หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3189

ในตำหนักของอัยนา เจียเต๋อเลี่ยนั่งอยู่ขอบเตียงแล้วจับมือของเธออย่างอ่อนโยน เขาพูดเบาๆว่า

“พระชายา วางใจเถอะ ข้าจะพยายามหาทุกวิธีมาช่วยลูกของเราให้ได้”

อัยนาที่นอนอยู่บนเตียงนั้นมีสีหน้าที่ขาวซีด ริมฝีปากเองก็แห้ง เธอดื่มกินน้ำไม่ได้

“ฝ่า... ฝ่าบาท ไม่เป็นไร ท่านทำดีที่สุดแล้วเพคะ”

ระหว่างที่พูดนั้น น้ำตาของอัยนาก็ไหลออกมา

จะมีแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตน

แต่อัยนาก็ไม่อยากจะให้เจียเต๋อเลี่ยกดดันมากเกินไป

“เจ้า... พักผ่อนให้มากๆ ข้าจะหาทางออกได้แน่นอน”

น้ำเสียงของเจียเต๋อเลี่ยนั้นหนักอึ้งอย่างมาก ระยะเวลาเจ็ดวันตามที่หมอหลวงคนนั้นพูด ตอนนี้ก็ผ่านไปสี่วันแล้ว

หากยังหาคนที่มารักษาอัยนาไม่ได้ เด็กคงจะไม่รอดแล้วจริงๆ...

นอกจากนี้ หมอหลวงคนนั้นยังได้บอกอะไรบางอย่างที่ข้างหูของเจียเต๋อเลี่ยทโดยที่คนอื่นไม่รู้

ร่างกายของอัยนาได้รับผลกระทบอย่างมาก หากเด็กคนนี่ไม่รอด

นั่นก็หมายความว่าต่อไปอัยนาก็ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะตั้งครรภ์อีกแล้ว

เจียเต๋อเลี่ยยืนอยู่ระเบียงทางเดินด้านนอก มองดูท้องฟ้าแล้วก็ถอนหายใจอย่างไร้ทางเลือก

“ฝ่าบาท บางทีหม่อมฉันอาจจะมีวิธี”

หมอหลวงเฒ่าที่อยู่ข้างนอกเห็นว่าฝ่าบาทนั้นมีสีหน้ากลุ้มใจเศร้าโศก จึงได้เดินเข้าไปพูด

เจียเต๋อเลี่ยราวกับคว้าหนทางรอดชีวิตได้ มือทั้งสองของเขาจับไหล่แล้วพูดอย่างร้อนรน

“ขอเพียงแค่ช่วยพระชายา ไม่ว่าวิธีอะไรก็ได้ทั้งนั้น”

หมอหลวงเฒ่าลูบเคราของตนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเคารพยำเกรงว่า

“ประเทศว่านเซี่ยงมีพลังลึกลับหนึ่ง ซึ่งก็คือหมอผี หากท่านทำให้พวกเขายอมอยู่ใต้อำนาจท่าน พระชายาก็จะไม่เป็นอะไร”

เจียเต๋อเลี่ยขมวดคิ้ว เขารู้ว่าประเทศว่านเซี่ยงมีกลุ่มคนพิเศษซึ่งก็คือหมอผี

แต่ไม่ว่าตอนที่เจียเต๋อเลี่ยเป็นองค์ชายหกหรือกษัตริย์ของประเทศว่านเซี่ยง

ส่งคนไปเกลี้ยกล่อมหมอผีพวกนั้นแต่ก็ถูกปฏิเสธหมด

มันทำให้เจียเต๋อเลี่ยสงสัยอย่างมาก ตอนนั้นเจียหยวนรุ่นพ่อของตนนั้นเกลี้ยกล่อมหมอผียังไงกันนะ

“แอ๊ด”

ประตูไม้นั้นเปิดออกพร้อมกับเสียงที่ดังเสียดหู

ทุกครั้งที่เจียเต๋อเลี่ยได้ยินเสียงแบบนี้ก็จะรู้สึกขนลุก เขานั้นเดินถอยมาหนึ่งก้าว

หลังประตูถือคุณยายอ่อนโยนมากๆ ที่ใส่เสื้อลายสก๊อต แว่นกลมคู่เล็กๆ และในมือยังมีไม้เท้าอีกด้วย

คุณยายเห็นเจียเต๋อเลี่ยที่รูปร่างสูงโปร่งยืนอยู่หน้าประตูแล้วก็มีสีหน้าที่ประหลาดใจ เธอพูดว่า

“ฝ่าบาทเจียเต๋อเลี่ย ท่านมีเวลามาถึงตึกหมอผีของพวกเราได้ยังไงกัน”

เมื่อได้ยินคำพูดของคุณยาย ใบหน้าของเจียเต๋อเลี่ยก็เผยรอยยิ้มออกมา

“การที่มาในครั้งนี้ มีอยู่สองเรื่อง”

“ท่านเข้ามาข้างในเถอะ ข้างนอกมันหนาว เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะเพคะ”

คุณยายถือไม้เท้าและหันหลังกลับอย่างลำบาก

เจียเต๋อเลี่ยให้ผู้อารักขารวมถึงอานั่วเต๋อและมาร์แชลรออยู่ด้านนอก

ส่วนตนนั้นก็เดินตามคุณยายเข้าไป