หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3344

ชายที่เปลือยท่อนบน และท่อนล่างสวมเพียงกางเกงขาสั้นปรากฏตัวต่อหน้ามู่หรงเจียงเหอ

มัดกล้ามเนื้อสีทองแดงของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเล็กใหญ่หลายจุด

กลิ่นอายราวกับสัตว์ร้ายพุ่งออกมารอบตัวของเขา

มู่หรงไห่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ประกายเย็นลอยผ่านดวงตาของเขาไป

ทำให้มู่หรงเจียงเหอที่กำลังมองมู่หรงไห่อยู่ถึงกับตัวแข็งทื่อไปทันที

ราวกับว่าร่างกายของเขาไม่ได้เคลื่อนไหวเป็นเวลานาน

เสียงที่คล้ายกับเม็ดถั่วถูกคั่วดังขึ้นจากร่างกายของมู่หรงไห่

เสียงเปรี๊ยะ ๆ ดังขึ้นจากร่างของมู่หรงไห่

“เจียงเหอ เกิดอะไรขึ้น”

มู่หรงไห่มองไปยังมู่หรงเจียงเหอ

น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่ง ราวกับเสือโคร่งที่เพิ่งตื่นขึ้นจากการหลับไหล

“หลินมั่ว ทูตเจิ้นเยว่แห่งพันธมิตรศิลปะต่อสู้บุกโจมตีเข้ามา ตอนนี้มีเพียงพี่เท่านั้นที่จะรับมือได้”

ฝนที่โหมกระหน่ำลงมากระทบร่างกายของมู่หรงไห่ ราวกับกำลังชำระล้างร่างกายของเขา

เมื่อได้ยินคำพูดของมู่หรงเจียงเหอ มู่หรงไห่ถึงกับแสดงสีหน้าประหลาดใจ

“คนของพันธมิตรศิลปะต่อสู้ คือเหอเอ้อร์”

เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน มู่หรงไห่ซึ่งมีอายุเพียงยี่สิบกว่าปี ได้กลายเป็นหัวหน้าของพันธมิตรศิลปะต่อสู้

แต่ต่อมาเพื่อบรรลุถึงจุดสูงสุดของเส้นทางการฝึกฝน เขาจึงเลือกที่จะมาบำเพ็ญเพียรแทน

“ตอนนี้มันผ่านไปนานเท่าไรแล้ว”

มู่หรงไห่มองไปที่มู่หรงเจียงเหอแล้วถามขึ้น

“พี่ เวลาผ่านไปกว่าสามสิบปีแล้ว…”

เมื่อเห็นร่องรอยเหี่ยวย่นแห่งกาลเวลาที่เหลือทิ้งไว้บนร่างของมู่หรงเจียงเหอ ดวงตาของมู่หรงไห่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกปลงอนิจจัง

“เจียงเหอ พี่แก่แล้ว”

ถึงแม้มู่หรงไห่จะเป็นคนคลั่งในเส้นทางการฝึกฝน

แต่เขาก็ยังมีความรู้สึกต่อมู่หรงเจียงเหอผู้เป็นน้องชายอยู่บ้าง

เมื่อมู่หรงเจียงเหอได้ยินคำพูดของมู่หรงไห่ เขาก็เงียบไป

ใช่แล้ว เขาแก่ลงมาก

ไม่มีความเด็ดเดี่ยวและจิตวิญญาณที่กล้าหาญเหมือนตอนหนุ่ม ๆ อีกต่อไป

ตัวเขาในตอนนี้ ถ้าหากมีผลประโยชน์ที่มากพอ เขาก็สามารถเสียสละทุกอย่างได้ แม้กระทั่งลูกของตนเอง

มู่หรงไห่มองออกไปข้างหน้า ราวกับมองเหล่าสมาชิกของพันธมิตรศิลปะต่อสู้ล้อมรอบหน้าประตูบ้านตระกูลมู่หรงผ่านม่านฝน

หน้าประตูบ้านของตระกูลมู่หรง

หลินมั่วที่กำลังกางร่มสีดำอยู่ หันพูดกับมู่หรงโจวที่ยืนอยู่กลางสายฝน

บนหลังคาบ้านที่ไกลออกไป มีใครคนหนึ่งกำลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

เขามีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว ทุกครั้งที่เท้าเหยียบลงบนหลังคา เขาก็จะพุ่งตัวไปข้างหน้าด้วยระยะไกล

เมื่อมู่หรงโจวเห็นเงาของใครคนนั้น สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความขมขื่น

คนเดียวในตระกูลมู่หรงที่มีฝีมือระดับนี้ได้ก็คงมีแต่เขาเท่านั้น

หัวหน้าสำนักพันธมิตรศิลปะการต่อสู้แห่งเมืองไห่ฟาง และผู้นำตระกูลมู่หรง มู่หรงไห่!”

มู่หรงไห่ที่สวมเพียงกางเกงขาสั้นกระโดดลงมา

เขายืนอยู่หน้าประตูบ้านตระกูลมู่หรงเงียบ ๆ

เหอเอ้อร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หลินมั่วหน้าถอดสีทันที

พูดกับหลินมั่วด้วยท่าทีระมัดระวัง

“ท่านครับ คนพวกนี้คือผู้นำแห่งสมาคมพันธมิตร ศิลปะการต่อสู้ อีกทั้งยังเป็นประมุขตระกูลมู่หรง มู่หรงไห่!”

“เมื่อก่อนเขาเลือกที่จะจำศีลบำเพ็ญเพียร เพื่อก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของวิถีแห่งนักรบ”

“ตอนนี้คงถูกมู่หรงเจียงเหอผู้ชั่วร้ายเรียกตัวออกมา”