หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3294

“เพราะพวกคนเลวไปยืนขวางที่สถานีรีไซเคิลขยะค่ะ ถ้าจะทิ้งขยะต้องให้เงินพวกเขา”

“พวกเราไม่มีเงินมากขนาดนั้น จึงได้แต่ต้องวางไว้สองข้างทางไปก่อน”

เมื่อได้คำตอบที่ในใจสงสัย หลินมั่วก็ลุกขึ้นยืน

เขาแบ่งลูกกวาดในมือให้เด็กทุกคน

“พี่ชายใหญ่ พี่จะมาช่วยพวกเราใช่ไหม”

จู่ๆเด็กผู้หญิงก่อนหน้าที่ตอบคำถามของหลินมั่วถามหลินมั่วขึ้นมาอีกครั้ง

สีหน้าของหลินมั่วตกตะลึง แต่เมื่อมองดูใบหน้าของเด็กที่ไร้เดียงสา เขาก็ลูบศรีษะเธอเบาๆแล้วพูดว่า

“ถูกต้อง พี่ชายใหญ่จะมาปราบคนเลว รอพี่ชายใหญ่ปราบคนเลวได้เเล้ว พวกหนูจะได้ไม่ต้องลำบากแบบนี้อีกแล้ว”

หลังจากหันหลังกลับขึ้นรถ เด็กๆกลุ่มนั้นก็ยืนอยู่สองข้างทางด้วยท่าทางแปลกๆ

อาจจะเป็นเพราะหลินมั่วให้ขนมพวกเขา

หรืออาจจะเป็นเพราะในใจของพวกเขาหลินมั่วกลายเป็นวีรบุรุษไปแล้ว

รถค่อยๆเคลื่อนตัวออกไป ไท่จื่อมองดูใบหน้าที่เรียบเฉยของหลินมั่วแล้วถอนหายใจในใจ

ลูกพี่สมเป็นลูกพี่ ลูกกวาดไม่กี่เม็ดก็สืบหาข้อมูลในที่นี้ได้กระจ่างหมด

มิน่าเขาถึงเป็นได้แค่ลูกน้อง เห้อ