หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3369

โศกนาฏกรรมของปั้นฉาง

ส่วนสาเหตุที่ทำให้ปั้นฉางเสียสติไปนั้น

ในตอนนั้นคนในประเทศว่านเซี่ยงต่างก็พูดกันไปต่างๆนาๆ

บางคนก็ว่าปั้นฉางฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จนธาตุไฟเข้าแทรก ดังนั้นจึงทำเรื่องฆ่าคนขึ้น

หลังจากนั้นที่เขาไปมอบตัวที่ประตูคุก ก็เป็นเพราะปั้นฉางได้สำนึกผิด และควบคุมปีศาจในใจได้แล้ว

บ้างก็ว่าปั้นฉางถูกคนอื่นควบคุม จึงได้ทำเรื่องพรรค์นี้ขึ้น

และก็ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ไปสืบหาเรื่องราวในอดีตของปั้นฉาง พบว่าชีวิตของเขาน่าเวทนายิ่งนัก

ตอนที่ปั้นฉางยังเด็กพ่อของเขาถูกกลุ่มโจรบุกเข้าบ้านฆ่าตาย

ส่วนเเม่ของเขาก็ถูกกลุ่มโจรคนเดียวกันนั้นข่มขืนและฆ่าตาย

สุดท้ายปั้นฉางถูกกลุ่มโจรปฏิบัติกับเขาเยี่ยงทาสตั้งแต่เด็กๆ ถูกทุบตีอย่างทารุณ

แม้กระทั่งถูกบังคับให้ดื่มปัสสาวะของพวกมัน เพื่อความสนุกสนานของพวกมัน

ตั้งแต่เด็กปั้นฉางก็ต้องเติบโตมาในสภาพเเวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้ จึงเป็นคนขี้ขลาดและขี้ระเเวงคน

ทั่วทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นจากการถูกทุบตี

เมื่อทหารของประเทศว่านเซี่ยงจับกลุ่มโจรกลุ่มนั้นได้ จึงได้เห็นปั้นฉางที่ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยแผลเป็น

มีทั้งแผลไหม้ แผลจากของมีคม และเเผลเป็นจากก้นบุหรี่

ตอนนั้นแม้เเต่ทหารของประเทศว่านเซี่ยงเองยังตกใจกับสภาพของปั้นฉางจนแทบไม่อยากมอง

ต่อมาปั้นฉางถูกส่งไปอยู่กับครอบครัวหนึ่งที่มีชื่อเสียงเรื่องความเมตตา

ครอบครัวนั้นมักจะมาตั้งแผงขายของแจกอาหารและเสื้อผ้าให้กับคนแก่และเด็กๆฟรีอยู่บ่อยๆ

พวกเขามีชื่อเสียง และเป็นที่รักของคนในหมู่บ้านมาก

แต่หลังจากที่ปั้นฉางถูกส่งไปอยู่ที่นั่น

ชีวิตสวยงามที่เขาจินตนาการไว้กลับเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม

นรกที่เขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้กลับดูจะเป็นสวรรค์เมื่อเทียบกับที่นี่

ทุกอย่างที่ผ่านมาเป็นเพียงการเสแสร้งของคนชั่วร้ายคนนั้น

เขามักจะต่อยเตะภรรยาและลูกสาวของตัวเองอยู่บ่อยๆ

เมื่อปั้นฉางเดินไปที่หน้าห้องของน้องสาว กลับเห็นภาพที่ทำให้เขาโกรธแค้นมาก

พ่อเลี้ยงสัตว์ร้ายนั้นทุบตีน้องสาวของเขาอย่างรุนแรง

ท้ายที่สุดยังด่าทอเธอด้วยคำพูดที่หยาบคาย

“แกมันสารเลว กล้าส่งยามาให้มัน ข้าจะตีแกให้ตายไอ้ลูกเวร!”

“ตีแกให้ตาย แกกับแม่ชั่วๆนั่นเป็นขยะทั้งคู่!”

ปั้นฉางที่ยืนอยู่หน้าประตูตาแดงก่ำ สองมือกำแน่นจนเล็บแทงลงไปในเนื้อ เลือดหยดลงมาตามฝ่ามือ

เพราะอะไรเขาถึงไม่กล้าเข้าไปต่อสู้กับสัตว์ร้ายนั่น

แล้วช่วยน้องสาวของตัวเองที่เป็นลูกของไอ้สัตว์ร้ายนั่นออกมา

แค่ความอ่อนแอที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ปั้นฉางกล้าเพียงแค่กำหมัดแน่น ทว่าไม่กล้าพุ่งเข้าไป

สุดท้าย เขาก็หันหลังกลับไปที่ห้องของตัวเองอย่างหมดหนทาง

เด็กสาวอายุเพียงสิบห้าปีจะไปสู้กับผู้ชายตัวใหญ่ได้อย่างไร จึงทำได้แค่ทนทุกข์ทรมานต่อไป

วันรุ่งขึ้นเช้า ปั้นฉางไปที่ห้องของน้องสาวทันที