หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3264

วันที่สองตอนเช้า ที่การประชุมสภาของประเทศว่านเซี่ยง

เจียเต๋อเลี่ยประทับนั่งอยู่บนบัลลังก์ ใต้มงกุฏไม่แสดงสีหน้าท่าทางใดๆ

ในที่สุด เจียเต๋อเลี่ยก็ไม่ได้เคร่งขรึมต่อ และค่อยๆพูดกับทุกคนว่า

“ขุนนางที่รักทุกท่าน เมื่อคืนฉันคิดอยู่นาน ตอนที่ฉันขึ้นครองราชย์ เจ้าหญิงรองเอลวิส ทรงปลอมพระราชโองการ ทำร้ายประชาชนอย่างโหดร้าย”

แต่มิตรที่ดีของฉัน หลินมั่วฑูตเจิ้นเยว่แห่งหวาซย่าเห็นสภาพของประเทศว่านเซี่ยงที่ย่ำแย่จึงนำกองทัพหลายพันคนมาช่วยฉัน”

“หลังจากที่ฉันปราบปรามเอลวิสได้แล้ว หลินมั่วกลับจากไปเงียบๆ ไม่ได้ขอประทานรางวัลอะไรเลย ภายในใจของฉันรู้สึกไม่สบายใจมาก”

“บุคคลที่มีน้ำใจเช่นนี้ ทำไมฉันจะไม่ตอบแทนบุญคุณเขาได้!”

ขุนนางทั้งหลายข้างล่างเงียบกริบ มองไปที่การเเสดงของเจียเต๋อเลี่ยอย่างสงบ

อยากรู้ว่ากษัตริย์องค์นี้ที่ยอมฆ่าคนนับพันก็ไม่ยอมปล่อยให้รอดสักคน คิดอะไรกันแน่

“ดังนั้น ฉันจึงคิดว่า ในเมื่อแผ่นดินนี้เขาเป็นคนช่วยฉันให้ได้มา ถ้างั้นฉันจะแบ่งให้เขาครึ่งนึง!”

“ตำแหน่งผู้นำขุนนางเสาหลักของประเทศ ควรคืนให้กับหลินมั่ว!”

เสียงของเจียเต๋อเลี่ยดังกึกก้องขึ้นเรื่อยๆ

ทุกคำพูดของเขาเหมือนสายฟ้าฟาดลงบนสมองของทุกคน

ผู้นำขุนนางเสาหลักของประเทศ นั่นเป็นตำแหน่งสูงส่งเพียงใด

แทบจะเรียกได้ว่าเป็นกษัตริย์องค์ที่สอง

เจียเต๋อเลี่ยจะให้หลินมั่วนั่นแบบนี้เหรอ

“ฝ่าบาทโปรดใคร่ครวญให้รอบคอบ หลินมั่วนั้นมีคุณสมบัติอะไรถึงจะได้เป็นเสาหลักของประเทศว่านเซี่ยง!”

“ขอฝ่าบาททรงเพิกถอนพระราชดำรินี้เถิด หลินมั่วไม่มีทั้งความสามารถและคุณธรรม ไม่สมควรได้เป็นขุนนางเสาหลักของประเทศว่านเซี่ยง”

“ฝ่าบาท ตำแหน่งสูงส่งขนาดนี้จะให้คนนอกอย่างหลินมั่วนั่นรับผิดชอบได้อย่างไร”

ในที่ประชุมสภาเกิดความวุ่นวายขึ้น ในเวลาเพียงหนึ่งนาที

มีขุนนางหลายคนลุกขึ้นออกมาคุกเข่าอยู่บนพื้น

สีหน้าของเจียเต๋อเลี่ยภายใต้มงกุฏเคร่งเครียดขึ้นทันที

ไม่คิดว่าหลังจากการกวาดล้างครั้งใหญ่ในประเทศว่านเซี่ยง ยังจะมีคนกล้าขัดคำสั่งของตน

เจียเต๋อเลี่ยไม่คิดว่าแผนการอันยิ่งใหญ่ของตนจะถูกเจ้าชายสามดูออก หลินมั่วดูออก คนฉลาดๆดูออก

คะเนว่าพวกเขาจะกลายเป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาตร์ของว่านเซี่ยง

“งั้นขุนนางทุกท่านก็ชนให้หัวแตกตายในตำหนักใหญ่ว่านเซี่ยงนี้เถอะ!”

เจียเต๋อเลี่ยคว้าดาบยาวจากมือของทหารองครักษ์ แล้วขว้างลงไปที่พื้นอย่างแรง

ดาบเหล็กเนื้อดีฟาดใส่ร่างกายของขุนนางคนหนึ่ง

ทำให้เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

เจียเต๋อเลี่ยขว้างดาบไปที่ด้านหน้าของพวกเขา จากนั้นชี้ไปที่เสาที่อยู่ด้านข้าง

ตอนนี้ความหมายของเขาก็ชัดเจนแล้ว

ฉันใจดีมาก กลัวพวกท่านชนเสาแล้วยังไม่ตาย จึงประทานดาบให้

จะเลือกการปลิดชีพแบบประเทศญี่ปุ่น

หรือจะดื้อรั้นเอาหัวชนเสาของตำหนักใหญ่ว่านเซี่ยง

ทุกท่านเลือกเองตามใจชอบ！