หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3153

ความรู้สึกลนลานอัดแน่นอยู่เต็มหัวใจของหลินมั่ว

เอลวิสเพิ่งจะไปกองนำหน้าไม่ถึงหนึ่งวันก็เริ่มแผนบุกโจมตีภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา แล้ว

และสวี่ปั้นซย่าได้มาถึงภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาเมื่อหนึ่งวันก่อนพอดี

ทุกอย่างถูกรวมเป็นข้อความเดียวและปรากฏอยู่ตรงหน้าหลินมั่วในตอนนี้

เอลวิสอยากจะไปฆ่าสวี่ปั้นซย่า!

หลินมั่วไม่พูดพร่ำทำเพลงวิ่งออกจากกระโจมอย่างรวดเร็ว ตามหาตู้จี๋ที่กำลังอ่านคัมภีร์พระพุทธศาสนาอยู่พอดี

“เร็ว รีบสั่งทุกคนออกเดินทาง บุกโจมตีกองนำหน้า!”

ตู้จี๋ที่กำลังอ่านคัมภีร์พระพุทธศาสนาเห็นพลังอาฆาตสีแดงกระจายออกจากร่างของหลินมั่ว และยังมองเห็นวิญญาณอาฆาตนับหมื่นนับพันอยู่ข้างหลัง เขาจึงพยักหน้าทันที

“กองทัพอวี่หลิน รวมตัว!”

ทหารเก้าพันนายกรูกันเข้ามาจากทั่วทุกมุม ยืนเรียงแถวเป็นระเบียบต่อหน้าหลินมั่ว

“นายหญิงของพวกนายตอนนี้ตกอยู่ในอันตราย พวกนายบอกฉันที ว่าควรทำยังไง!”

“ฆ่าๆๆ!!!”

เสียงบอกให้ฆ่าดังสนั่นทั่วท้องฟ้า หลินมั่วหมุนตัวพากองทัพอวี่หลินเดินเข้าสู่สนามรบ

ลูกศิษย์ของตู้จี๋มีเป็นจำนวนมาก ต้องใช้เวลาครึ่งชั่วโมงอย่างน้อยถึงจะรวมตัวเสร็จ

หลินมั่วรอครึ่งชั่วโมงไม่ไหว ตอนนี้เวลาหนึ่งนาทีหนึ่งวินาทีเขาก็รอไม่ได้แล้ว

บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา สวี่ปั้นซย่ากำลังวิ่งตะบึงไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง

เธอถึงแม้จะมีพลังอันแข็งแกร่งของบัวแดงแห่งกรรม แต่ได้รับการปกป้องจากหลินมั่วดีเกินไป ไม่เคยมีประสบการณ์การฆ่าฟันเลยสักนิด

สวี่ปั้นซย่าตอนนี้ไม่กล้าหยุดพัก สามคนข้างหลังวิ่งไล่ตามเธอมาติดๆ และยังพูดแซวเธอไม่หยุด

“คนสวย เธอไม่ต้องวิ่งแล้ว พวกพี่ชายจะปฏิบัติกับเธออย่างสบายแน่นอน”

พี่น้องฝาแฝดมองขาที่เรียวยาวของสวี่ปั้นซย่า รูปร่างที่อกตูมก้นเด้ง และยังมีใบหน้าที่สวยงามดุจน้ำค้างแข็ง

และไฟที่ลุกโชนขึ้นมาตรงจุดท้องน้อยของเธอ

สวี่ปั้นซย่าคนนี้มีความงดงามกว่าเอลวิสจริงๆ พอนึกถึงท่าทีอันเย้ายวนของเอลวิสแล้ว พี่น้องฝาแฝดต่างสบตากันโดยไม่ได้นัดหมาย

ชายหนุ่มรูปร่างผอมแห้งไม่พูดอะไร เขาได้แต่ถือดาบเล่มยาวสีขาวตามหลังสองคนนี้อย่างเงียบๆ

และด้านหลังนี้ก็คือเขตต้องห้ามแต่เดิมทีของดอกบัวแดงแห่งกรรมแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา

สวี่ปั้นซย่ามองดูสามคนนี้ลุกคลานขึ้นมา เธอกัดฟันสีเงินแล้วกระโดดลงหน้าผาไปเลย

ท่ามกลางห้วงอากาศ สวี่ปั้นซย่ารับรู้ได้ถึงเสียงลม คอยควบคุมปราณวิเศษภายในร่างกายอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เธอสามารถลอยบนอากาศได้

ไม่ช้า สวี่ปั้นซย่ารู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองหยุดลง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ ตัวเองทำสำเร็จแล้ว

วินาทีต่อมา ความรู้สึกที่หยุดนิ่งพลันหายไป ร่างกายของสวี่ปั้นซย่าร่วงหล่นลงไปด้านล่างอีกครั้ง

“ตู้ม”

โชคดีที่ด้านล่างเป็นทะเลสาบ สวี่ปั้นซ่าตกลงไปโดยตรง

ปลาที่อยู่ในทะเลสาบตกใจสวี่ปั้นซย่าทันที กระโดดหนีไปรอบด้าน

แต่ด้วยผลกระทบจากแรงกระแทก สวี่ปั้นซย่าจมลงไปที่ก้นทะเลสาบอย่างหมดแรง เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

ศีรษะของเธอกระแทกก้อนหินประหลาดก้อนหนึ่ง เลือดสดไหลไปตามน้ำทะเล

บัวแดงแห่งกรรมที่นิ่งสงบแต่เดิมทีเบ่งบานอีกครั้งในทันใด ห่อหุ้มสวี่ปั้นซย่ารวมทั้งหินประหลาดเข้าด้วยกัน