หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3293

เวลาเจ็ดโมงเช้า ไท่จื่อที่งัวเงียก็ถูกหลินมั่วปลุกขึ้นมา

“ไท่จื่อ ฉันจะไปเมืองไห่ฟางทางโน้น นายอยากตามฉันไปด้วยกันไหม”

หลินมั่วมองไปที่ไท่จื่อที่ยังคงงัวเงียอยู่ แล้วส่งผ้าขนหนูชื้นให้เขา

“ไปไปไป ลูกพี่ไปที่ไหนผมก็ไปที่นั่น!”

ไท่จื่อรีบพยักหน้ารัวๆ จนแทบจะเป็นเครื่องจักรแล้ว

ไม่มีทางเลือก ความจริงเพราะช่วงนี้ทำงานเอกสารในเมืองพานหยางจนแทบจะบ้าไปแล้ว

ไท่จื่อยินดีที่จะออกไปต่อสู้ในสนามรบ มากกว่านั่งทำงานเอกสาร

ใบหน้าของหลินมั่วเผยให้เห็นรอยยิ้ม ไท่จื่อก็ยังเป็นเหมือนเดิม

คิดอยู่สักพัก หลินมั่วก็ได้พาไท่จื่อไปเมืองไห่ฟางตามลำพัง

ส่วนกองทหารองครักษ์หลายหมื่นนาย หลินมั่วมอบหมายให้ตี๋หยุนนำไปประจำการที่เมืองพานหยาง

…

เมืองไห่ฟาง

ชานเมือง เขตที่อยู่อาศัย

บนถนนที่เต็มไปด้วยโคลน ไท่จื่อขับรถออฟโรดไปอย่างช้าๆ

สองข้างทางเต็มไปด้วยขยะกองพะเนิน น้ำเสียที่มีกลิ่นเหม็นไหลเยิ้มลงสู่บนพื้นดิน

กลิ่นเหม็นรุนแรงเข้าจมูกของทั้งหลินมั่วและไท่จื่อ

“ลูกพี่…แหวะ ทำไมพวกเราต้องมาทางนี้อ่ะ”

ไท่จื่อพูดจบ ก็เกือบจะอาเจียนออกมา

ทว่าสีหน้าของหลินมั่วกลับนิ่งเฉยไม่เปลี่ยนเลยสักนิด และสังเกตุสองข้างทางไปตลอดไม่หยุด

บ้านเรือนที่ทรุดโทรม แล้วยังมีถนนที่มีดิน

และขยะที่มีน้ำเน่าไหลและมีกลิ่นเหม็น

ทุกอย่างบ่งบอกว่าสถานที่แห่งนี้แย่ขนาดไหน

แม้ว่ากลิ่นเหม็นจะโชยแตะจมูก แต่สีหน้าของหลินมั่วก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลง

เมื่อมุมมองของคนเราเเตกต่างกัน สิ่งที่รับรู้ก็จะเเตกต่างกันไป

ไท่จื่อไม่ได้ใส่ใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่าที่นี่มีกลิ่นเหม็น

แต่สภาพแวดล้อมของเมืองพานหยางในขณะนั้นยังอยู่ในสภาพเหมือนที่นี่ทุกอย่าง

“เอาอย่างนี้นะ พี่ชายใหญ่จะถามคำถามพวกหนูสองสามคำถาม ถ้าหากว่าบอกพี่ได้ พี่ชายใหญ่จะให้ลูกกวาดพวกหนู เป็นยังไง”

เด็กๆเมื่อเห็นลูกกวาดในมือของหลินมั่ว ดวงตาทั้งคู่ก็สว่างไสวขึ้น

“พี่ชายใหญ่ พี่รีบถามซิ พวกเรารู้ก็จะบอกพี่”

“ได้ งั้นพวกหนูรู้ไหมว่าเพราะอะไรถนนเส้นนี้ถึงยังเป็นดินอยู่”

ภายใต้คำถามของหลินมั่ว เด็กชายคนหนึ่งที่น้ำมูกไหลย้อยยกมือขึ้น

“ผมรู้ ตอนนั้นกลุ่มคนเลวมาที่บ้านของผมแล้วพูดว่าให้บ้านผมจ่ายเงินแสนหยวนเพื่อสร้างถนน”

“พ่อผมบอกว่าไม่มีเงินมากขนาดนั้น พวกนั้นก็ด่าพ่อผมยกใหญ่ จากนั้นก็จากไป”

หลินมั่วหรี่ตาทั้งคู่ลงเล็กน้อย

เรื่องการสร้างถนนโดยปกติแล้วจะเป็นหน้าที่ของเทศบาลที่ต้องจัดสรรงบประมาณ

แต่ตอนนี้กลับมีคนมาเรียกเก็บเงินจากชาวบ้าน ดูท่าที่นี่จะมีพวกหนูพวกแมลงสาบอยู่ไม่น้อย

“งั้นพวกหนูรู้ไหมว่าเพราะอะไรขยะถึงถูกทิ้งไว้ที่นี่”

คราวนี้มือเล็กๆของเด็กผู้หญิงชูขึ้น