หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3160

ภายในวิลล่าสวี่ปั้นซย่านั่งอยู่ในห้องรับแขกอย่างเป็นประหม่า นิ้วมือถูวนที่ชายเสื้ออย่างต่อเนื่อง

เสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังก้องอยู่ในหูของเธอไม่หยุด ทำให้เธอหน้าดำหน้าแดงอยู่ตลอดแม้แต่พูดพึมพำอยู่ในใจ

ต่อไปเจ้าตัวร้ายคงจะไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่น่าอับอายหรอกนะ แต่ทำไมภายในใจของตัวเองถึงเขินอายขนาดนี้แถมยังมีความคาดหวังอยู่...เล็กน้อย?

ตามเหตุผลแล้วในเวลานี้ภายในใจของตัวเองควรจะเต็มไปด้วยความหวาดกลัวรวมถึงความตื่นตระหนกที่แปลกๆถึงจะถูกสิ!

ในที่สุดเสียงน้ำในห้องน้ำก็หยุดลงเสียงฝีเท้าของหลินมั่วค่อยๆใกล้เข้ามา ทุกย่างก้าวล้วนเดินอยู่กลางใจของสวี่ปั้นซย่า

ในที่สุดหลินมั่วก็เดินมาถึงกลางห้องรับแขกมองสวี่ปั้นซย่าที่ระมัดระวังตัวแล้วยิ้มเบาๆ มุมปากปรากฏรอยยิ้มเลศนัยขึ้นมา

“ที่รักนี่ก็ดึกมากแล้วนะรีบไปอาบน้ำเถอะ อีกเดี๋ยวพวกเราสองคนยังต้องทำ...ธุระอีกนะ”

คำพูดของหลินมั่วทำให้สวี่ปั้นซย่านิ่งงันเป็นไก่ไม้ทันที เธอหันหน้าไปมองหลินมั่วอย่างมึนงงจากนั้นก็ดูเหมือนว่าจะมีควันสีขาวลอยออกมาจากหัว

หลินมั่วในขณะนี้ทั่วทั้งร่างกายมีเพียงแค่ผ้าขนหนูสองผืน ผืนหนึ่งพันที่ส่วนล่างส่วนผ้าเช็ดตัวอีกผืนพาดอยู่ที่บนคอของเขา จากนั้นใช้มือข้างหนึ่งคว้าผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียกแฉะ