หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3157

โยวหลีแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาบนใบหน้า พาวเวอร์แบงค์รูปทรงมนุษย์ชาร์จเต็มแล้ว สามารถเริ่มงานได้

ผู้พิทักษ์ดินแดนเดินเข้ามาจากไม่ไกล เขายังคงใส่เสื้อคลุมสีดำและสวมหมวกครอบเหมือนเดิม

แผ่นเหล็กหยินหยางเปล่งแสงสว่างวาบสีทองปรากฏอยู่ในมือของโยวหลี

“โปรแกรมภายในถูกกำหนดเรียบร้อยโดยเหล่าบรรพบุรุษ พวกเราแค่ต้องใส่พลังปราณจำนวนมากเข้าไปในนั้น เพื่อให้ค่ายกลปกป้องภูเขากลับมาใช้งานได้ใหม่”

หลินมั่วทำสีหน้าหดหู่ใจ เมื่อครู่เขาเพิ่งเสียพลังปราณที่บ้านขอหมอยาตอนนี้ยังไม่ได้พลังกลับมาก็ต้องใช้งานอีกแล้ว

แต่ไม่มีทางอื่น ใครสั่งให้ตัวเองติดหนี้บุญคุณพวกเขา

พลังปราณกว้างใหญ่ไพศาลดุจน้ำทะเลไหลออกมาจากร่างของหลินมั่ว ใส่เข้าไปอยู่ในแผ่นโลหะอย่างต่อเนื่อง

โยวหลีกับผู้พิทักษ์ดินแดนได้ใส่พลังปราณจากภายในร่างกายของตัวเองเช่นกัน จากนั้นพวกเขาจึงพบว่า

ตอนที่ตัวเองใส่พลังเข้าไปนอกจากจะไม่มีความหนาและเร็วเท่าหลินมั่วแล้ว กลับกันกลับช้าและบางเป็นอย่างมาก

ทันใดนั้น ผู้ชายสองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งบนโลกนี้ต่างก้มหน้า เฮ้อ ขายหน้าจริงๆ

ดังนั้น หลินมั่วจึงเหนื่อยสามวันเต็มๆ ตอนกลางวันใส่ปราณวิเศษในยาสมุนไพรให้หมอยา

ตอนเย็นต้องอยู่กับโยวหลีพวกเขาใส่ปราณวิเศษเพื่อค่ายกลปกป้องภูเขา

ไม่ใช่เพียงสามวันเท่านั้น หลินมั่วรู้สึกว่าปราณวิเศษของตัวเองถูกดึงออกไปอย่างต่อเนื่องวนเวียนอยู่เช่นนี้

ตอนเช้าวันที่สี่

หลินมั่วนอนอยู่เก้าอี้นอนทำมือจากไม้ไผ่ นอนอาบแสงอาทิตย์ที่อบอุ่นตอนกลางวันอย่างเพลิดเพลิน

วันนี้หมอยากับค่ายกลปกป้องภูเขาของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซาสำเร็จแล้ว ในที่สุดตัวเองก็ได้ผ่อนคลายเสียที

เขาหลับตาครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ในช่วงนี้ เจียเต๋อเลี่ยเริ่มล่าถอยกำลังคนและหน่วยงานออกไปอย่างช้าๆแ ละกลบฝังเรื่องสงครามรบเอาไว้

ส่วนอาการบาดเจ็บของสวี่ปั้นซย่า ตอนนี้หมอยากับหลินมั่วยังหาสาเหตุไม่เจอเลยสักนิด

สภาพจิตใจของสวี่ปั้นซย่าในตอนนี้รวมทั้งสภาพร่างกายเป็นปกติดีมาก

ถึงขนาดที่ว่าหลินมั่วเริ่มสงสัยว่าสวี่ปั้นซย่าความจำเสื่อมจริงๆ ใช่ไหม

หลินมั่วส่ายหน้า เขารู้ว่าหมอยาพูดเรื่องอะไร

สงครามในครั้งนี้รุนแรงมากที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา มีคนตายสองสามแสนคน ถึงแม้จะปรับหน้าดินของดินแดนภายนอกทั้งหมด เกรงว่าตอนนี้ยังคงมีสีแดงเลือดจางๆ

และสิ่งที่ทำให้ระหว่างประเทศตกใจตัวสั่น ก็คือหลินมั่วไม่ได้สวมหน้ากากปีศาจหลิงหลาน แต่ถือกระบี่ไท่อาเล่มเดียวแล้วฟาดฟันอยู่ในสนามรบอย่างกำเริบเสิบสาน

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็คิดไม่ถึง ว่าประเทศจีนจะมีบุคคลที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ สามารถเรียกได้ว่าฆ่าสังหารได้หมื่นคน

และทางประเทศได้ประกาศออกมา เพื่อประณามประเทศจีนเพียงฝ่ายเดียวรวมไปถึงความโหดเหี้ยมด้านมนุษยธรรม

เมื่อเผชิญหน้ากับประกาศที่ไร้สาระเหล่านี้ กระทรวงการต่างประเทศของประเทศจีนกลับไม่ไว้หน้าเลยสักนิด และจัดงานแถลงข่าวภายในวันเดียวกัน

คำอธิบายอย่างเข้มงวดเกี่ยวกับหลักมนุษยธรรมรวมถึงความเป็นมิตรของประเทศจีน

ประเทศจีนของพวกเรามีความใส่ใจและมีหลักมนุษยธรรมอย่างเปี่ยมล้นต่อประเทศที่เป็นมิตร แต่สำหรับประเทศที่ชอบแอบทำตัวลักเล็กขโมยน้อยอยู่ทุกวัน

กล้ามาหาเรื่องฉัน ก็จะตัดหัวของเธอทิ้ง

..................................................................................