หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3264

วันที่สองตอนเช้า ที่การประชุมสภาของประเทศว่านเซี่ยง

เจียเต๋อเลี่ยประทับนั่งอยู่บนบัลลังก์ ใต้มงกุฏไม่แสดงสีหน้าท่าทางใดๆ

ในที่สุด เจียเต๋อเลี่ยก็ไม่ได้เคร่งขรึมต่อ และค่อยๆพูดกับทุกคนว่า

“ขุนนางที่รักทุกท่าน เมื่อคืนฉันคิดอยู่นาน ตอนที่ฉันขึ้นครองราชย์ เจ้าหญิงรองเอลวิส ทรงปลอมพระราชโองการ ทำร้ายประชาชนอย่างโหดร้าย”

แต่มิตรที่ดีของฉัน หลินมั่วฑูตเจิ้นเยว่แห่งหวาซย่าเห็นสภาพของประเทศว่านเซี่ยงที่ย่ำแย่จึงนำกองทัพหลายพันคนมาช่วยฉัน”

“หลังจากที่ฉันปราบปรามเอลวิสได้แล้ว หลินมั่วกลับจากไปเงียบๆ ไม่ได้ขอประทานรางวัลอะไรเลย ภายในใจของฉันรู้สึกไม่สบายใจมาก”

“บุคคลที่มีน้ำใจเช่นนี้ ทำไมฉันจะไม่ตอบแทนบุญคุณเขาได้!”

ขุนนางทั้งหลายข้างล่างเงียบกริบ มองไปที่การเเสดงของเจียเต๋อเลี่ยอย่างสงบ

อยากรู้ว่ากษัตริย์องค์นี้ที่ยอมฆ่าคนนับพันก็ไม่ยอมปล่อยให้รอดสักคน คิดอะไรกันแน่

“ดังนั้น ฉันจึงคิดว่า ในเมื่อแผ่นดินนี้เขาเป็นคนช่วยฉันให้ได้มา ถ้างั้นฉันจะแบ่งให้เขาครึ่งนึง!”

“ตำแหน่งผู้นำขุนนางเสาหลักของประเทศ ควรคืนให้กับหลินมั่ว!”

เสียงของเจียเต๋อเลี่ยดังกึกก้องขึ้นเรื่อยๆ

ทุกคำพูดของเขาเหมือนสายฟ้าฟาดลงบนสมองของทุกคน