หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3158

เมืองพานหยาง

ท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้วในที่สุดหลินมั่วก็พาสวี่ปั้นซย่ากลับมาจากภูเขาเทพบาซาด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจ

แสงสียามค่ำคืนของเมืองพานหยางการจราจรที่พลุกพล่านแสงไฟหลากสีสันสะท้อนอยู่ในวิสัยทัศน์ของหลินมั่วทำให้เขาค่อยๆผ่อนคลายเรื่องตึงเครียดภายในจิตใจลง

พลังรุนแรงที่เดิมทีแผ่ซ่านอยู่บนตัวหลินมั่วก็ค่อยๆหายไปด้วยเช่นกัน

ท่าทางหล่อเหลาสดใสรอยยิ้มที่หางตาทำให้สวี่ปั้นซย่าที่อยู่ด้านข้างมองอย่างนิ่งอึ้ง

รถค่อยๆเคลื่อนมาหยุดจอดอยู่ที่หน้าทางเข้าวิลล่าที่หลินมั่วซื้อไว้ก่อนหน้านี้

เขาลงมาจากรถแล้วเดินไปที่อีกฝั่งแล้วเปิดประตูรถให้กับสวี่ปั้นซย่า และยังช่วยเธอปลดเข็มขัดนิรภัย

“โธ่เอ๋ย บ้านนอกสองคนมาจากไหนกันเนี่ยคู่ควรที่จะเข้ามาในวิลล่าราคาแพงด้วยเหรอ หรือว่าจะมาจากชนบทเพื่อเยี่ยมญาติ”

ในเวลานี้หญิงสาวแต่งชุดวาบหวิวใส่ต่างหูแต่งหน้าจัดเต็มเดินผ่านมา ในมือยังจูงหมาพุดเดิ้ลมองทั้งสองคนด้วยสีหน้าท่าทางที่สูงศักดิ์

ข้างๆหญิงสาวชายหนุ่มชุดสูทดูดีมีภูมิฐานดึงแขนของหญิงสาวไว้กระซิบข้างหญิงสาวที่อยู่ข้างๆด้วยรอยยิ้ม