หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3201

“ขออนุญาตถามเพื่อนตัวน้อยว่ามาจากที่ไหน ถึงได้มาปรากฏตัวที่ประเทศว่านเซี่ยงของเรากลางดึก”

ยายเฒ่าอูซานไม่ได้รีบเสนอความช่วยเหลือ แต่ถามคำถามเชิงทดสอบ

อวี้ฮวาทีอันเงียบอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ได้รวบรวมความกล้าพูดออกมา

“ฉัน…ลำพัง…คนเดียว”

แววตาของยายเฒ่าอูซานฉายความดีใจ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเปี่ยมด้วยความเมตตา

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เพื่อนตัวน้อยอวี้ฮวาทีอันเต็มใจที่จะกลับไปตำหนักแม่มดหมอผีกับฉันไหม ทุกคนจะปฏิบัติต่อคุณเหมือนคนในครอบครัว”

อาจจะด้วยความประทับใจในคำพูดของยายเฒ่าอูซาน หรืออาจจะเพราะไม่มีที่ไป

“ได้…ซิ”

เมื่อเห็นอวี้ฮวาทีอันรับปากง่ายๆเช่นนี้ ยายเฒ่าอูซานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

แต่ในใจไม่ได้คิดอะไรมาก พาอวี้ฮวาทีอันไปยังทางที่เดินมา

ในเงามืดไม่ไกลนัก

ใบหน้าเย้ายวนของสวี่ปั้นซย่าค่อยๆยกมุมปากขึ้น

“โอ้โห โดนพาไปง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ”

แล้วดูเหมือนคิดอะไรได้

สวี่ปั้นซย่าหยิบหน้ากากสุนัขจิ้งจอกสีขาวแดงจากอกของตัวเองออกมาสวมใส่บนใบหน้า

ในตำหนักแม่มดหมอผีของพระราชวังประเทศว่านเซี่ยง

ยายเฒ่าอูซานพาอวี้ฮวาทีอันกลับมาภายในคืนนั้น

หลังจากถูกยายเฒ่าอูซานปลุกขึ้นมากลางดึก คลีเมนไทน์ก็ค้นพบว่าด้านหลังของเธอคือชายหนุ่มรูปงาม ผิวขาวเหมือนหยก

“ผู้อาวุโสยายเฒ่า นี่คือ?”

คลีเมนไทน์ชี้ไปที่อวี้ฮวาทีอัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย

“เขาชื่ออวี้ฮวาทีอัน ฉันพบเขาข้างนอกคืนนี้ จากวันนี้ไปเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของอูซานของเรา”

คำพูดของยายเฒ่าอูซานที่ฟังดูเด็ดขาด ทำให้คลีเมนไทน์รู้สึกประหลาดใจ

ชายคนนี้เพิ่งพบกันครั้งแรก แต่ยายเฒ่าอูซานกลับรับเขาเข้าเป็นส่วนหนึ่งของอูซานโดยไม่ลังเล

“ฝ่าบาท อวี้ฮวาทีอันนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์ สามารถใช้งานได้”

คำพูดของยายเฒ่าอูซานทำให้แววตาของเจียเต๋อเลี่ยดูครุ่นคิด

ปรมาจารย์ผู้ทรงพลัง ยินยอมที่จะเป็นเครื่องมือให้กับเขาโดยง่าย?

“ปัง!”

ขณะที่เจียเต๋อเลี่ยลังเลเล็กน้อย อวี้ฮวาทีอันที่ยืนอยู่แต่เดิมก็คุกเข่าลงอย่างกระทันหัน

เขาคุกเข่าหนึ่งข้างไปที่เจียเต๋อเลี่ย พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า

“กระหม่อมอวี้ฮวาทีอัน…ยินดีรับใช้ฝ่าบาท”

เจียเต๋อเลี่ยมองดูอวี้ฮวาทีอันที่คุกเข่าลงอย่างเคารพ รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปาก

“ดี อวี้ฮวาทีอัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณคือผู้บัญชาการกองกำลังเฟยเจี่ยผู้อยู่ใต้บังคับฉันโดยตรง พรุ่งนี้มาหาฉันที่ห้องทรงอักษร ฉันจะคัดเลือกสมาชิกให้คุณด้วยตัวเอง”

อวี้ฮวาทีอันเผยให้เห็นใบหน้าที่มีรอยยิ้ม เสียงอันไพเราะดังก้องไปทั่วห้องอีกครั้ง

“กระหม่อมอวี้ฮวาทีอัน ขอบพระทัยฝ่าบาทในพระมหากรุณาธิคุณ!”