หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3299

สีหน้าของหญิงสาวร่างผอมบางเปลี่ยนไป และพูดกับหลินมั่วว่า

“คุณชายท่านนี้ รีบไปเถอะค่ะ คนกลุ่มนั้นไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ”

น้ำเสียงของเธอเจือไปด้วยความหวาดกลัว

“คนพวกนั้นจะกลับมาเร็วมาก พวกเขามีคนเยอะมาก คุณรีบไปเถอะค่ะ”

หญิงร่างผอมบางดูการแต่งตัวของหลินมั่ว ก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่นี่แน่นอน

เมื่อเห็นว่าหลินมั่วยังไม่ไป เธอจึงพูดโน้มน้าวอีกครั้ง

“พี่สาว ไม่ต้องกังวล คนพวกนั้นไม่มาอีกเด็ดขาด”

หลินมั่วส่ายหัวยิ้มบางๆพลางพูดปลอบใจหญิงสาวร่างผอมบาง

ขอแค่ตระกูลหวังไม่ได้ไร้สมองจริงๆ ก็จะไม่มาหาเรื่องเขาอีกแน่

“คุณ…เห้อ” หญิงสาวร่างผอมบางถอนหายใจทีหนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น “ คนพวกนั้นเป็นคนของตระกูลหวัง แต่ละคนโหดเหี้ยมนัก”

“คุณมาจากที่ไหนคะ”

หญิงสาวร่างผอมบางไม่พูดถึงตระกูลหวังอีก แต่เดินไปตักน้ำที่บ่อน้ำขึ้นมา

เธอหยิบชามเซรามิกที่สะอาดออกมาบนใบหน้ามีรอยยิ้มพลางยื่นให้หลินมั่ว

“น้องชาย ดื่มน้ำดื่มน้ำ ในบ้านไม่มีแก้วอะไร คุณอย่ารังเกียจเลยนะคะ”

หลินมั่วรับชามเซรามิกจากมือของหญิงสาวร่างผอมบางมาทันที แล้วดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะพูดยิ้มๆว่า

“น้ำในบ่อบาดาลนี้หวานนะครับ น้ำบริสุทธิ์พวกนั้นไม่มีรสชาติอะไรเลย”

ความไม่รังเกียจของหลินมั่วทำให้บนใบหน้าของหญิงสาวร่างผอมบางมีรอยยิ้มที่จริงใจ

“เสี่ยวเฮย รีบพาพี่ชายใหญ่ท่านนี้ไปนั่งก่อนนะ ฉันจะไปผัดกับข้าว เย็นนี้อยู่กินข้าวด้วยกันนะคะ”

หญิงสาวร่างผอมบางหันหลังไปห้องครัวด้านขวาเพื่อผัดกับข้าว

“พี่สาว ไม่ต้องไม่ต้อง คุณไม่ต้องลำบากหรอกครับ”

หลินมั่วเรียกหญิงสาวร่างผอมบางไว้ทันที เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำท่าสงสัยก็พูดว่า

“พี่สาว ครั้งนี้ผมมาที่นี่เพื่อพาเสี่ยวเหอไปฝึกศิลปะการต่อสู้ เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการฝึกศิลปะการต่อสู้”

บนใบหน้าของหญิงสาวร่างผอมบางเผยให้เห็นความกังวล

ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่อยากให้ลูกหลานของตัวเองประสบความสำเร็จ

ถึงแม้หญิงร่างผอมบางจะดูไม่ค่อยได้ศึกษาเล่าเรียนมากนัก ทว่าหลินมั่วรู้สึกว่าเธอเข้าใจคนอื่นได้ดี

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากค่ะ แต่ครอบครัวของพวกเราไม่มีเงินค่าใช้จ่ายพอที่ส่งเสี่ยวเฮยเรียนศิลปะการต่อสู้”

หญิงร่างผอมบางโอบกอดร่างของเสี่ยวเฮยด้วยความทุกข์ใจเล็กน้อย

ใต้หล้านี้พ่อแม่คนไหนก็หวังอยากให้ลูกมีอนาคตที่สดใสยิ่งกว่านี้

แต่ร่างกายของเธออ่อนแอ ทำอะไรหนักๆไม่ได้

ปกติเเล้วเธอทำงานฝีมือเล็กๆน้อยๆเพื่อหาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว

เงินที่ได้มาก็เพียงพอแค่ให้สองแม่ลูกอยู่รอดไปวันๆเท่านั้น

ถึงแม้ในใจเธอจะมีความปราถนามากกว่านี้ ทว่าก็ไม่กล้าที่จะคิดอะไรไปมากกว่านี้

เมื่อเห็นเสี่ยวเฮยก้มหน้าลงด้วยความผิดหวัง ภายในใจของหญิงร่างผอมบางก็เจ็บปวดที่สุด

ลูกจ๋า แม่ไร้ความสามารถ ทำให้ลูกเกิดมาในครอบครัวที่ไม่มีอะไรเช่นครอบครัวของพวกเรา