หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3345

มู่หรงไห่กำลังยืนด้วยท่าทีไม่หวาดกลัวต่อสิ่งใด ที่ หน้าบ้านตระกูลมู่หรง

ร่างกายของเขาราวกับจะสามารถสกัดกั้นกองทัพขนาดใหญ่ได้

ตอนที่เขาหันไปเห็นหลินมั่ว ตาของเค้าก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

ก่อนหน้าที่มู่หรงไห่จะทำการจำศีลบำเพ็ญเพียรเขาได้ประลองฝีมือกับยอดฝีมือทั้งหมดของเมืองเมืองไห่ฟาง

เขาไม่เพียงแต่จะท้าประลองฝีมือเท่านั้น แต่ยังตัดสินด้วยความเป็นความตาย!

ยอดฝีมือทั้งหมดในเมืองไห่ฟางที่เขาต้องการจะท้าประลองด้วยล้วนต้องตายเพราะเงื้อมมือเขา

พวกเขาทำได้แค่เพียงทิ้งรอยบาดแผลเอาไว้บนร่างกายของมู่หรงไห่ก่อนที่จะตาย

แต่พวกเขากลับไม่เคยทำให้มู่หรงไห่รู้สึกถึงความเป็นความตายได้เลยแม้แต่น้อย

แต่ตอนที่เขาเจอหลินมั่ว

เขาสัมผัสถึงมันได้

“ฉันคือมู่หรงไห่ แห่งตระกูลมู่หรง วันนี้ฉันขอท้าประลองกับแก”

“การต่อสู้ในครั้งนี้จะตัดสินทั้งฝีมือและความเป็นความตาย!”

หลังจากที่มู่หรงไห่พูดจบ เขาก็ไม่ได้เริ่มโจมตีทันที

แต่มัดกล้ามเนื้อในร่างกายของเขากลับตึงขึ้น ราวกับเสือดาวที่พร้อมจะกระโจนเข้าใส่เหยื่อ

มู่หรงไห่ ไม่ได้พูดถึงตระกูลมู่หรงเลยแม้แต่น้อย

สำหรับเขาแล้ว ต่อให้เป็นมู่หรงเจียงเหอที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาหลายสิบปี

ก็เป็นได้เพียงคนที่คุ้นเคยเล็กน้อยเท่านั้น

ตระกูลมู่หรงก็เป็นแค่เพียงภาระที่พ่อฝากให้เขาดูแล

ในการต่อสู้ครั้งนี้ หากเขาชนะและหลินมั่วตาย ตระกูลมู่หรงก็จะไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

แต่หากการต่อสู้ครั้งนี้เป็นเขาที่แพ้ ต่อให้หลินมั่วไม่ฆ่าเขา มู่หรงไห่ก็ไม่คิดที่จะมีชีวิตต่อ

เพราะเขาไม่ต้องการความเห็นใจจากศัตรู

หลินมั่วมองมู่หรงไห่ สายตาของเขา เต็มเปี่ยมไปด้วยความอยากเอาชนะ

มู่หรงไห่ได้บรรลุขั้นครึ่งปรมาจารย์แล้ว

หากเขาได้ทำการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่เทียบเท่าได้

ก็อาจจะทำให้เขาบรรลุเข้าสู่ระดับปรมาจารย์ได้เช่นกัน

หลินมั่วยื่นร่มสีดำในมือไปให้เหอเอ้อร์

ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังมีสีหน้าเป็นกังวล หลินมั่วก็เริ่มเดินออกไปอย่างช้า ๆ

มือขวาที่เรียวยาวปรากฏดาบไท่อาอันเก่าแก่และทรงพลังขึ้นมา

“หลินมั่ว แห่งสมาคมพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ยอมรับคำท้าประลอง!”

เมื่อหลินมั่วพูดจบ คนอื่น ๆ ก็เผลอกั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว

มู่หรงไห่ต่อยตรงไปที่ลมปราณสีขาวของดาบ

“ปัง!”

หมัดของมู่หรงไห่ปะทะเข้ากับลมปราณของกระบี่

ราวกับกับวัตถุของแข็งทั้งสองพุ่งเข้าหากันอย่างรุนแรง

พลังมหาศาลพุ่งออกมาจากจุดที่หมัดและดาบปะทะกัน

สายฝนที่ตกลงมาอย่างหนักถูกพลังมหาศาลปัดเป่าให้พ้นทาง

ในขณะนั้น สมาชิกของตระกูลมู่หรงก็กำลังยืนตากฝน แอบดูภาพเหตุการณ์อยู่ด้านหลังของมู่หรงไห่

ในขณะที่พวกเขาเห็นหมัดของมู่หรงไห่และดาบของหลินมั่วพุ่งเข้าชนกัน

พวกเขาก็ต้องร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ

“ท่านประมุขของเราเก่งมาก!”

“เขาไม่หวาดกลัวต่อการโจมตีของชายคนนั้น และกล้าที่จะพุ่งเข้าชน!”

“เหอะ หลินมั่วมันก็แค่พวกที่ชอบคุยโวอวดตน”

“จริงด้วย ท่านประมุขจะต้องฆ่ามันได้แน่ ๆ เขาจะ ต้องปกป้องเกียรติของตระกูลมู่หรง”

“ก็แค่คนกระจอก ๆ ตระกูลมู่หรงของพวกเราพวกเราจัดการมันได้อยู่แล้ว”

“ฉันว่านะ ท่านประมุขยังไม่ได้ใช้แรงทั้งหมดที่มีเลย!”