หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3198

ภายในวังหลวงของเมืองหลวง

เจียเต๋อเลี่ยกำลังนั่งอยู่ในห้องสมุด ในมือถือม้วนกระดาษไผ่ อ่านอย่างเงียบๆ

ด้านล่างของเจียเต๋อเลี่ย ตูเผิงกำลังคุกเข่าอยู่ตรงนั้นด้วยความเคารพ และรายงานสถานการณ์ให้เจียเต๋อเลี่ยฟัง

“ฝ่าบาท ตอนนี้กำลังดำเนินการกำจัดกบฏของเจ้าชายสามทั่วราชอาณาจักรอย่างรวดเร็ว ท่านไม่ต้องเป็นกังวล”

ใบหน้าของเจียเต๋อเลี่ยเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันสดใส พลางกล่าวกับตูเผิงว่า

“ตูเผิง คุณทำได้ดีมาก หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องในครานี้ ฉันจะปูนบำเหน็จรางวัลให้คุณอย่างงาม”

ตูเผิงที่คุกเข่าอยู่เผยให้เห็นรอยยิ้มแห่งความปลาบปลื้มใจ คารวะเจียเต๋อเลี่ยและพูดว่า

“กระหม่อมไม่กล้ารับคำสรรเสริญใดๆ ทั้งหมดนี้สำเร็จลุล่วงได้ด้วยพระกรุณาธิคุณของฝ่าบาทพะยะค่ะ”

ขณะที่ก้มศรีษะลง ในดวงตาของตูเผิงก็แฝงไว้ด้วยความดูถูก จักรพรรดิ์ผู้โหดเหี้ยมอย่างเจียเต๋อเลี่ยมีสมองแค่นี้เองเรอะ

ตอนนี้ตัวเองยังนั่งตำแหน่งนี้ไม่มั่นคง ยังกล้าปล่อยให้ลูกน้องมีพลังเหนือความควบคุม

“เอาล่ะ คุณออกไปก่อนเถอะ ฉันจะอ่านหนังสือ”

“พะยะค่ะ กระหม่อมขอทูลลา”

ตูเผิงลุกขึ้นยืนจากพื้น หันหลังเดินออกไปจากห้องโถงใหญ่

สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยต่อเจียเต๋อเลี่ย หากลูกน้องของตัวเองมีพลังอำนาจถึงขนาดนี้

เวลานี้เขาคงหาข้ออ้างกำจัดพวกมัน เพื่อเพิ่มพลังอำนาจให้ตัวเอง