หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3159

เหมียวจวิ้นเฮ่าหันหน้ามาเดิมทีตั้งใจที่จะเยาะเย้ยหรือว่าหลินมั่วคิดที่จะต่อยเขา แต่กลับถูกดวงตาสีแดงฉานทั้งสองข้างของหลินมั่วจ้องมอง

ทันใดนั้นเหมียวจวิ้นเฮ่าก็รู้สึกว่าที่ด้านหลังของผู้ชายคนนี้มีผีร้ายจำนวนมากพุ่งตรงมาทางตัวเอง

“พรึ่บ”

คุณชายตระกูลเหมียวก็รู้สึกขาอ่อนแรงทันทีลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้น เหงื่อเย็นๆไหลท่วมเต็มหน้าผากของเขา

หลินมั่วยกมุมปากขึ้นยิ้มอ่อนๆแล้วพูดขึ้น

“ปัดโถ่ทำไมไปนั่งอยู่ที่พื้นล่ะรีบลุกขึ้นมาสิที่พื้นเย็นจะตาย”

เหมียวจวิ้นเฮ่าอยากจะปล่อยคำพูดรุนแรงอีกครั้ง แต่ทว่าเมื่อนึกถึงฉากน่ากลัวของหลินมั่วอีกเขาก็กัดฟันแล้วเดินออกไปทันที

เห็นแต่หวังจินจินยังคงยืนอยู่ตรงนั้นเมื่อเห็นเหมียวจวิ้นเฮ่าเดินกลับมาอย่างหดหู่ก็พูดขึ้นด้วยใบหน้าหยามเหยียด

“คุณชายเหมียวไม่นึกเลยว่าแม้ผู้หญิงคนเดียว...”

“เพี๊ยะ!”

เพียงเสียงเบาๆเหมียวจวิ้นเฮ่าก็ตบหวังจินจินจนล้มลงไปกับพื้นบนใบปรากฏให้เห็นสีหน้าดุร้าย ตัวเองหวาดกลัวหลินมั่วหรือยังกลัวผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอ

“เหมียวจวิ้นเฮ่าไม่คิดเลยว่าแกจะกล้าทำร้ายผู้หญิงอ่อนแอ แกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า!”

เสียงตะคอกของหวังจินจินทำให้สีหน้าของเหมียวจวิ้นเฮ่าจมดิ่งลงมากขึ้นกว่า เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาเจ้าหน้าที่

“ที่หน้าประตูวิลล่าห้อง 602มีบุคคลจากภายนอกเข้ามา พวกคุณช่วยมาจัดการหน่อย”

ในบริเวณวิลล่ามูลค่าหลายสิบล้านแบบนี้ค่าส่วนกลางในทุกปีก็ต้องจ่ายหลายหมื่น ดังนั้นเจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงเป็นกลุ่มวัยรุ่นที่แข็งแรง

เพียงไม่นานก็มีรถคันหนึ่งที่เขียนว่าเจ้าหน้าที่ขับเข้ามา วัยรุ่นในชุดเครื่องแบบหลายคนก็พูดขอโทษกับเหมียวจวิ้นเฮ่า

“ขอโทษนะครับท่านเจ้าของบ้านเป็นการทำงานผิดพลาดของพวกเราเลยทำให้กระทบกับการใช้ชีวิตของท่าน”

จากนั้นชายหนุ่มก็เดินไปหาหวังจินจินที่ผมเพ้ายุ่งเหยิงนั่งกองอยู่บนพื้นแล้วพูดขึ้น

“คุณผู้หญิงครับ พื้นที่ภายในของพวกเราไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้ามา เชิญออกไปเดี๋ยวนี้ครับ”

ติ๊งข้อความก็ปรากฏขึ้นที่ด้านล่าง ซึ่งก็คือคำตอบจากคนที่ชื่อว่าพี่หลาง

ได้ พรุ่งนี้ตอนเช้าเธอจะถูกคนพบในแม่น้ำส่วนเงินยังคงเหมือนเดิม

เมื่ออ่านคำตอบของพี่หลางแล้วแววตาของเหมียวจวิ้นเฮ่าก็ฉายแววโหดเหี้ยมขึ้นเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงสำส่อนคนหนึ่งจะกล้ามากระโดดเล่นบนหัวตัวเอง

จากนั้นก็มองไปที่วิลล่าที่สวี่ปั้นซย่าเดินเข้าไปในแววตาเผยให้เห็นถึงความโลภ ผู้หญิงสวยๆของดีแบบนี้ตัวเองจะต้องเอามาให้ได้!

หวังจินจินเพิ่งจะเดินออกมาจากชุมชนก็กำลังยืนไถไอโฟนสิบสามโปรแมกซ์สีเขียวที่ตัวเองเพิ่งซื้อมาใหม่ เปิดกลุ่มวีแชทที่ชื่อว่ากลุ่มแลกเปลี่ยนสาวสวย

รูปโปรไฟล์ของทุกคนในนั้นล้วนเป็นสาวสวยแต่งตัววาบหวิวหลายรูปแบบ หวังจินจินกำลังจะพิมพ์รถตู้คันหนึ่งก็ขับมาจากทางด้านหลังอย่างเร็ว

“ที่รักทำไมคุณยังมาเที่ยวเล่นอยู่ที่นี่อีกล่ะ ลูกยังหิวโซร้องไห้งอแงอยู่ที่บ้านนะ”

ชายร่างผอมคนหนึ่งเดินลงมาแล้วคว้าที่ข้อมือของหวังจินจิน ไม่รอให้เธอได้ขัดขืนก็ลากขึ้นรถตู้ไป

ประตูรถปิดลงราวกับว่าเวลาชีวิตของหวังจินจินได้เริ่มนับถอยหลังแล้ว