวกเขากำลังต่อสู้กัน พวกเราต้องไปช่วยไหมอ่ะ”

ต้วนซานสุ่ยส่ายหน้า กรอกตามองบนใส่ลูกน้อง แล้วกระซิบพูดว่า

“บอกแล้วให้เรียนหนังสือเยอะๆ อย่ามัวแต่ไปศึกษาเรื่องการสร้างระเบิดปรมาณู แกโง่ไปแล้วใช่ไหม

“ตอนนี้ให้พวกมันสู้กันก่อน รอให้พวกมันทั้งสองฝ่ายบอบช้ำ พวกเราค่อยออกไปตักตวงผลประโยชน์!”

ลูกน้องมองต้วนซานสุ่ยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม สมแล้วที่เป็นลูกพี่ซานสุ่ย คิดแผนร้ายได้แยบยลขนาดนี้

ลูกน้องนึกถึงบทความที่เขาอ่านมาตลอดสามเดือน ตอนนี้เขาต้องการยูเรเนียม 235เพียงสามสิบปอนด์ ขนาดเท่าลูกเบสบอล เขาก็สามารถสร้างอาวุธนิวเคลียร์ได้แล้ว

เพียงไม่กี่นาที ทหารประทศว่านเซี่ยงหลายหมื่นคนก็ล้มตายลงบนพื้น นี่ยังไม่รวมถึงทหารองครักษ์ขนนกที่หลินมั่วไม่ได้ปล่อยออกมา

“พวกมันคงเหนื่อยหลังจากการต่อสู้จากศัตรู ลุยเลย!”

ต้วนซานสุ่ยคำรามด้วยความโกรธ พาสมุนสามพันคนออกจากป่ามุ่งหน้าไปฆ่าหลินมั่ว

ทันใดนั้น ปืนกลสีดำสนิทจำนวนมากก็จ่อมาที่ต้วนซานสุ่ยและลูกน้องสามพันคนของเขา

“ลูกพี่ สถานการณ์แบบนี้ พวกเราไม่ควรบอกพวกเขาหรือว่าทุกคนอย่าใช้ปืน”

ลูกน้องคนเดิมค่อยๆเดินไปหาต้วนซานสุ่ย ช่วยเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขาแล้วถามเบาๆ

“ต้วนซานสุ่ย นายมาที่นี่คิดจะทำอะไร”

หลินมั่วพูดจบปุ๊บ ต้วนซานสุ่ยก็ตะโกนด้วยความโกรธ

“ไอ้โจรหลิน! แกทำร้ายพี่ใหญ่ของฉัน เผาหมู่บ้านตระกูลต้วนให้กลายเป็นเถ้าธุลี แกยังกล้าถามว่าฉันมาทำอะไร!”

ต้วนซานสุ่ยพูดไปดวงตาก็แดงก่ำ และด่าทอด้วยความโกรธ

“ฉันต้วนซานสุ่ยไม่มีวันร่วมทางกับแก อยากจะกินเนื้อแกลอกหนังแก เผากระดูกแกให้เป็นเถ้าธุลี วันนี้ความแค้นระหว่างเราจะต้องชำระที่นี่!”

หลินมั่วมองดูต้วนซานสุ่ยที่เหมือนจะพุ่งเข้ามากัดเขา แล้วใบหน้าดูงุนงง ไอ้เด็กนี่พูดอะไรอยู่

ต้วนต้าซานไม่ใช่เหรอที่เขาส่งไปรับเณรน้อยตู้จี๋กลับมา?

ตระกูลต้วนก็ใช้เงินของเขาสร้างใหม่บนภูเขาหลังหมู่บ้านเดิม แล้วจะมีความแค้นอะไรอีก

“เดี๋ยว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา