หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3195

รองหัวหน้าเห็นเหตุการณ์ในหลุมศพ สายตาก็ฉายร่องรอยของความรังเกียจ

“สมาชิกของหน่วยพิราบดำปฏิบัติการพร้อมฉัน กำจัดต้นเยี่ยม่านที่เหลืออยู่ให้สิ้นซาก”

หน้าหมู่บ้านเชียน มีรถออฟโรดทหารสิบกว่าคันจอด

สมาชิกองค์กรพิราบดำแต่งกายด้วยชุดรบสีดำสนิทต่างกระโดดลงจากรถ

พวกเขาถืออาวุธปืนหลากหลายประเภท บุกเข้าไปในหมู่บ้าน

“หยุด พวกแกจะทำอะไร”

ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ถือจอบอยู่ในมือตะโกนถามสมาชิกองค์กรพิราบดำทันควัน

แต่คำตอบมีเพียงเสียงปืนดังสนั่น และประโยคที่ไร้เยื่อใย

“ขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ขององค์กรพิราบดำ สังหารทันที”

เวลานี้เป็นฤดูเก็บเกี่ยวของหมู่บ้าน

ทุกคนในหมู่บ้านไม่ว่าจะเป็นคนชราหรือหญิงสาวต่างก็ตามผู้ชายไปช่วยงานในไร่นา

พวกเขามองดูรวงข้าวสีทองอร่าม ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข

พวกเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตที่ต้องปลูกต้นเยี่ยม่านมาเป็นเวลานานแล้ว

เห็นคนที่ตนเองรัก เพื่อนฝูงถูกต้นเยี่ยม่านครอบงำ กลายเป็นครึ่งผีครึ่งคน

กระทั่งสามารถพูดได้ว่า ความเกลียดชังต้นเยี่ยม่านของพวกเขานั้น ถึงขีดสุดแล้ว

นี่เองคือสาเหตุที่ทำไมหลินมั่วได้สั่งให้กำจัดต้นเยี่ยม่านได้อย่างง่ายดาย

“บ้านเหล่าเอ้อร์ พวกเขาเก็บเกี่ยวไปได้แค่ไหนแล้ว”

“ป้าสาม บ้านของพวกเรามีพื้นที่เพาะปลูกข้าวสาลีสิบไร่ ตอนนี้เก็บเกี่ยวไปได้สองไร่แล้ว”

ชายหนุ่มร่างกำยำกำลังถือเคียวเพื่อเก็บเกี่ยวข้าวสาลี เขาใช้ผ้าเช็ดเหงื่อที่คอ และหัวเราะอย่างร่าเริง

“สิบไร่ งั้นคงได้เงินเยอะนะ ได้ยินว่าจะมีคนมารับซื้อ”

ในขณะที่ชาวบ้านกำลังพูดคุยไปด้วยเก็บเกี่ยวข้าวสาลีไปด้วย

“ปัง!”

เสียงปืนก็ดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้า ทำให้สีหน้าของชาวบ้านทุกคนเปลี่ยนไป

พวกเขาโยนเคียวในมือลงกับพื้น รีบวิ่งกลับไปในหมู่บ้าน

เมื่อพวกเขากลับมาถึงหมู่บ้าน กลับพบว่าโดนคนชุดดำกลุ่มหนึ่งควบคุมตัวญาติที่ทำงานอยู่ที่บ้านไว้

ในมือของพวกมันมีอาวุธปืนที่ทันสมัย ชาวบ้านรู้ดีว่าสู้ไม่ได้ จึงได้แต่ตะโกนว่า

ชาวบ้านทุกคนต่างโกรธแค้น ชายชราคนนั้นก็เป็นผู้อาวุโสของหมู่บ้านเช่นกัน

ปกติได้รับการยกย่องจากทุกคน แต่ตอนนี้เพื่อที่จะไม่โดนเอาเสบียงอาหารไป ต้องคุกเข่าอ้อนวอนขอคนอื่น

หัวหน้าทีมมองไปที่ชายชรา แล้วเตะเขาออกไปอย่างรุนแรง

จากนั้นเขาก็ตบขาตัวเอง ราวกับว่ามีสิ่งสกปรกติดอยู่

“ไอ้แก่นี่ดูก็รู้ว่าแอบปลูกต้นเยี่ยม่านแน่ ฆ่ามันซะ!”

“ปัง!”

ภายใต้คำสั่งของหัวหน้าทีม เสียงปืนดังสนั่นขึ้น ชายชราถูกยิงที่หน้าอก เลือดสาดกระจาย

คุณปู่ซานไท่เห็นหลานชายของตัวเองตายต่อหน้าตา ร่างกายที่เคยแข็งแรงของเขาก็ทรุดลง

เขาจ้องมองไปที่หัวหน้าทีมองค์กรพิราบดำ ร่างกายสั่นเทา สุดท้ายแล้ว

ชายชราผู้นี้เปรียบเสมือนคุณปู่ ต้องมาคุกเข่าต่อหน้าหัวหน้า

“หัวหน้าทหาร ขอแค่ท่านไม่ฆ่าคน ของในหมู่บ้านนี้ ท่าน…อยากได้อะไร ผมก็จะไม่พูดอะไรเลย”

น้ำตาไหลอาบแก้มของชายชรา ตอนนี้เขาแค่ต้องการให้ทุกคนปลอดภัย