หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3196

สรุปบท ตอนที่ 3196 ฉันจะฆ่าแก!: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3196 ฉันจะฆ่าแก! – หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย

บท ตอนที่ 3196 ฉันจะฆ่าแก! ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หัวหน้าทีมมองดูชายชราที่ร้องขอด้วยความทุกข์ทรมาน มุมปากของเขายกขึ้นเป็นยิ้มเยาะ

“แกว่า ถ้าฉันฆ่าพวกแกทุกคน สิ่งของพวกนั้นต้องเป็นของฉันทั้งหมดใช่ไหม”

หัวหน้าทีมหัวเราะร่า ยกขาขึ้นเตะชายชราอย่างแรง

ทันใดนั้น ชายชราที่เดิมคุกเข่าอยู่ก็กระเด็นออกไปเหมือนผ้าขี้ริ้วขาดๆผืนหนึ่ง

ใบหน้าที่เคยเปี่ยมไปด้วยความเมตตาในอดีตเวลานี้เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เลือดไหลอาบ ร่างกายค่อยๆหยุดเคลื่อนไหว

ชาวบ้านที่ยืนอยู่ด้านหลังต่างก็โกรธแค้น นั่นคือคุณปู่ซานไท่นะ!

ชายหนุ่มร่างกำยำคนหนึ่งตาแดงก่ำ วิ่งตรงเข้าหาหัวหน้าทีม

หัวหน้าทีมมองดูชายหนุ่มที่วิ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มเยาะ

“ไม่คิดว่าแกจะมีความรักความผูกพันขนาดนี้”

“ปัง!”

เสียงปืนดังสนั่นอีกครั้ง หัวหน้าทีมหยิบปืนออกมาอีกครั้ง ซึ่งควันปืนยังไม่ทันจางหาย

ชายหนุ่มร่างกำยำที่คุกเข่าอยู่บนพื้นถูกยิงที่ขาข้างหนึ่งทันที

ร่างกายของเขากลิ้งพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงกลิ้งไปบนพื้นหลายรอบ

หัวหน้าทีมมองดูร่างที่นอนฟุบอยู่บนพื้น ทว่าดวงตากลับจ้องเขม็งมาที่ตัวเอง หัวหน้าทีมหัวเราะร่าชอบใจ

“นั่นเมียของแกใช่ไหม ฉันเห็นเธอเป็นห่วงแกมาก”

หัวหน้าทีมชี้ไปที่หญิงสาวสวยในหมู่บ้านคนหนึ่งในฝูงชน แล้วพุดกับชายหนุ่มร่างกำยำ

“อ๊าก! แกกล้าแตะต้องเธอ ฉันจะฆ่าแกแน่!”

ชายหนุ่มดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ แต่เวลานี้เขาถูกยิงที่ขาข้างหนึ่ง จึงทำได้เพียงดิ้นรนอยู่บนพื้น

บนใบหน้าของหัวหน้าทีมเผยให้เห็นรอยยิ้มลามก เขาให้ลูกน้องสองคนลากหญิงสาวมาตรงหน้าตัวเอง

“พวกแกดูก่อน ฉันเสร็จแล้วก็ถึงคิวพวกแก”

ลูกน้องสองคนลากหญิงสาวที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปยังกระท่อมหลังหนึ่ง และหัวหน้าทีมก็เพียงแค่มองชายหนุ่มร่างกำยำอย่างเยาะเย้ย

ชาวบ้านคนอื่นๆมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า ต่างก็กัดฟันกรอดด้วยความโกรธแค้นอยากจะฉีกพวกมันให้เป็นชิ้นๆ

แต่ภายใต้เงาของปืนที่จ่อมา พวกเขาก็ได้แต่ไม่กล้าพูดอะไร

ไม่นานนัก เสียงร้องไห้และเสียงกรีดร้องของหญิงสาวก็ดังมาจากในกระท่อม

ชายหนุ่มร่างกำยำมองดูหัวหน้าทีม ยิ้มเยาะ ก่อนจะแทงมีดสั้นเข้าที่ลำคอของตัวเองอย่างรุนแรง

เลือดไหลอาบจากบาดแผล สาดกระจายไปบนพื้นดิน ย้อมพื้นดินให้แดงฉาน เป็นการเยาะเย้ยหัวหน้าทีม

จู่ๆเหมือนเขานึกอะไรขึ้นมาได้ รีบตะโกนว่า

“เร็ว อย่าให้คนข้างในนั่น…”

พูดยังไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงดังอึ้งจากในกระท่อม ทหารคนหนึ่งเดินเข้าไปตรวจสอบ

เมื่อออกมา เขาพยักหน้าให้หัวหน้าทีม “สิ้นใจไปแล้ว”

แววตาของหัวหน้าทีมโหดเหี้ยม เขาจำได้แม่นยำถึงคำพูดสุดท้ายของชายหนุ่ม สองคำสั้นๆ

โง่จริง

หัวหน้าทีมมองไปที่ชาวบ้านที่เหลืออย่างโหดเหี้ยม

“จับผู้ชายทั้งหมดไป เรียกคนมาขนเสบียงอาหารไปให้หมด เอาผู้หญิงสวยๆไปอย่าให้เหลือ ยึดทรัพย์สินทั้งหมดของพวกมันมา หากใครขัดขืน”

สายตาของหัวหน้าทีมกวาดมองไปรอบๆ

“ฆ่าทิ้งให้หมด!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา